မရှိလျှင်မဖြစ်

မရှိလျှင်မဖြစ်

 

 

နင်ကလဲ မောနေပြီလား၊ လုပ်ပါအုံးဟ၊ ငါဒီမှာကောင်းတုန်း လုပ်နေရင်း တန်းလမ်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ပိကျလာသော ကိုရဲနောင်ကို လှမ်းဖက်ရင်း ခင်မာရီကပြောလိုက်သည်။ ခု နောက်ပိုင်း ခင်မာရီ နှင့် သူ ဒီကိစ္စ အပေးအယူ တည့်နေသည်။ သူ့ မိန်းမနှင့် လားလားမှ မတူ။ ခင်မာရီက ဒီကိစ္စ စိတ်ပါသည်။ သူနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိသည်။ ဒါကို ကိုရဲနောင်ကလဲ ကြိုက်သည်။ သူ့ မိန်းမဆီက မရသည့် အရာကို ခင်မာရီဆီမှ အပြည့်အဝ ရနေသည်။ “မောတယ်ဟ၊ ငါဒီမှာ မနားတမ်းလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ၊ သေရောပေါ့၊ ခန နားအုံးမယ်ဟာ၊ နင်မစောင့်နိုင်ရင် ငါ့ အပေါ်က တက်လုပ်” ကိုရဲနောင်က ပြန်ပြောသည့် လေသံကိုက မောသံပေါက်နေသည်။ မမောခံနိုင်ရိုးလား၊ အောက်က ဇိမ်ယူနေသည့် ခင်မာရီက တအအ နဲ့ ကောင်းလိုက်တာ လုပ်လုပ် ဆိုပြီး သူကောင်းနေတိုင်း အားမနာတမ်း လုပ်ခိုင်းနေတာမို့ ကိုရဲနောင်က မနားတမ်းဆက်တိုက်ဆော်နေရာမှ မတတ်နိုင်တော့။

ကိုရဲနောင်က သူ ချက်ခြင်း မပြီးနိုင်မှန်း သူ့ကိုယ်သူ သိသည်။ စောစောက ခင်မာရီ အစုတ်ကောင်းသဖြင့် သူ့ ပါးစပ်အောက်မှာ တချီ ပြီးထားပြီးပြီမို့ ခု တချီ အချိန်ကြာမယ်မှန်း သူ့ကိုယ်သူ သိနေသည်။ “ဟာ နင့်အပေါ်က မလုပ်ချင်ပါဘူး၊ ငါက အောက်က ခံရတာ ပိုြကိုက်တယ်၊ နင့်အပေါ်တက်လုပ်တာ ငါ့ခြေထောက်ညောင်းတယ်” “ကဲ အပေါ်က မလုပ်ချင်ရင် ကုန်းပေး၊ ငါနောက်ကနေ လုပ်ပေးမယ်၊ ဒါဆို ငါ သိပ်မမောဘူး” “အာ ယောက်ဖကလဲ ငါက အောက်က ဇိမ်နဲ့ ခံချင်နေပါတယ်ဆိုမှ လာပြောနေတယ်။ မနေ့က နင့် အကြိုက် အကုန် ငါလုပ်ပေး ပြီးပြီ၊ ဒီနေ့ နင့် အလှည့်” “အေး ဒါဆို ငါ ခန နားအုံးမယ်။ ငါလဲ မောတာပေါ့ဟ၊ ငါသိတယ် နင်စောစောက ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်နဲ့ တခါပြီးသွားသေးတယ်မို့လား” “အင်း၊ ပြီးပေမဲ့ ခံလို့ မဝသေးဘူးဟာ၊ ပြီးတော့ နင်က ဆက်လုပ်နေတာနဲ့ ပြန်တက်လာတာ ခုကောင်းနေတုန်း ရှိသေးတယ် နင်က ရပ်လိုက်တာ၊ ဖီးတောင်အောင့်သွားတယ်” ။

“ဖီးလ် မအောင့်အောင် ငါ့ ဟာ သွင်းထားတာဘဲ၊ နင်ငါ့ကို သေချာ ခွထားလေ” “ခွထားတာဘဲ” “ကော့ပြီး နင့်ခြေထောက်နဲ့ ငါ့ကို သေချာညှပ်ထားလေ နင့်ဟာနဲ့ ငါ့ဟာ ကပ်နေအောင်ညှပ်” ။ကိုရဲနောင်အပြောကြောင့် ခင်မာရီက ကော့ရင်း သူ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို သေချာတင်းနေအောင် ကိုရဲနောင် ခါးကို ညှပ်လိုက်သည်။ ဒီတော့မှ သိသိသာသာ ကိုရဲနောင်ပစ္စည်းက ခင်မာရီ ကိုယ်ထဲ တိုးဝင်သွားသလို ဖြစ်သွားသည်မို့ “ဟား . . . ကောင်းလိုက်တာ ယောက်ဖရာ၊ ခုမှ အတွင်းကို သေချာထိတယ်၊ အဲလို အစကပြောပါလား၊ နင်လဲ နဲနဲဖိချပေး” “ပြောစရာလိုလားဟ၊ နင်သိရမှာပေါ့။ ကဲ ကဲ ဒီလောက်ဘဲ ဖိလို့ရမယ်၊ နင်လဲအတင်းကော့လေ” အပေးအယူမျှမျှနှင့် ကိုရဲနောင်က ဖိ၊ ခင်မာရီကကော့ခံကာ အားကုန်ဖက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ခနမျှ တိတ်သွားသည်။ ခနကြာတော့မှ ခင်မာရီက တအားကုန်ဖက်ထားသည်ကို လျှော့ချရင်း သက်မချကာ “ဟူး . . ငါတော့ ဒုက္ခပါဘဲ ယောက်ဖရာ၊ နင်မကောင်းဘူး” “ဟ ငါက ဘာမကောင်းတာလဲ” “နင်လဲမကောင်းဘူး၊ ငါလဲ မကောင်းဘူး။

စားကောင်းတိုင်း စားနေကြတာ” “စားကောင်းလို့ စားတာ မကောင်းစရာလားဟ၊ ကဲ ငါ အမောပြေပြီ၊ အလုပ်ပြန်စမယ်” “ငါ ကြေနပ်နေပြီဟ၊ နင် နားချင် ခန ထပ်နားအုံးလေ” “မနားတော့ဘူး၊ ဒီထက်ပိုနားရင် ငါ့ဟာပျော့သွားတော့မယ်” ကိုရဲနောင်က ပြန်ပြောရင်း ခင်မာရီ ကိုယ်ပေါ်မှ ထကာ ပေါင်ကြားထဲ ကျကျနန ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ခင်မာရီက ပေါင်ကို ကားပေးရင်း ခြေထောက်ကို မြှောက်ကာ သူ့ခြေထောက်ကို ကိုရဲနောင် ပခုံးပေါ် လှမ်းတင်လိုုက်သည်။ ကိုရဲနောင်ကလဲ အလိုက်သင့် ခင်မာရီ ပေါင်ကို လှမ်းဆွဲကာ စောစောက အထမှာ ပလွတ်ကနဲ ကျွတ်သွားသော သူ့ ပစ္စည်းကို လက်ဖြင့်ထိမ်းကာ စိုရွဲနေသော ခင်မာရီ ကိုယ်ထဲ ရှလွတ်ကနဲ ပြန်ထိုးထည့်ရင်း အစမ်း တချက်ခပ်ပြင်းပြင်းလေးစမ်းဆောင့်ကြည့်လိုက်သည်။ “အ” ခင်မာရီထံမှ အ ကနဲ အသံတချက်ထွက်လာသည်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း “ကောင်းလား” ခင်မာရီက ပြန်မဖြေဘဲ သူ့ပေါင်ကို ဆွဲထားသော ကိုရဲနောင် လက်ကို လှမ်းရိုက်သည်။ ကိုရဲနောင်က ပြုံးရင်း ကျွတ်သွားအောင် ဆွဲထုတ်လိုက်၊ ဇွပ်ကနဲ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ ထုတ်လိုုက်သွင်းလိုုက် လုုပ်ကစားနေသည်။

ဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ခင်မာရီ က တအအ ဖြင့် ဖြစ်နေသဖြင့် “ကောင်းလားဆို” ကိုရဲနောင်က ထပ်မေးလိုက်သည်။ ဒီတော့မှ ခင်မာရီက လေသံတိုးတိုးဖြင့် “ကောင်းလွန်းလို့ ခက်နေပြီ ယောက်ဖရာ၊ လုပ်ပါဟာ၊ နင်ကလဲ ငါကောင်းနေပြီဆို ဒီလိုဘဲ” ခင်မာရီ အပြောက ထန်စရာမို့ ကိုရဲနောင် မထိမ်းနိုင်တော့။တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဂွေးရိုက်သံ ဆက်တိုက်ပေါ်လာသလို ခင်မာရီဆီမှလည်း တအအ နှင့် အ သံဆက်တိုက်ထွက်လာလေတော့သည်။ ကိုရဲနောင် အိမ်ထောင်သက်တမ်းက ၂ နှစ်နီးပါးရှိပြီဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်ကျစကတည်းက သူ့ မိန်းမ တင်မာရီက ဒီကိစ္စကို စိတ်မပါသလို တက်တက်ကြွကြွလည်း မရှိ။ ချစ်သူရီးစားဖြစ်ကာ ယူထားသည် မဟုတ်ဘဲ၊ လူကြီးချင်း သဘောတူကာ ပေးစားထားသဖြင့် သူ့မိန်းမ ရှက်နေသည်ဟုသာ အစက အောက်မေ့မိသည်။ တစတစ နှင့် ကြာလာသော်လည်း တင်မာရီက က ထူးမလာချေ။ ကိုရဲနောင်က သူ့မိန်းမလည်း သူ့လို ဒီကိစ္စတွင် တက်တက်ကြွကြွ ဖြစ်စေချင်သည်။

ကိုရဲနောင်က မိန်းမပွေသူ မဟုတ်သော်လည်း ထိုကိစ္စတွင် ယူထားသည့် မိန်းမ နှင့် စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြစ်စေချင်သည်။ ယခု တင်မာရီက ထိုသို့ မဟုတ်၊ ထိုကိစ္စကလွဲပြီး ကျန် အိမ်မွု့ကိစ္စ အားလုံး နိုင်နင်းသည်။ သူ့ ဝေယျာဝစ္စ မှန်သမျှ လိုလေသေးမရှိ။ ကိုရဲနောင်ကလဲ ထိုကိစ္စ သူ့မိန်းမ စိတ်ပါလာအောင် အမျိုးမျိုး ဆွဲဆောင်သည်။ သို့သော် ညဘက် သူအနားကပ်ကာ သူ့မိန်းမ ကို ဖက်လိုက်သည်နှင့် တင်မာရီ ခန္တာကိုယ်က တောင့်တင်းနေလေပြီ။ ကိုရဲနောင် အနမ်းကို မျက်စိစုံမှိတ်ကာ ခံသည်။ ကိုရဲနောင် ပြုသမျှ အံကျိတ်ကာ ခံသည်တုန့်ပြန်မွု့ဆိုသည်မှာ ဝေလာဝေး။ ကိုရဲနောင်က အတတ်နိုင်ဆုံး သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ နည်းလမ်းပေါင်းစုံကို သုံးကာ တင်မာရီကို စည်းလုံးသည် မရ။ လက်မထပ်ခင်က တင်မာရီတွင် ချစ်သူရီးစား ရှိခဲ့ကာ သူ့ကို လက်မခံချင်ဟု ထင်မိကာ နောက်ကြောင်းကို စုံစမ်းသည်။ တင်မာရီတွင် မည်သည့် ယောက်ကျား အတွေ့အကြုံမျှ မရှိ။ မည်သည့် အတွက်ကြောင့် တင်မာရီ ဒီကိစ္စကို စိတ်မဝင်စားသည်ကို ကိုရဲနောင် နားမလည်သလို ဖြစ်နေသည်။

တင်မာရီ ပုံစံကား ခု ကိုယ်ဝန်ရှိတာကိုပင် ထွက်ပေါက် ရသွားသလို ဖြစ်နေသည်။ သူ့ညီမ ခင်မာရီကား တင်မာရီနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်လို ဖြစ်နေသည်။ သူလိုအပ်နေသည့် အရာအားလုံး ခင်မာရီဆီက ရနေသည်။ ခင်မာရီက သူ့နှင့် ဒီကိစ္စ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိသည်။ ဒီကိစ္စ ဒီလောက်ကောင်းမှန်း သူ အခုမှ သိသည်ဟု သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောသလို၊ သူလိုချင်သည်ကိုလဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းတောင်းတတ်သည်၊ ကိုရဲနောင်ကိုလဲ လိုချင်သည်ကိုလည်း လိုလိုလားလားဖြည့်ပေးသည်။ တခြားအိမ်မွု့ကိစ္စကတော့ ရှပ်ပြာပြာ ဖြင့် အချိုးမကျ။မီးပူတောင် ဖြောင့်တန်းအောင် တိုက်တတ်သူ မဟုတ်၊ ကိုရဲနောင်ကား သူတို့ ညီအမ နှစ်ယောက် ပေါင်းမှ ပြည့်စုံသလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ကိုရဲနောင် ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့။ ခင်မာရီကို မခွဲနိုင်သလို တင်မာရီကိုလည်း မပြစ်နိုင်။ ဒီပုံနှင့် သူနှင့် ခင်မာရီ ကိစ္စ သိပ်မကြာခင် တင်မာရီ သိမှာ သူသိနေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ကလည်း လွန်ကိုလွန်သည်။

စားကောင်းတိုင်း စားနေကြည်မှာ နေ့စဉ် ရက်ဆက် ဖြစ်နေသည်။ တင်မာရီ သိလျှင် ကိုရဲနောင် ဘယ်လို ဖြေရှင်းရမည်ကို မသိတော့။ ဒီကိစ္စ ခင်မာရီ နှင့် စကားစမိတိုင်း ယောက်ဖနော် နင်ရှင်း။ ငါ နင့်ကို မခွဲနိုင်တော့ဘူး ဟု ငိုသံကြီးနှင့် အမြဲပြောသည်။ သူ ခင်မာရီကိုလည်း သနားသည်။ ဘာမှ မသိသည့် ခင်မာရီကို သူက စထားသည်မို့ သစ်စိမ်းချိုး မချိုးချင်။ ကိုရဲနောင် ဘာလုပ်မှန်း မသိတော့။ ထိုကိစ္စ ခေါင်းထဲရောက်လာသည်နှင့် ကိုရဲနောင် အိပ်မပျော်တော့၊ အိပ်မပျော်တော့ အနားတွင် အိပ်ပျော်နေသည့် ခင်မာရီကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။ ခင်မာရီက အင်း ကနဲ့ အသံပြုကာ သူ့ကို ပြန်ဖက်ရင်း ခြေထောက်ကပါ သူ့ကို ခွလိုက်သည်။ ထိုကဲ့သို့ အပြုအမူမျိုး တင်မာရီထံမှ သူတခါမှ မရဘူးချေ။ ခင်မာရီကား သူ့အတွက် မရှိလျှင် မဖြစ်သလို တင်မာရီကလည်း သူ့အတွက် မရှိလျှင် မဖြစ် ….ပြီးပါပြီ။

 

 

 

Zawgyi

 

မရွိလွ်င္မျဖစ္

 

 

 

နင္ကလဲ ေမာေနၿပီလား၊ လုပ္ပါအုံးဟ၊ ငါဒီမွာေကာင္းတုန္း လုပ္ေနရင္း တန္းလမ္း သူ႔ကိုယ္ေပၚပိက်လာေသာ ကိုရဲေနာင္ကို လွမ္းဖက္ရင္း ခင္မာရီကေျပာလိုက္သည္။ ခု ေနာက္ပိုင္း ခင္မာရီ ႏွင့္ သူ ဒီကိစၥ အေပးအယူ တည့္ေနသည္။ သူ႔ မိန္းမႏွင့္ လားလားမွ မတူ။ ခင္မာရီက ဒီကိစၥ စိတ္ပါသည္။ သူႏွင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွိသည္။ ဒါကို ကိုရဲေနာင္ကလဲ ႀကိဳက္သည္။ သူ႔ မိန္းမဆီက မရသည့္ အရာကို ခင္မာရီဆီမွ အျပည့္အဝ ရေနသည္။ “ေမာတယ္ဟ၊ ငါဒီမွာ မနားတမ္းလုပ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ၊ ေသေရာေပါ့၊ ခန နားအုံးမယ္ဟာ၊ နင္မေစာင့္ႏိုင္ရင္ ငါ့ အေပၚက တက္လုပ္” ကိုရဲေနာင္က ျပန္ေျပာသည့္ ေလသံကိုက ေမာသံေပါက္ေနသည္။ မေမာခံႏိုင္႐ိုးလား၊ ေအာက္က ဇိမ္ယူေနသည့္ ခင္မာရီက တအအ နဲ႔ ေကာင္းလိုက္တာ လုပ္လုပ္ ဆိုၿပီး သူေကာင္းေနတိုင္း အားမနာတမ္း လုပ္ခိုင္းေနတာမို႔ ကိုရဲေနာင္က မနားတမ္းဆက္တိုက္ေဆာ္ေနရာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့။

ကိုရဲေနာင္က သူ ခ်က္ျခင္း မၿပီးႏိုင္မွန္း သူ႔ကိုယ္သူ သိသည္။ ေစာေစာက ခင္မာရီ အစုတ္ေကာင္းသျဖင့္ သူ႔ ပါးစပ္ေအာက္မွာ တခ်ီ ၿပီးထားၿပီးၿပီမို႔ ခု တခ်ီ အခ်ိန္ၾကာမယ္မွန္း သူ႔ကိုယ္သူ သိေနသည္။ “ဟာ နင့္အေပၚက မလုပ္ခ်င္ပါဘူး၊ ငါက ေအာက္က ခံရတာ ပိုၾက္ိုက္တယ္၊ နင့္အေပၚတက္လုပ္တာ ငါ့ေျခေထာက္ေညာင္းတယ္” “ကဲ အေပၚက မလုပ္ခ်င္ရင္ ကုန္းေပး၊ ငါေနာက္ကေန လုပ္ေပးမယ္၊ ဒါဆို ငါ သိပ္မေမာဘူး” “အာ ေယာက္ဖကလဲ ငါက ေအာက္က ဇိမ္နဲ႔ ခံခ်င္ေနပါတယ္ဆိုမွ လာေျပာေနတယ္။ မေန႔က နင့္ အႀကိဳက္ အကုန္ ငါလုပ္ေပး ၿပီးၿပီ၊ ဒီေန႔ နင့္ အလွည့္” “ေအး ဒါဆို ငါ ခန နားအုံးမယ္။ ငါလဲ ေမာတာေပါ့ဟ၊ ငါသိတယ္ နင္ေစာေစာက ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္နဲ႔ တခါၿပီးသြားေသးတယ္မို႔လား” “အင္း၊ ၿပီးေပမဲ့ ခံလို႔ မဝေသးဘူးဟာ၊ ၿပီးေတာ့ နင္က ဆက္လုပ္ေနတာနဲ႔ ျပန္တက္လာတာ ခုေကာင္းေနတုန္း ရွိေသးတယ္ နင္က ရပ္လိုက္တာ၊ ဖီးေတာင္ေအာင့္သြားတယ္” ။

“ဖီးလ္ မေအာင့္ေအာင္ ငါ့ ဟာ သြင္းထားတာဘဲ၊ နင္ငါ့ကို ေသခ်ာ ခြထားေလ” “ခြထားတာဘဲ” “ေကာ့ၿပီး နင့္ေျခေထာက္နဲ႔ ငါ့ကို ေသခ်ာညႇပ္ထားေလ နင့္ဟာနဲ႔ ငါ့ဟာ ကပ္ေနေအာင္ညႇပ္” ။ကိုရဲေနာင္အေျပာေၾကာင့္ ခင္မာရီက ေကာ့ရင္း သူ႔ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေသခ်ာတင္းေနေအာင္ ကိုရဲေနာင္ ခါးကို ညႇပ္လိုက္သည္။ ဒီေတာ့မွ သိသိသာသာ ကိုရဲေနာင္ပစၥည္းက ခင္မာရီ ကိုယ္ထဲ တိိုးဝင္သြားသလို ျဖစ္သြားသည္မို႔ “ဟား . . . ေကာင္းလိုက္တာ ေယာက္ဖရာ၊ ခုမွ အတြင္းကို ေသခ်ာထိတယ္၊ အဲလို အစကေျပာပါလား၊ နင္လဲ နဲနဲဖိခ်ေပး” “ေျပာစရာလိုလားဟ၊ နင္သိရမွာေပါ့။ ကဲ ကဲ ဒီေလာက္ဘဲ ဖိလို႔ရမယ္၊ နင္လဲအတင္းေကာ့ေလ” အေပးအယူမွ်မွ်ႏွင့္ ကိုရဲေနာင္က ဖိ၊ ခင္မာရီကေကာ့ခံကာ အားကုန္ဖက္ရင္း ႏွစ္ေယာက္သား ခနမွ် တိတ္သြားသည္။ ခနၾကာေတာ့မွ ခင္မာရီက တအားကုန္ဖက္ထားသည္ကို ေလွ်ာ့ခ်ရင္း သက္မခ်ကာ “ဟူး . . ငါေတာ့ ဒုကၡပါဘဲ ေယာက္ဖရာ၊ နင္မေကာင္းဘူး” “ဟ ငါက ဘာမေကာင္းတာလဲ” “နင္လဲမေကာင္းဘူး၊ ငါလဲ မေကာင္းဘူး။

စားေကာင္းတိုင္း စားေနၾကတာ” “စားေကာင္းလို႔ စားတာ မေကာင္းစရာလားဟ၊ ကဲ ငါ အေမာေျပၿပီ၊ အလုပ္ျပန္စမယ္” “ငါ ေၾကနပ္ေနၿပီဟ၊ နင္ နားခ်င္ ခန ထပ္နားအုံးေလ” “မနားေတာ့ဘူး၊ ဒီထက္ပိုနားရင္ ငါ့ဟာေပ်ာ့သြားေတာ့မယ္” ကိုရဲေနာင္က ျပန္ေျပာရင္း ခင္မာရီ ကိုယ္ေပၚမွ ထကာ ေပါင္ၾကားထဲ က်က်နန ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ခင္မာရီက ေပါင္ကို ကားေပးရင္း ေျခေထာက္ကို ေျမႇာက္ကာ သူ႔ေျခေထာက္ကို ကိုရဲေနာင္ ပခုံးေပၚ လွမ္းတင္လိုုက္သည္။ ကိုရဲေနာင္ကလဲ အလိုက္သင့္ ခင္မာရီ ေပါင္ကို လွမ္းဆြဲကာ ေစာေစာက အထမွာ ပလြတ္ကနဲ ကြၽတ္သြားေသာ သူ႔ ပစၥည္းကို လက္ျဖင့္ထိမ္းကာ စို႐ြြဲေနေသာ ခင္မာရီ ကိုယ္ထဲ ရွလြြတ္ကနဲ ျပန္ထိုးထည့္ရင္း အစမ္း တခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေလးစမ္းေဆာင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ “အ” ခင္မာရီထံမွ အ ကနဲ အသံတခ်က္ထြက္လာသည္ကို ၿပဳံးၾကည့္ရင္း “ေကာင္းလား” ခင္မာရီက ျပန္မေျဖဘဲ သူ႔ေပါင္ကို ဆြဲထားေသာ ကိုရဲေနာင္ လက္ကို လွမ္း႐ိုက္သည္။ ကိုရဲေနာင္က ၿပဳံးရင္း ကြၽတ္သြားေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္၊ ဇြပ္ကနဲ ျပန္ထိုးသြင္းလိုက္နဲ႔ ထုတ္လိုုက္သြင္းလိုုက္ လုုပ္ကစားေနသည္္။

ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ခင္မာရီ က တအအ ျဖင့္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ “ေကာင္းလားဆို” ကိုရဲေနာင္က ထပ္ေမးလိုက္သည္။ ဒီေတာ့မွ ခင္မာရီက ေလသံတိုးတိုးျဖင့္ “ေကာင္းလြန္းလို႔ ခက္ေနၿပီ ေယာက္ဖရာ၊ လုပ္ပါဟာ၊ နင္ကလဲ ငါေကာင္းေနၿပီဆို ဒီလိုဘဲ” ခင္မာရီ အေျပာက ထန္စရာမို႔ ကိုရဲေနာင္ မထိမ္းႏိုင္ေတာ့။တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ေဂြး႐ိုက္သံ ဆက္တိုက္ေပၚလာသလို ခင္မာရီဆီမွလည္း တအအ ႏွင့္ အ သံဆက္တိုက္ထြက္လာေလေတာ့သည္။ ကိုရဲေနာင္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္းက ၂ ႏွစ္နီးပါးရွိၿပီျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္က်စကတည္းက သူ႔ မိန္းမ တင္မာရီက ဒီကိစၥကို စိတ္မပါသလို တက္တက္ႂကြႂကြလည္း မရွိ။ ခ်စ္သူရီးစားျဖစ္ကာ ယူထားသည္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူကာ ေပးစားထားသျဖင့္ သူ႔မိန္းမ ရွက္ေနသည္ဟုသာ အစက ေအာက္ေမ့မိသည္။ တစတစ ႏွင့္ ၾကာလာေသာ္လည္း တင္မာရီက က ထူးမလာေခ်။ ကိုရဲေနာင္က သူ႔မိန္းမလည္း သူ႔လို ဒီကိစၥတြင္ တက္တက္ႂကြႂကြ ျဖစ္ေစခ်င္သည္။

ကိုရဲေနာင္က မိန္းမေပြသူ မဟုတ္ေသာ္လည္း ထိုကိစၥတြင္ ယူထားသည့္ မိန္းမ ႏွင့္ စိတ္တူကိုယ္တူ ျဖစ္ေစခ်င္သည္။ ယခု တင္မာရီက ထိုသို႔ မဟုတ္၊ ထိုကိစၥကလြဲၿပီး က်န္ အိမ္မြဳ႕ကိစၥ အားလုံး ႏိုင္နင္းသည္။ သူ႔ ေဝယ်ာဝစၥ မွန္သမွ် လိုေလေသးမရွိ။ ကိုရဲေနာင္ကလဲ ထိုကိစၥ သူ႔မိန္းမ စိတ္ပါလာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆြဲေဆာင္သည္။ သို႔ေသာ္ ညဘက္ သူအနားကပ္ကာ သူ႔မိန္းမ ကို ဖက္လိုက္သည္ႏွင့္္ တင္မာရီ ခႏၲာကိုယ္က ေတာင့္တင္းေနေလၿပီ။ ကိုရဲေနာင္ အနမ္းကို မ်က္စိစုံမွိတ္ကာ ခံသည္။ ကိုရဲေနာင္ ျပဳသမွ် အံက်ိတ္ကာ ခံသည္တုန႔္ျပန္မြဳ႕ဆိုသည္မွာ ေဝလာေဝး။ ကိုရဲေနာင္က အတတ္ႏိုင္ဆုံး သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ နည္းလမ္းေပါင္းစုံကို သုံးကာ တင္မာရီကို စည္းလုံးသည္ မရ။ လက္မထပ္ခင္က တင္မာရီတြင္ ခ်စ္သူရီးစား ရွိခဲ့ကာ သူ႔ကို လက္မခံခ်င္ဟု ထင္မိကာ ေနာက္ေၾကာင္းကို စုံစမ္းသည္။ တင္မာရီတြင္ မည္သည့္ ေယာက္က်ား အေတြ႕အႀကဳံမွ် မရွိ။ မည္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ တင္မာရီ ဒီကိစၥကို စိတ္မဝင္စားသည္ကို ကိုရဲေနာင္ နားမလည္သလို ျဖစ္ေနသည္။

တင္မာရီ ပုံစံကား ခု ကိုယ္ဝန္ရွိတာကိုပင္ ထြက္ေပါက္ ရသြားသလို ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ညီမ ခင္မာရီကား တင္မာရီႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္လို ျဖစ္ေနသည္။ သူလိုအပ္ေနသည့္ အရာအားလုံး ခင္မာရီဆီက ရေနသည္။ ခင္မာရီက သူ႔ႏွင့္ ဒီကိစၥ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိသည္။ ဒီကိစၥ ဒီေလာက္ေကာင္းမွန္း သူ အခုမွ သိသည္ဟု သူ႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာသလို၊ သူလိုခ်င္သည္ကိုလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေတာင္းတတ္သည္၊ ကိုရဲေနာင္ကိုလဲ လိုခ်င္သည္ကိုလည္း လိုလိုလားလားျဖည့္ေပးသည္။ တျခားအိမ္မြဳ႕ကိစၥကေတာ့ ရွပ္ျပာျပာ ျဖင့္ အခ်ိဳးမက်။မီးပူေတာင္ ေျဖာင့္တန္းေအာင္ တိုက္တတ္သူ မဟုတ္၊ ကိုရဲေနာင္ကား သူတို႔ ညီအမ ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းမွ ျပည့္စုံသလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ကိုရဲေနာင္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့။ ခင္မာရီကို မခြဲႏိုင္သလို တင္မာရီကိုလည္း မျပစ္ႏိုင္။ ဒီပုံႏွင့္ သူႏွင့္ ခင္မာရီ ကိစၥ သိပ္မၾကာခင္ တင္မာရီ သိမွာ သူသိေနသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း လြန္ကိုလြန္သည္။

စားေကာင္းတိုင္း စားေနၾကည္မွာ ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ ျဖစ္ေနသည္။ တင္မာရီ သိလွ်င္ ကိုရဲေနာင္ ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမည္ကို မသိေတာ့။ ဒီကိစၥ ခင္မာရီ ႏွင့္ စကားစမိတိုင္း ေယာက္ဖေနာ္ နင္ရွင္း။ ငါ နင့္ကို မခြဲႏိုင္ေတာ့ဘူး ဟု ငိုသံႀကီးႏွင့္ အၿမဲေျပာသည္။ သူ ခင္မာရီကိုလည္း သနားသည္။ ဘာမွ မသိသည့္ ခင္မာရီကို သူက စထားသည္မို႔ သစ္စိမ္းခ်ိဳး မခ်ိဳးခ်င္။ ကိုရဲေနာင္ ဘာလုပ္မွန္း မသိေတာ့။ ထိုကိစၥ ေခါင္းထဲေရာက္လာသည္ႏွင့္ ကိုရဲေနာင္ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့၊ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ အနားတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ ခင္မာရီကို လွမ္းဖက္လိုက္သည္။ ခင္မာရီက အင္း ကနဲ႔ အသံျပဳကာ သူ႔ကို ျပန္ဖက္ရင္း ေျခေထာက္ကပါ သူ႔ကို ခြလိုက္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အျပဳအမူမ်ိဳး တင္မာရီထံမွ သူတခါမွ မရဘူးေခ်။ ခင္မာရီကား သူ႔အတြက္ မရွိလွ်င္ မျဖစ္သလို တင္မာရီကလည္း သူ႔အတြက္ မရွိလွ်င္ မျဖစ္ ….ၿပီးပါျပီ။

Read More

မမကအကြွေပန်း

မမကအကြွေပန်း

 

 

 

ဟာ! ရင်ထဲမှာ ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ အပြင်တော့ ထွက်မလာဘူး။ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်း အူတွေ သဲတွေ ဗြောင်းဆန် သွားတယ်။ မမသီတာရယ်လေ အပြေးအလွား ရောက်လာပြီး ကျနော့်ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ထဘီလှန် ပင်တီ အောက်ဆွဲချလို့ ဘယ်ချိန်ထဲက အောင့်ထားမှန်း မသိတဲ့ ဆီးတွေကို တဖြောဖြော မြည်အောင် ပန်းချနေတာ။ နွေမို့ ပူတယ် ဆိုပြီး နေ့ခင်းအချိန် အိမ်နောက်က ပိတောက်ပင်ရိပ်မှာ ကြိမ်ပက်လက် ကုလားထိုင်လေး ကို စံပါယ်ရုံလေးတွေကြား ချပြီး ဇိမ်ကျနေတုန်း ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ် ဆိုတဲ့ ပြေးလာတဲ့ ဖိနပ်သံ အဆုံး ကျနော့်ညာဘက် ၅ ပေလောက် အကွာ စံပါယ်ရုံဘေးကို မမသီတာ တစ်ယောက် အထက်က ပြောခဲ့သလို အန္တရာယ် ကိစ္စ လာရှင်းတဲ့ မြင်ကွင်း။ အမွေး မဲမဲတွေကြားက ပြူးနေတဲ့ အစိကြီးနဲ့ ခုံးထနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တအံ့တသြနဲ့ ကျနော်လဲ အသက်မရှူမိအောင် ငေးနေမိတယ်။ အသက်သာ မရှူတာ ပေါင်ကြားက ညီက အတင်း ခေါင်းထောင် ကြည့်တာ။ သေး စ ပေါက်တုန်းကတော့ ကိုယ့်ဟာကို ငုံံကြည့်နေပြီး ဆီးကုန်ခါနီး ဝေဒနာ သက်သာမှ ဘေးဘီ လျှောက်ကြည့်မှ ကျနော့် ကို မြင်သွားတော့တယ်။

“အို – ” ဆိုပြီး ထရမလို ထိုင်ရမလို ပြာယာခတ်နေမှ ကျနော်လဲ မျက်နှာလွဲဖို့ သတိ ရတော့ တယ်။ ကျနော် ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ မမသီတာ မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ရင်ကတော့ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေ သလို ညီဘွားကလဲ အလိုမကြလို့ ငိုတောင် ငိုပြနေတယ်။ အဲ့ညက အိပ်မယ် ကြံတိုင်း မမသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးပဲ မြင်ယောင်နေလို့ နောက်ဆုံး ရေအိမ် ဝင်ပြီး ထုပစ်လိုက်မှပဲ အိပ်လို့ ရတော့တယ်ဗျာ။ နောက်အခန်းကြမှ ကျနော်နဲ့ မမသီတာတို့ အဖြစ်ကို ပြောပြပါမယ်။ကျနော့်အဖြစ်လေးကို အရင် ပြောခဲ့ပေမယ့်ကျနော့် အကြောင်းကို မပြောရသေးတာမို့ အရင်ဆုံး ကျနော်ရဲ့အကြောင်းလေး ပြောပါရစေနော်။ ကျနော့်နာမည်က ကောင်းပြည့်စုံ။ အိမ်ကရော ရင်းတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကပါ ကျနော့်ကို ကောင်းလို့ပဲခေါ်ကြပါ တယ်။ ကျနော့်ဖေဖေက ဦးကောင်းသော် ဌာနတစ်ခုက စာရေးကြီး တစ်ယောက်။ ဖေဖေက အသား လတ်လတ် အရပ်မြင့်မြင့် ခန့်ညား တည်ကြည်တဲ့ ရုပ်ရည်နဲ့ မေမေကတော့ ညိုတဲ့ဘက် လိုက်တယ်။ အရပ်က ၅ ပေ ၃ လက်မလောက် ခါးသေး ရင်ချီ မိန်းမလှ အင်္ဂါနဲ့ ပြည့်စုံတယ်။

မေမေ နာမည်က ဒေါ်ခင်တင့်ပါ။ ကျနော့်မှာ အစ်မ တစ်ယောက် ရှိတယ်။ အစ်မ နာမည်က မေမြတ်နိူးခင်။ မမနဲ့ ကျနော်က အသက် ရ နှစ် ကွာတယ်။ မမ မွေးပြီးတဲ့နောက် မေမေ့မှာ ကိုယ်ဝန်မရတော့လို့ နောက်ထပ် ကလေး မရတော့ဘူးတောင် ထင်နေကြတာ။ နောက်မှ ကျနော့်ကိုမွေး။ ယောက်ျားလဲ ဖြစ်ပြန် ဆိုတော့ အားလုံးက ဖူးဖူးမှုတ်ပေါ့။ မမကလဲ အဖေ အမေတွေ ဆီက အမွေ ရထားလို့ မိန်းမချော စာရင်းဝင်ပဲလေ။ မမက ဆယ်တန်း ကျတာနဲ့ ဆက်မတက်ဘဲ အပ်ချုပ် သင်ပြီး ကိုယ်ပိုင်အပ်ချုပ်ဆိုင်လေးကို ဈေးထဲမှာ ဖွင့်ထားနိုင်ပြီ။ တပည့်အဖြစ် ကျနော်က မမသီတာလို့ ခေါ်တဲ့ မသီတာမြင့်ကိုခေါ်ထားတယ်။ ကျနော်ကတော့ ဆယ်တန်း အောင်ပြီးတာနဲ့ သူငယ်ချင်း ထွန်းနိုင်တို့ ဆိုင်ကယ်ပြင်ဆိုင်မှာ ဝင်လုပ်ပြီး စာပေး စာယူနဲ့ပဲ ကျောင်းဆက်တက်တာ ဒုတိယနှစ် မြန်မာစာ ကျောင်းသားပေါ့။ ကျနော်က အသားက အမေတူလို့ နည်းနည်း ညိုတယ်။ အရပ်က အဖေ့လိုပဲ ၅ ပေ ၈ လက်မ။ မျက်လုံး မျက်ခုံး ကောင်းကောင်း ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင် မဟုတ်သော်ငြားလဲ တော်တော်များများ မိန်းကလေးတွေက မြောင်းပေးချင်နေကြတယ်။

ဒါနဲ့ ကျနော့်မင်းသမီးလေး ဖြစ်လာမယ့် မမသီတာမြင့် အကြောင်း ပြောရအုန်းမယ်။ မမသီတာက ကျနော့် အစ်မနဲ့ ရွယ်တူဘဲ။ ဒါပေမယ့် ကံမကောင်းတာက မမသီတာ ၁၉ အရွယ်မှာ ယောက်ျားလေး တစ်ယောက်နဲ့ ခိုးရာ လိုက်ပြေး ဖူးတယ်။ မိဘတွေကလဲ သဘောမတူ သူ့ယောက်ျားကလဲ ဆေးသမား နောက်ဆေးမှုနဲ့ ထောင်ကျ၊ ထောင်ထဲမှာသေ၊ ဒုက္ခတွေ ပွေပြီး အဖေအမေအိမ် ပြန်ရောက် လာခဲ့တာပေါ့။ ဘဝ အကျိုးပေး မကောင်းပေမယ့် မမသီတာ က အလှ အကျိုးပေးကတော့ မိုက်တယ်။ အရပ်က ၅ ပေ ၁ လက်မ နည်းနည်းလေး ပုတယ် ဆိုရပေမယ့် ကိုယ်အတိုင်းအတာကတော့ ၃၄. ၂၈. ၃၈ ဘာလို့ အဲ့လောက် သိရသလဲ ဆိုတော့ သူတို့တွေက စက်ချုပ်သမားတွေလေ သူများတိုင်းရင်း မိန်းကလေးပီပီ ကိုယ့်ပစ္စည်းလဲ တိုင်းကြည့်နေကြလို့ သိတာ။ မမသီတာက နှုတ်ခမ်းရဲ့ဘယ်ဘက်အပေါ်မှာ မှဲ့လေး တစ်လုံးနဲ့ ကော့နေတဲ့ မျက်တောင် အောက်က မျက်လုံးရွဲကြီးတွေက မြင်သူ ရင်ဖိုစရာပေါ့။ မမသီတာရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးက တွဲတွဲလေး အဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို တပ်မက်စွာ စုပ်နမ်းချင်မိတယ်။

ကျနော် ဆိုင်ကယ်ပြင်ဆိုင် လုပ်နေတာ တစ်နှစ်လောက် ရှိမှ မမဆီကို မမသီတာ အလုပ် ဝင်တာ။ မမဆီ အလုပ် စဝင်ထဲက မမသီတာရဲ့အလှကို ကျနော် ညိတွယ် နေခဲ့တာ။ လူကလဲ လူလားမြောက်စ အရွယ် လေတိုက်လို့ သစ်ရွက် ကြွေတာတောင် ခံစားချင်တဲ့ အရွယ်လေ။ ကျနော့်မမကို မမလို့ ခေါ်သလို သူ့ကိုလဲ ကျနော်က မမသီတာ လို့ပဲ ခေါ်တယ်။ မမသီတာက တစ်ခါ သေဖူးပြီမို့ ထင်တယ် ယောက်ျားလေးတွေကိုဆို သိပ်ဟက်ဟက်ပက်ပက် မရှိဘူး။ ပတ်ဝန်းကျင်က ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်မှာကိုလဲ ဂရုပြုတာ နေမယ်။ ကျနော့်ကိုတော့ မမရဲ့မောင်မို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံ ပါတယ်။ မမသီတာကို ကပ်ချင်လို့ ကြံနေဖန်နေတဲ့ သူတွေတော့ အများသား တစ်ချို့လဲ မုဆိုးမမို့ အကဲစမ်းချင်ကြတာနေမယ်။ ထွန်းနိုင်ကတောင် “ဟေ့ကောင် မင်းအမ အလုပ်သမားက မိုက်တယ်ကွ” လို့ ပြောလာသေးတယ်။ “မလုပ်ပါနဲ့ကွာ သနားပါတယ်” ဆိုတော့ “မင်း သနားတာ ငါ သိတယ်” တဲ့။ ကျနော်လဲ သွားဖြဲ ပြနေလိုက်ရတယ်။ ကျနော် အလုပ် အပြန် မမကို ဆိုင်ဝင် ကြိုပြီး မောင်နှမ နှစ်ယောက် အိမ်ပြန်နေကြလေ။

တစ်ခါတလေ ကျနော် ရောက်လို့ သူတို့ လက်စ မပြတ်သေးရင် ထိုင်စောင့်ရတယ်။ အဲ့အခါမျိုးဆို ကျနော့်ရှေ့မှာ ထလိုက် ထိုင်လိုက် ကုန်းလိုက် ကွလိုက် လုပ်နေတဲ့ မမသီတာကို မသိအောင် ရှိုးရတာက အလုပ် တစ်လုပ်။ ညညကျရင် အလွတ်ရနေတဲ့ မမသီတာရဲ့ကောက်ကြောင်းနဲ့ ညီဘွားကိုချော့ရတာ အခါခါ။ ပေါ်တင်လဲ မရှိတ်ရဲပြန်ဘူးဗျ။ အိမ်က အဖေ အမေနဲ့ မမက သဘောတူကြမှာ မဟုတ်မှန်း သိနေလို့။ ဒါပေမယ့် ကျနော်သူ့ကို ပြစ်မှားနေတာတော့ မမသီတာ သိနေတယ်။ ဒါလဲ မိန်းကလေးတို့ တတ်အပ်တဲ့ မွေးရာပါ ပညာလား၊ ကျနော်ရဲ့ မထိန်းနိုင်တဲ့ အကြည့်ရိုင်းကြောင့်လား မပြောတတ်ဘူးဗျာ။ ကျနော် ခိုးကြည့်တာ မိသွားရင် မျက်နှာ လွဲလွဲ သွားတယ်။ မမတို့ ခေါ်သလိုပဲ ကျနော့်ကို ကောင်း လို့ပဲ ခေါ်ပါတယ်။ အဲ အစက ဖြစ်ခဲ့တဲ့ဟာက အဲ့နေ့က မနက်ပိုင်း အိမ်မှာ အန္တရာယ်ကင်း ဆွမ်းကပ်တယ်။ ဘုန်းကြီး သုံးပါးပေါ့။ နီးစပ်ရာ မိတ်ဆွေတွေလဲ ဖိတ်ပြီး ထမင်းနဲ့ ဧည့်ခံ ကျွေးမွေးတာမို့ မမသီတာက လာပြီး ဝေယျာဝစ္စ ဒါန ပြုတာ။ မနက်ခင်း တရားနာပြီး ဧည့်သည်တွေ ကျွေးမွေးလို့ နေ့လည်ထိ ဆေးကြ ကြောကြ သိမ်းကြ ဆည်းကြပေါ့။ ကျနော်ကတော့ နေ့ခင်း အရိပ်မှာ အနားယူ စာဖတ်နေတုန်း။

အိမ်ထဲက ရေအိမ်မှာ လူဝင်နေလို့ မမသီတာလဲ မအောင့်နိုင် မထိန်း နိုင်နဲ့ ကိစ္စ လာအရှင်း ကျနော့်ကို သက်သက် ပြသလို ဖြစ်သွားတာ။ အဲ့လိုဖြစ်ပြီး နောက်နေ့တွေ ဆိုင်ကို ကျနော် ရောက်ရင် မမသီတာက မျက်နှာချင်း မဆိုင်ဘူး။ ကျနော်ကလဲ သူ့မြင်ရင် သူ့ပစ္စည်းကိုပဲ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နေတော့တာဘဲ။ နောက်လေးငါးရက်လောက် ကြာမှ ပြန်ပြီး စကားပြောတယ်။ ကျနော်လဲ မမသီတာကို ဘယ်လို ကပ်ရမလဲ ဒါပဲ တွေးနေတယ်။ ဆိုင်မှာက မမနဲ့ ဆိုတော့ မလွတ်ပြန်ဘူး။ နောက်ဆုံးတော့ ရှေးကနည်းပဲ သုံးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။ အာ့ကတော့ စာပေးတာပဲ။ ကျနော် စာရေးပြီး မမကို ပြန်ကြိုလို့ ဆိုင်ပိတ် ကူတဲ့အခါ သူ့ခြင်းတောင်းထဲ စာထည့် ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မမ မသိအောင် တစ်တောင် နဲ့ တွက်တော့ မော့အကြည့်မှာ ခြင်းတောင်းထဲက စာကို မေးငေါ့ ပြလိုက်တော့ မမသီတာလေ အပျိုလေး လို ရှက်ပြီး မျက်နှာလေးကို ရဲလို့။ စာပေးထားခဲ့တဲ့ ညက တစ်ညလုံး အိပ်မပျော်ဘူး။ မမသာ ပြန်တုန့်ပြန် လာရင် ဘယ်လို ချစ်လိုက်မယ်နဲ့ အတွေးတွေနဲ့ မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်ပျော်လို့ မနက်ကို မမမြတ်နိူး လာနှိုး ရတယ်။

“ဟယ် ထတော့လေ ကောင်း ညက မအိပ်ဘဲ ဘာတွေ လုပ်နေလဲ” တဲ့ ရင်ထဲကတော့ မမသီတာနဲ့ နှစ်ပါးသွား ကနေတာ မမ လို့ ပြန်ပြောပေမယ့် အပြင်မှာတော့ ဟီးးး လို့ ရီပြပြီး ထလိုက် ရတယ်လေ။ မနက်ဆို မမက အိမ်က အရင် ထွက်တယ်။ ကျနော်ကတော့ ၈ နာရီ ခွဲလောက်မှ ဆိုင်သွားတာ။ ဒီနေ့တော့ မနေ့က စာပေးခဲ့တဲ့ အခြေအနေ သိချင်လို့ “မမ ကောင်းလိုက်ပို့မယ်” ဆိုတော့ မမက ဘာဖြစ်လို့ ဆိုတဲ့ မျက်နှာနဲ့ အကြည့်ကို “ကောင်း ထွန်းနိုင်နဲ့ လက်ဘက်ရည် သောက်မို့ ချိန်းထားလို့” ဆိုပြီး အကြောင်း ပြလိုက်တယ်။ မမကို ဆိုင်ကယ်နောက် တင်ပြီး ဈေးကို လာခဲ့တဲ့ လမ်းတလျှောက် မမသီတာ ဘယ်လိုများ ကျနော့်ကို တုန့်ပြန်မလဲလို့ တွေးရင်း ရင်ခုန် နေမိတယ်။ ဆိုင်ရောက်တော့ မမသီတာက ဆိုင်ဖွင့် ထားနှင့်ပြီ။ မမနဲ့ အတူ ပါလာတဲ့ ကျနော်ကို မြင်တော့ မျက်နှာ မထားတတ်သလိုနဲ့ စားပွဲပေါ်က ညှပ်လက်စ အဝတ်တွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတယ်လေ။ မမက တစ်ခန်း ကျော်က သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းဆီ အသွား။ ကျနော် မမသီတာနား ကပ်ပြီး “မမ စာဖတ်ပြီးပြီလားဟင်” ဆိုတော့ မမသီတာက မမထွက်သွားတဲ့ဘက်ကို ကြည့်ရင်း မလုံမလဲနဲ့ “ကောင်း ညနေကြမှ စာရေးထားမယ်. သွားတော့ မြတ်နိူးသိရင် မကောင်းဘူး” တဲ့။

“အင်းပါ ကောင်း သွားပါ့မယ်.. မမသာ စာရေးထားနော်” ဆိုတော့ ခေါင်းညိတ် ပြတယ်။ ကျနော်လဲ မျက်စိမှိတ် ပြုံးပြတော့ မမသီတာက သက်ပြင်းချပြီး ခေါင်းငုံ့ သွားတယ်။ တစ်နေကုန် အလုပ်သာ လုပ်နေရတယ် စိတ်က မမသီတာဆီမှာ။ ထွန်းနိုင်ကတောင် “ဟကောင် ဒီနေ့ ဘယ်လို ဖြစ်နေလဲဟ အလွဲလွဲ အချော်ချော်ချည်းဘဲ” တဲ့။ ညနေ အလုပ် သိမ်းတာနဲ့ ကမန်းကတမ်း ဆိုင်ကယ် ခွတော့ “ကောင်း ဆိုင်ထိုင်ရအောင်ကွာ” လို့ ခေါ်တဲ့ ထွန်းနိုင်ကို “နောက်နေ့မှကွာ ခု သွားစရာရှိလို့” လို့ သူ့စကားတောင် မစောင့်ဘဲ ပြောရင်း ထွက်လာ လိုက်တယ်။ ဆိုင်ရောက်တော့ မမမြတ်နိူးက “ကောင်း ခဏ စောင့်အုန်းနော် လက်စသပ်လိုက်အုန်းမယ်” တဲ့။ ကျနော် ခေါင်းညိတ် ပြပြီး ဆိုင်ထဲက ထိုင်ခုံမှာထိုင်ရင်း မမသီတာကို လှမ်းကြည့်နေမိတယ်။ လှလိုက်တဲ့ မမသီတာရယ် ပန်းရောင် ဝမ်းဆက် အကြေသားလေးနဲ့ အောက်က ကောက်ကြောင်း အလှပန်းချီက ကြည့်မဝအောင်ပါပဲ။ မမသီတာကလဲ ကျနော့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်နေတာကို ကျနော် သိတယ်။ ခဏနေ ဆိုင်သိမ်းတော့ ကျနော်လဲ ပစ္စည်တွေကို ကူပြီး ဟိုရွေ့ ဒီရွေ့ လုပ်ပေးနေတယ်။

အဲ့ချိန်မှာပဲ မမသီတာက စာရွက်ခေါက်လေး တစ်ခု မမ မသိအောင် ကျနော့်လက်ထဲ ထိုးထည့်ပေးသွားတယ်။ ပျော်လိုက်တာဗျာ။ ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျနော့် အပျော်က အိမ်ရောက်လို့ အိပ်ရာထဲမှာ ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ အငွေ့ပြန်ပြီး ပျောက်သွားတော့တယ်။ မမသီတာ ရေးထားတာက ‘ ကောင်း မမ စာပြန်ရေးလိုက်တယ်နော်။ ကောင်းနဲ့ မမက မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ကောင်းရယ်။ မမက အကြွေပန်းပါ။ ကောင်းလိုသူ တစ်ယောက်နဲ့ မတန်တော့ပါဘူး။ မြတ်နိူးနဲ့ ကောင်းမိဘတွေကလဲ ကြည်ဖြူမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ မမကို ချစ်ရင် ကောင်း မမကို မေ့ပြီး မမထက် အစစအရာရာသာတဲ့ တစ်ခြား မိန်းကလေးကို ရှာပါ ကောင်း။ မမ ကောင်းကို ပြန်မချစ်သင့်လို့ မချစ်တာ နားလည်ပေးပါ။ ကောင်း ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ မမ ‘ သွားပြီ စိတ်ကူးယဉ် ကမ္ဘာလေး ပြိုပျက်ပြီ။ ကျနော် ရင်ထဲမှာ နင့်နေတယ်။ ဘာလုပ်ရမလဲ မမသီတာ ပြောသလို တစ်ခြား မိန်းကလေးတွေ ရှာရမလား။ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ကျနော် ချစ်တာ မမသီတာ။ မမသီတာကို ရအောင်ချစ်မယ်။ ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခု ချပြီး ကျနော် အခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်က အောက်ကို အဆင်း မမက မြင်တော့ လက်ထဲက ဆိုင်ကယ်စီးဦးထုပ်ကို ကြည့်ပြီး။

“ကောင်း မောင်လေး အဲ့ဒါကဘယ်သွားမှာလဲ” တဲ့ “အပြင်ခဏ မမ” လို့ပြောပြီး ထွက်လာ။ ထွက်လာထဲက ဆုံးဖြတ်ပြီးသား ဆိုင်ကယ်ကို မမသီတာတို့အိမ်ကို ဦးတည်တယ်။ မမသီတာတို့က မြို့ရဲ့တောင်ဘက်ပိုင်း ကျနော်တို့က မြောက်ဘက်ပိုင်း။ ဆိုင်ကယ် ၁၅ မိနစ်လောက်တော့ စီးရတယ်။ မမသီတာတို့အိမ်ရောက်တော့ ထဘီရင်လျားနဲ့ ရေစည်ဘေးမှာ ရေချိုးဖို့ လုပ်နေတဲ့ မမသီတာ။ ကျနော့်မြင်တော့ အံ့အားသင့် နေတယ်။ “ကောင်း မောင်လေး ဘာကိစ္စလဲ” တဲ့။ အိမ်ထဲက ဆိုင်ကယ်သံ ကြားလို့ ထွက်လာတဲ့ မမသီတာ အမေကိုပဲ “ဒေါ်လေး မမမြတ်နိူးက ကိစ္စ ရှိလို့တဲ့.. မမသီတာကို လာခေါ်ခိုင်းလို့” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ မမသီတာ အမေက “သြော် ဟုတ်လား သမီးရေ ရေမြန်မြန် ချိုးပြီး လိုက်သွားလိုက်လေ” တဲ့။ ကျနော့်ကိုလဲ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး ဟင်းအိုး တန်းလန်းမို့ ဆိုပြီး နောက်ပြန်ဝင် သွားတယ်။ ကျနော် ထိုင်နေရာက မမသီတာ ရေချိုးတဲ့ နေရာကို မြင်နေရတယ်လေ။ ရေစိုလို့ ထဘီက အသားမှာ ကပ်နေတော့ ပကတိ အရှိကို မြင်နေရသလို ဖြစ်နေလေတော့ အောက်က ကောင်က ငေါထွက် လာတယ်။

အသာ ခေါင်းနှိမ်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ညှပ်ထား ရတယ်ဗျာ။ မမသီတာလဲ ရေအမြန် ချိုးပြီး အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားလဲ သနပ်ခါးရေကျဲလေး လိမ်းပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ဟားး လှလိုက်တဲ့ မမရယ်လို့ ရင်ထဲက ဆိုမိတယ်။ “အမေ သမီး လိုက်သွားလိုက်အုန်းမယ်နော်” “အေး အေး သမီး သွားသွား” သူတို့ သားအမိတွေ အပြန်အလှန် ပြောပြီး မမသီတာက ကျနော့်ဆိုင်ကယ်ရဲ့အနောက်ကို အတက်မှာ မမသီတာဆီက သနပ်ခါးနံ့လေးက နှာဝကို လာပြီး မိတ်ဆက်တယ်။ တစ်ခါတလေ ဒီလိုပဲ မမမြတ်နိူးက ခေါ်ခိုင်းနေကြ မို့ မမသီတာရော သူ့အမေပါ သံသယ မဖြစ်ကြဘူး။ ကျနော်ကတော့ ဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ထွက်လာပေမယ့် အခုတကယ် သွားရမယ် ဆိုတော့ ဘယ်သွားရမှန်း မသိဘူး။ ဟိုတယ် သွားဖို့ကလဲ ကျနော်တို့က ဘာမှဖြစ်သေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသွားမယ် ဆိုတော့လဲ ဖေ့ဘွတ် ပေါ်မှာ တွေ့သလို ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ့်သာသနာကို ညှိးနွမ်းစေတာမို့ မသွားချင်။ စားသောက်ဆိုင်တွေ ထိုင်မယ် ဆိုပြန်တော့ မမသီတာကို သိတဲ့သူတွေက ဒီမြို့မှာက အများသား။

ကိုယ့် ဟာကို တိုင်ပတ်ပြီး ဆိုင်ကယ်ကို တွေ့ရာ စီးနေတော့ “ဟဲ့ ကောင်း ဘယ်တွေ မောင်းနေတာလဲ အိမ်ကို မမောင်းဘဲနဲ့” တဲ့။ အဲ့တော့မှ ကျနော်လဲ “မမ မခေါ်ခိုင်းဘူး ကောင်း ဘာသာ ကောင်း မမကို ပြောစရာ ရှိလို့ ခေါ်လာတာ” “ဟာ ကွာ ကောင်း မကောင်းဘူးကွာ.. အဲ့လို မလုပ်နဲ့ မမကို ပြန်ပို့ပေး” တဲ့။ ရမယ် အားကြီးကြီး။ သူ့ကို ပြောစရာတွေ ပြောချင်လို့ ခေါ်လာတာကိုများ ပြန်ပို့ခိုင်း နေသေးတယ်။ သူ့ကို ပြန်မပြောဘဲ ဦးနှောက်ကို အမြန် အသုံးချ နေရတယ်။ ကြံစမ်း ဘာလုပ်ရမလဲ ဘယ်သွားရလဲ။ ထွက်စမ်း ထွက်စမ်း အကြံတွေ။ နောက်မှ သတိ သွားရတယ်။ တခြား ဟုတ်ရိုးလား။ ကျနော်တို့ရဲ့ ဆိုင်ကယ်ပြင်ဆိုင်လေးပေါ့။ ထွန်းနိုင်တို့က ဆိုင်နဲ့ အိမ် တွဲထားပေမယ့် အိမ်နဲ့က နည်းနည်း လှမ်းတယ်။ ညဆို ဆိုင်ထဲမှာ ထွန်းနိုင်ပဲ စောင့်အိပ်တာ။ သူ့မိသားစုတွေက အိမ်မကြီးမှာပဲမို့ လွတ်လပ်တယ်လေ။ အာ့နဲ့ ဆိုင်ကယ်ပြင်ဆိုင်ကို ဦးတည်လိုက်တယ်။ မမသီတာက “ကောင်း ဘယ်ကိုလဲ” တဲ့။ မကြားချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်လေ။ ဆိုင်ရောက်တော့ နေဝင်စ အမှောင် လွမ်းနေပြီ။ ကျနော့် ဆိုင်ကယ်သံ ကြားတော့ ထွန်းနိုင်က အိမ်ကနေ ထွက်လာတယ်။

“ကောင်း ဘာလိုလို့လဲကွ” တဲ့ ကျနော်လဲ ထွန်းနိုင်လက် ဆွဲပြီး “ဟေ့ကောင် ငါ မမသီတာနဲ့ အေးအေးဆေးဆေး စကား ပြောချင်လို့ဟ မင်းဆိုင်ထဲ ပြောလို့ ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား” ဆိုတော့ ဒီကောင်က သဘော ပေါက်တယ်။ “ဘာလို့ မဖြစ်ရမှာလဲ.. နေအုန်း ဆိုင်သော့ သွားယူလိုက်အုန်းမယ်” ဆိုပြီး အိမ်မကြီးဘက် ပြန်သွားတော့ မမသီတာက “ကောင်းရယ် ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ.. ငါတော့ နင့်ယုံမိတာ မှားပြီ” တဲ့။ “ဟာ မမကလဲ ခဏလေးပါ မမနဲ့ စကား ပြောချင်လို့ပါ” ဆိုတော့ “ဒုက္ခပါပဲ ကောင်းရယ် မြတ်နိူးနဲ့ ဦးလေးတို့ အဒေါ်တို့ သိရင် မမပဲ အပြစ်ဖြစ်မှာ” လို့ ပူပန်စွာ ပြောတဲ့ မမကို ကြည့်ပြီး သနား နေမိတယ်။ ထွန်းနိုင် ပြန်လာပြီးတော့ ဆိုင်လေး ဖွင့်ပေးတယ်။ “မင်းတို့အေးဆေးနေကွာ” တဲ့ “ကျေးဇူးပဲ” လို့ ပြောပြီး မမသီတာလက်ကို ဆွဲလို့ ဆိုင်ထဲ ဝင်လိုက်ပြီး တံခါးပြန်ပိတ် ချက်ထိုးတာကို မမသီတာက ကြည့်ရင်း မလုံမလဲ စိုးရိမ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ပေါ့။ ဆိုင်ထဲမှာက မီးလုံးငယ် တစ်ပွင့်ပဲ ထွန်းထားတာမို့ အလင်း အားနည်းနေတယ်။ မမလက်ကို ဆွဲပြီး ထွန်းနိုင်အိပ်တဲ့ ခုတင်မှာ နှစ်ဦးသား တင်ပါးလွဲ ထိုင်ပြီး မမလက် နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းကနေ “မမ ကောင်းကို မချစ်ဘူးလား” လို့မေးတော့ ခေါင်းငုံ့ရင်းကပဲ “ကောင်းရယ် မဖြစ်နိုင်တာတွေ မပြောပါနဲ့လားကွယ်” ။

“မမရယ် ဘာလို့ မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ.. ကောင်း မမကို ချစ်တယ်” “ဟင့်အင်း မချစ်နဲ့ ကောင်း မမတို့ နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ဆင်းရဲရမှာ” “ဟာ အခု မချစ်ရတာကမှ စိတ်ဆင်းရဲတာ မမရဲ့.. မမကို ကောင်း ချစ်တယ်” လို့ပြောပြီး မမရဲ့မေးလေးကို လက်မ လက်ညှိးနဲ့ ကိုင်လို့ ဆွဲမော့ လိုက်တယ်။ မော့လာတဲ့ မမရဲ့မျက်ဝန်းက ရီဝေလို့ မဟတဟ နှုတ်ခမ်းလွာလေးကို ငုံခဲလိုက်မိတော့ “အင်” ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်ပြီး ကျနော့်အနမ်းကို ကျေနပ်စွာ ခံယူ နေတယ်။ မမပါးစပ်ထဲ လျှာထည့်ပြီး မွေတော့ မမကလဲ ပြန်ပြီးတော့ လျှာနဲ့ အတွန်းအထုတ် အစုပ်အဆွဲလုပ်လာတယ်။ ကျနော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး။ နှုတ်ခမ်း နမ်းနေရင်းက မမနို့အုံပေါ်ကို လက်ရောက်ပြီး အပေါ်က ဆုပ်ကြည့်တော့ ဘရာ အပျော့စားလေးကြောင့် အိစက်စက် အရသာကို ထိတွေ့ ခံစားရတယ်။ ခါးကို လက် တစ်ဖက်ကဖက် တစ်ဖက်က နို့ကိုကိုင် နှုတ်ခမ်းကလဲ အနမ်း မပျက်ပေါ့။ နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလို့ ကာမအဆိပ်တွေ က ငယ်ထိပ် ရောက်နေပြီ။ ကျနော်လဲ အားမရတော့တာကြောင့် မမရဲ့ရင်ဖုံးအကျႌ နှိပ်သီးတွေကို တဗြုတ်ဗြုတ် မြည်အောင် ဆွဲဖြုတ်လိုက်တယ်။

“အို ကောင်း ရယ်” လို့ မမနှုတ်က ရေရွတ်သံလေး ထွက်လာပြီး လက်နှစ်ဖက် နောက်ကို လျိုလို့ ဘရာချိတ်လေး ဖြုတ်ပေးတယ်။ အချုပ်အနှောင်က လွတ်လာတဲ့ မမနို့လေးတွေက အပြင်ကို ခုန်အထွက် ကတွဒ်ပေါက်က ဗျိုင်းစောင့်သလို စောင့်နေတဲ့ ကျနော် မမရဲ့နို့သီးလေးကို ပြေးဟပ် လိုက်တယ်။ “အာ အာ့ ဟင်းး” ဆိုတဲ့ အသံတွေ မမဆီက ထွက်လာပြီး ရင်ကော့ပြီး နို့ပေးစို့နေတဲ့ မမ တစ်လုံးစို့ တစ်လုံးကိုင်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ကျနော်တို့ အရာရာကို မေ့လို့ ကာမ အရသာကို တစ်ဆင့်ချင်း တစ်ဆင့်ချင်း ရှေ့တိုး နေကြတယ်။ ကျနော့်လက်က နို့ကိုင်ရာက တစ်ဆင့် မမရဲ့ပေါင်ကြားဆီကို ဦးတည်လိုက်တယ်။ မိန်းမနဲ့ အပြင်မှာ တစ်ခါမှ မလိုးဖူးပေမယ့် အပြာစာ အပြာကားတွေ ကြည့်ထားပြီး မြင်ဆရာ တင်ထားတာမို့ အခု လက်တွေ့လုပ်တော့ နည်းနည်းတော့ အဆင်ပြေသား။ ကျနော်ရဲ့ လက်က မမပေါင်ကြား ဝင်တော့ မမက အတင်း ပေါင်စိထားပြီး ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း ကွာ နဲ့ ငြင်းဆန် နေတယ်။ ကျနော်က မုန်ထ နေပြီ အတင်း မမပေါင်ကို ဖြဲပြီး လက်အတင်း ထည့်တော့ နွေးနေတဲ့ မမရဲ့စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်နဲ့ အုပ်မိသွားတယ် စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ပေး လိုက်တော့ မမရယ်လေ အီး အားနဲ့ တွန့်တွန့် သွားတာဘဲ။

ကျနော်လဲ လက်ခလည်နဲ့ ထဘီပေါ်ကနေ အကွဲကြောင်း တလျှောက် ထက်အောက် ဆွဲလိုက်တော့ ကျနော်လက်မှာ တရော် ကင်ပွန်းရည်လို အရည်တွေ လူးကုန်တယ်။ မမ ထန်ပြီး အရည် ထွက်နေတာ။ အဲ့ချိန်မှာ မမ သတိ ဝင်လာတယ်။ ကျနော်သူ့စောက်ဖုတ် နှိုက်နေတဲ့ လက်ကို အတင်း ဖမ်းဆွဲပြီးတော့ “ကောင်း မမကို ချစ်ရင်မလုပ်နဲ့ကွာ” ဆိုပြီး အတင်း ရုန်းတာ။ ကျနော်ကလဲ “အတင်း ချစ်လို့ပါ မမရယ်” နဲ့ အတင်း ပြန်ရုန်းတာ။ နောက်မမက ကျနော်မျက်နှာကို သူ့လက် နှစ်ဖက်နဲ့ ညှပ်ပြီး မော့စေပြီးမှ “ကောင်း မမကို ကြည့်စမ်း.. မမကို ကောင်း ချစ်လား” တဲ့။ “ကျနော်လဲ ချစ်တယ် မမ တအား ချစ်တာ” ဆိုတော့ “အင်း မမလဲ ကောင်းကို ချစ်တယ်.. ဒါပေမယ့် အခုတော့ မမတို့ ဒီလောက်နဲ့ပဲ တော်ရအောင်နော်.. သူများနေရာမှာ မသင့်တော်ဘူး” လို့ မမက ပြောလာတော့ “မမ တကယ် ကောင်းကို ချစ်လား” ဆိုတော့ “ချစ်တာပေါ့ ကောင်း ရယ် ကောင်းက မမကို ချစ်ရင် မမရဲ့စကား နားထောင် ရမယ်နော်” တဲ့။ ကျနော်လဲ ကလေးငယ်လို ခေါင်းလေး ညိတ်ပြတာပေါ့။

အဲ့တော့ မမက ကျနော့်နဖူးကို ရွတ်ကနဲ့ မြည်အောင်နမ်းပြီး “လိမ္မာလိုက်တာ အာ့ကြောင့်ကောင်းကို ချစ်တာ ကဲ ကောင်း ပြန်ရအောင်” ဆိုပြီး အဝတ်တွေကို သေသပ်အောင် လုပ်တယ်။ မမ ရဲ့ထဘီ ဖြန့်ဝတ်တော့ အရည်တွေ ကွက်နေတော့ လှည့် ဝတ်တာကို ကြည့်ပြီး ကျနော်က ရီတော့ လူဆိုးကြောင့် ဆိုပြီး ကျနော်လက်မောင်းကို ဆွဲဆိတ်တယ်။ နာပေမယ့် မနာသလိုပဲ။ ကျေနပ်တဲ့ စိတ်နဲ့ ပျော်နေမိတယ်။ အဲညက မမကို သူ့အိမ် ပြန်ပို့ပြီး မိုးမမြင် လေမမြင်နဲ့ ပျော်နေခဲ့တယ်။ မမသီတာနဲ့ ကျနော် ချစ်သူတွေသာ ဖြစ်တယ် စကားလေးတောင် နေ့တိုင်း မပြောရဘူး။ ဆိုင်မှာ တွေ့တုန်း မမ မသိအောင် ခိုးပြုံးပြ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ခိုးကြည့်။ ဒီလိုပဲ နေနေရတယ်။ ထွန်းနိုင်က မေးတယ်။ “ကောင်း မင်းနဲ့ မင်းမမကဘယ်လိုလဲ” တဲ့ “ဘယ်လိုမှမလဲဘူး မောင်ရေ မင်းဆီလာတဲ့ ညကပဲ နှစ်ယောက် တွေ့ရသေးတယ်” ဆိုတော့ “ကောင်း ရာ တွေ့ဖို့ ကြံအုန်းလေ.. အချစ်ဆိုတာက အမြဲ ထိတွေ့ နေမှကွ.. အနေ ဝေးရင် အေးသွားမယ်” တဲ့။ လောလောဆယ်တော့ အေးလဲ မတတ်နိုင်ဘူး။ တွေ့ဖို့ကလဲ သူလဲ သူ့အလုပ်နဲ့ ကိုယ်ကလဲ ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ ကိုယ်က အချိန်ပေးနိုင်တောင် သူက အခြေနေ မပေးနိုင်ဘူး။ မမမြတ်နိူး သိလို့ မရ အိမ်က သိလို့ မရ ဆိုတော့ ပိုဆိုး။

မမနဲ့ တွေ့ခဲ့တဲ့ တခဏတာ အတွေ့လေးကိုပဲ ပြန်လွမ်း နေရတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ တစ်လလောက် အကြာမှာတော့ ကျနော့်ကို ကံဆရာက မျက်နှာသာ ပေးလာခဲ့တယ်။ တခြား မဟုတ်ဘူး အမေ့ရွာက ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းမှာ အဖေ အမေတို့က ဇရပ် တစ်ဆောင် လှူဒါန်းထားတာ ဆရာတော်ကြီး မွေးနေ့နဲ့ တိုက်ပြီး ရေစက်ချပွဲ လုပ်မယ် ဆိုတော့ ကျနော်က လွဲလို့ အဖေ အမေနဲ့ မမမြတ်နိူးတို့ ရွာကို သုံးရက်လောက် သွားကြမယ်ပေါ့။ မမဆိုင်က ဖောက်သည် အပျက် မခံချင်တာမို့ မမသီတာကို ဆက်ဖွင့် ထားဖို့ လွဲထားခဲ့တယ်လေ။ ဒါက ကျနော့်အတွက် အကွက် ဖြစ်သွားတယ်။ မမ မရှိတော့ မမအစား ဆိုင်ကို ကျနော်က သွားသွား ကြည့်ပေးဖို့ မမမြတ်နိူးက အမှာ ပါးခဲ့တော့ အဆင် ပြေပြီလေ။ ပထမရက်ကတော့ ကျနော် မမကို ဆိုင်ထဲမှာ ထိုင်ရင်းပဲ စကား ပြောရတယ်။ ကျနော် မမကို တွေ့ချင်လို့ အတင်း ပူဆာလို့ နောက်ဆုံးတော့ မမက လိုက်လျောပေးတယ်။ နေရာ ကတော့ တခြားနေရာ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော်တို့ အိမ်ပဲပေါ့။ အိမ်ကိုက မမသီတာက မကြာခဏ လာနေကြ ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ သိပ်ဂရုမပြုဘူး။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ကျနော် သွားခေါ်လို့တော့ မဖြစ်ဘူးလေ။ ကျနော်က ဆိုင်ကို တစ်ရက် ခွင့်တောင်းပြီး အိမ်က စောင့်နေလိုက်တယ်။

မမကတော့ ပုံမပျက် ဆိုင်ဖွင့်ပြီးမှ ကျနော်တို့ အိမ်မှာ အဝတ်စ ယူစရာ ရှိတယ် ဆိုပြီးဘေးက ဆိုင်ကို ဆိုင်အပ်ခဲ့ပြီး အိမ်ကို လာလိုက် အားလုံး ဒေါင့်ကိုစေ့နေရော။ မမက ၉ နာရီလောက်မှ လာမယ့်ဟာ မနက် အိပ်ရာထပြီးထဲက ကျနော် ဃဏာ မငြိမ်ဘူး။ ၈ နာရီလောက်ကျတော့ ရေချိုးတယ် ဆပ်ပြာကို အထပ်ထပ်တိုက် ညီလေးကိုလဲ သေသေချာချာ ဆေးကြောလို့ပေါ့ လက်ထဲမှာ ညီလေး ကိုင်ရင်း မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြန်မြင်ယောင် လာတယ်။ ဟိုညက အနမ်းတွေ အထိအတွေ့တွေကို ပြန်သတိရတာနဲ့ ထိပ်က အရည်တောင် စို့လာတယ်။ မနေနိုင်တော့တာနဲ့ တစ်ချီ ပြီးအောင် ထုပလိုက်တယ်။ ၉ နာရီကျော်တော့ ထီးလေး ဆောင်းလို့ မိုးပြာရောင် ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ ရောက်လာခဲ့တယ်။ မမ အိမ်ထဲ ဝင်တာနဲ့ ကျနော် အပေါက်ဝကနေ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်ပြီး ဘယ်သူမှ မရှိတာနဲ့ တံခါးကို အမြန်ပိတ် ချက်ထိုး လိုက်တယ်။ ပြီး မမလက်ကို ဆွဲလို့ အပေါ်ထပ် ကျနော့်အခန်းကို ခေါ်လာလိုက်တယ်။ ကျနော့်အခန်းထဲကို ရောက်တာနဲ့ မမကိုပွေ့ဖက်လို့ နမ်းရင်း “ချစ်လိုက်တာ မမရယ်” ဆိုတော့ မမက အဖက်မခံဘဲ “နေပါအုန်း ကောင်း ရယ် အဝတ်တွေကြေကုန်မယ်” ဆိုတော့ ကျနော်က “ကြေမှာ ကြောက်ရင် ချွတ်လိုက်လေ မမ” ဆိုတော့ မျက်စောင်း ထိုးပြီး “ဒါမျိုးကျ မသင်ရဘူး တတ်တယ်” တဲ့။

ပါးစပ်က ပြောပေမယ့် ကျနော့်အလိုတော့ လိုက်ရှာပါတယ်။ မမရဲ့အကျႌနဲ့ ထဘီ ချွတ်လိုက်တော့ မမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘရာ နီရဲရဲလေးနဲ့ ပင်တီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ လှချင်တိုင်း လှနေတဲ့ မမကို ရင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး အနမ်းတွေချွေလိုက်ရင်း ခုတင်ပေါ် ဆွဲတင် လိုက်တယ်။ မမကလဲ စိတ်ကို လွတ်ပေးလိုက်တယ် ထင်တယ်။ လူးလွန့်လို့ ခံစားနေတယ်။ မမရဲ့ဘရာလေးကို ချွတ်ပြီး လုံးဝန်းပြီး လှပတဲ့နို့ကို ကျနော် လျှာကြမ်းနဲ့ အားရပါးရ ဆွဲဆွဲ စုပ်လိုက်တော့ မမလဲ ရှီုးရှီုး ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ ရင်ကို ကော့ကော့ ပေးနေတယ်။ မမနို့လေးက ကလေး မတိုက်ဖူးသေးတာမို့ နို့သီးခေါင်းလေးက သေးသေးလေး အဲ့ နို့သီးလေးကို ငုံလိုက် စို့လိုက် လုပ်ရာကနေ လက်က မမပေါင်ကို ဖြစ်ညှစ်ရင်း ထက်အောက် စုံဆန် သွားနေလိုက်တယ်။ မမ က အတွေ့ကြုံ ရှိပြီးသားမို့ တကယ် ခတ်ကွင်းလဲ ပြင်ရော အိနြေ္ဒသိက္ခာတွေ အကုန် ခွာချလိုက်ပြီး မမလက်က ကျနော့်ပုဆိုးဖြေပြီး လီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး ထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးတော့ မိန်းမရဲ့အထိအတွေ့ မခံဖူးတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက ဒစ်ကြီး ကားလို့ အစွမ်းကုန် ထောင်နေရော။

မမက ကျနော့်ဒစ်ကို သူ့လက်မနဲ့ ပွတ်ပြီး ဝလုံးရေး နေရင်းက “ကောင်း ရယ် မင်းဟာကြီးက မတရားပဲ” တဲ့။ “ဘာမတရားတာလဲ မမ” ဆိုတော့ “ကြီးတာလေ” တဲ့။ “ဟုတ်ရဲ့လား မမရယ် မမ ယောက်ျား လီးနဲ့ ဘယ်သူ ကြီးလဲ” “ဟာ ကြာ” တဲ့။ ရှက်လို့ မဖြေတဲ့ မမကို “ပြောပါ မမကလဲ ဘယ်သူ ကြီးလဲလို့” ထပ်မေးတော့မှ တိုးတိုးလေးနဲ့ “ကောင်းဟာ ကြီးတယ်” တဲ့။ ကျနော်လဲ မမရဲ့ အဖြေ ကြားတော့ ပိုစိတ်ထလာပြီး ကမန်းကတမ်း ထပြီး မမရဲ့ပင်တီကို ဆွဲချွတ်တော့ မမက ချွတ်လွယ်အောင် ဖင်ကို ကြွပေးတယ်။ ပင်တီလေး ကျွတ်သွားတာနဲ့ အမွေး မဲမဲလေးတွေ ဖုံးနေတဲ့ မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရတာနဲ့ စိတ်ခံစားမှုက အထွတ်အထိပ် ရောက်ပြီး ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲလိုက်တော့ အစိ ပြူးပြူးနဲ့ ကာမရေကြည်တွေ ရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့တာနဲ့ ကုန်းပြီး လျှာနဲ့ လျက်လိုက်တော့ “အို အေမ့” ဆိုပြီး တွန့်သွားပြီး မမက သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ အတင်း အုပ်ပြီး “ကောင်း မလုပ်နဲ့ကွာ ရွံစရာကြီး” တဲ့။ “ရွံပါဘူး မမကလဲ မမကို ကောင်းစေချင်လို့” ပြောလဲပြော မမလက်ကို အတင်း ဖယ်ပြီး အစိ ပြူးပြူးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်။

ညှီစို့စို့ အနံ့ နဲ့ ငံကျိကျိ အရသာ ကို ခံစားလိုက်ရပေမယ့် မမကို ကောင်းစေချင်တာရယ် ကြည့်ထားတဲ့ အပြာကား ထဲက ပညာတွေကို လက်တွေ့ အသုံးချ ကြည့်ချင်တာနဲ့ပဲ မနားတန်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာပြားကြီးနဲ့ လျက်လိုက် လျှာနဲ့ အထဲကို ရောက်နိုင်သမျှ ထိုးထည့်ပြီး ကစား ပေးလိုက်တယ်။ မမကလဲ ကာမစည်းစိမ်ကို မျက်လုံး စုံမှိတ် ကျနော့် ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ပြီး တအီးအီး တအားအားနဲ့ပေါ့။ ကျနော်လဲ မနေနိုင်တော့တာနဲ့ “မမ ကောင်း ချစ်ချင်ပြီ။ ချစ်ချင်ပြီလို့” အသံတွေတုန် ရင်တွေခုန်ရင်း ပြောလိုက်တော့ မမက “ကောင်း ချစ်ချင် ချစ်လေ ချစ်လေ” ဆိုပြီး ဒူးထောင်ပြီး ပေါင်ကား ပေးထားတော့ ကျနော်လဲ ပေါင်ကြား ဝင်ပြီး မမစောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ပြီး ဆောင့်ထိုး လိုက်တယ်။ အာ့ အ လို့ မမဆီက အသံ ထွက်လာတယ်။ ကျနော် ထိုးသွင်း လိုက်တာက အထဲ မဝင်ဘဲ အပေါ်ကို ချော်ပြီး မမအစိကို ကလော် ထိုးသလို ဖြစ်သွားတာလေ။ မမက ချော်သွားတဲ့ ကျနော့်လီးကို သူကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး အဝကို ပြန်တေ့ ပေးတယ်။ ကျနော်လဲ ခါးအားနဲ့ နောက်တစ်ခါ ဆောင့်ထဲ့ လိုက်တော့ ဗြွတ် ဆို ဝင်သွားတယ် လီးတလျှောက်လုံး မကြုံဖူး တဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ နွေးထွေး တင်းကြပ်မှု အရသာကို ခံစားလိုက်ရသလို။

မမကလဲ “အမလေး သေပါပြီ ကောင်းရယ် တအား လုပ်ရလားဟဲ့” ဆိုတဲ့ အသံလဲ ကြားရော ကျနော့်စိတ်က ပိုထန်လာပြီး မမစောက်ဖုတ်ကို အတင်း ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ ဆယ်ချက် ကျော်ကျော် လောက်ပဲ ရှိမယ် ထင်တယ် လီးတလျှောက် ကျဉ်သလိုလို ဖြစ်လာပြီး လီးရေတွေ ပန်းထွက်သွားတော့ လီးကို မမစောက်ဖုတ်ထဲကို အဆုံး ထိုးထည့်ပြီး အတင်း ကပ်ထားလိုက်တယ်။ မမက လင်ရဖူးတော့ ကျနော့် အခြေအနေကို သိတယ်။ ကျနော့်ဖင်တွေကို လက်နှစ်ဖက် ဆွဲပြီး ကပ်ထား ပေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား ခဏ ငြိမ်နေပြီ အရသာ ခံနေကြတယ်။ မမက သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ ငြိမ်ပြီး ဇိမ်ခံနေတဲ့ ကျနော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဖွဖွလေး သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဆော့ကစားရင်းက “ကောင်း မမကို ချစ်ရတာ ကောင်းလား” လို့ မေးတော မမပါး နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ညာ တရွတ်ရွတ် နမ်း ရင်း “ကောင်းတယ် မမ တအား ကောင်းတာပဲ မမရော ကောင်းလားဟင်” ဆိုတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြီး “အင်းး” တဲ့ “မမ ကောင်းလုပ်တာ ခဏလေးနော်” ဆိုတော့ “အော် အာ့က ကောင်းကမှ မလုပ်ဖူးသေးတာ နောက်ကျရင် ကြာမှာပေါ့” ဆိုတော့။

“မမ ကောင်း ထပ်ချစ်အုန်းမှာနော် မဝသေးဘူး” ဆိုတော့၊ “သဘော သဘော ကောင်းသဘော မမတော့ မှားပြီထင်တယ်” တဲ့။“မမက ဘာမှားလို့” ဆိုတော့ “မှားတာပေါ့ ကောင်းရယ် ကောင်းက မမထက် အများကြီး ငယ်တယ် နောက်လူပျိုလေး မမက မုဆိုးမလေ” “ဟင့်အင်း ကောင်း အာ့တွေ မသိဘူး မမကို ချစ်တာပဲ သိတယ်.. မမရော ကောင်းကို မချစ်ဘူးလား” “အော် ကောင်းလေးရယ် ကောင်းလေးကို ချစ်လို့ ခုလို အလိုလိုက်မိတာပေါ့” တဲ့။ “မမ ကောင်းကို တကယ် ချစ်တာနော် မညာရဘူး” “မညာပါဘူး ကောင်း ရယ် နေပါအုန်း ကောင်းရော မမကို ဘယ်တုန်း က စချစ်တာလဲ” လို့မေးတော့ မမမျက်နှာလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်းက “ဟိုလေ မမ ကောင်းကို လာပြတုန်းက” လို့ပြောတော့ မမ တစ်ယောက် မျက်မှောင်လေး ကြုတ်ပြီး စဉ်းစားပြီး “နေပါအုန်း မမကဘာလာ ပြတာလဲ” တဲ့။ အဲ့တော့မှ ကျနော်လဲ ဟီးးး ဆိုရီပြီး “စံပါယ်ရုံနားမှာ လာပြတာလေ” ဆိုတော့မှ သဘော ပေါက်ပြီး “ဟာ ကောင်း ကွာ မကောင်းဘူး တော်တော် ဆိုးတယ်” တဲ့။ “ဟားဟား မဟုတ်ဘူးလား ကောင်းကို လာပြတာလေ” ဆိုတော့ ကျနော့်လက်မောင်းကို မနာအောင် ဆွဲကိုက်ပြီး “သွားးအဲ့နေ့က ရှက်လိုက်တာ မပြောနဲ့” တဲ့။

ပြောဆို နေရင်းက စိတ်ပြန်ထ လာတော့ “မမ ချစ်အုန်းမယ်နော်” ဆိုတော့ မမက ခေါင်းညိတ် ပြတယ်။ “မမ ကောင်း အောက်ကနေမယ်” ဆိုတော့ “အင်းပါ” တဲ့။ ကျနော် အောက်က ပက်လက် လှန်အိပ်ပေးတော့ မမက အပေါ်က ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က လီးကို ကိုင်ပြီး အဝတေ့ပြီး အသာ ဖိသွင်းတယ်။ “အာ ကောင်းရယ် မင်းဟာက ကြီးတယ်ကွာ” တဲ့။ “ကြီးတာ မကောင်းလို့လား မမ” ဆိုတော့ “နာတယ်ကွ” တဲ့။ အဲ့အသံလဲ ကြားရော မမခါးကို ကိုင်ပြီးတော့ အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့် လိုက်တယ်။ “အား သေပီ ကောင်းရယ် သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း” တဲ့။ မျက်နှာလေး ရှူံ့လို့ ပြောနေတဲ့ မမကို ကာမစိတ်တွေ ထန်နေတဲ့ ကျနော် ဘာမှ မပြောဘဲ အတင်း အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့် နေတော့တာပဲ။ မမကလဲ ပြန်ဆောင့် လိုးပေးတယ်။ ကျနော်ရဲ့အဆောင့် နားချိန်ဆို မမက ကြိတ်ပြီး ပွတ်တာ ခံလို့ ကောင်းလိုက်တာ။ လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ထည့်ပြီး ဝိုက်ဝိုက်ပြီး ကြိတ်တာက မမအစိကိုချေသလိုမို့ ထင်တယ် မမ တအား ကြိုက်ပုံပဲ။

မမနဲ့ ကျနော် အဲ့နေ့က သုံးချီ သုံးလား လိုးကြတယ်။ ပြီးရေမိုးချိုးပြီး မမမြတ်နိူးရဲ့မှန်တင်ခုံက ပစ္စည်းတွေနဲ့ ပြန်ပြင်ပြီး မမလဲ ဆိုင်ကို ပြန်တယ်။ နောက်မို့ဆို ကျနော် ကြမ်း ထားလို့ မျက်နှာမှာ လိမ်းထားတဲ့ မှုန်နံ့သာတွေ တစ်စက်မှ မကျန်ဘူးလေ။ နောက်နေ့မှာပဲ အဖေတို့ ပြန်ရောက် လာပြီး မမနဲ့ ကျနော် ဆုံဖို့ အခွင့်ရေး မရသလို မမလဲ သူ့အိမ်က သဘောတူတဲ့ လူနဲ့ လက်ထပ်ပြီး သူ့ယောက်ျား တာဝန်ကျတဲ့ မြို့ကို လိုက်သွားလို့ ကျနော့်ရဲ့ အချစ်ဦးဆိုဆို ကာမ အစ ပြောပြော မမနဲ့ ဇာတ်လမ်းက ပြည့်ဖုံးကားလေး ချလိုက် ရပါတော့တယ်။ ကာလတွေ ဘယ်လောက် ကြာကြာ ပိတောက်ရိပ်နဲ့ စံပါယ်ရုံလေးနား ရောက်ရင်တော့ ရင်ခုန်သံ စည်းချက် ခပ်သွက်သွက် ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ မမနဲ့ ချစ်ဇာတ်လမ်းလေးကို သတိရ နေမိတယ် ဆိုတာကို ဒီနေရာကနေ ဝန်ခံ လိုက်ပါတယ် ခင်ဗျာ ……… ပြီးပါပြီ။

 

 

 

Zawgyi

 

မမကအေႂကြပန္း

 

 

ဟာ! ရင္ထဲမွာ ထြက္လာတဲ့ အသံပါ။ အျပင္ေတာ့ ထြက္မလာဘူး။ ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္း အူေတြ သဲေတြ ေျဗာင္းဆန္ သြားတယ္။ မမသီတာရယ္ေလ အေျပးအလြြား ေရာက္လာၿပီး က်ေနာ့္ေရွ႕ တည့္တည့္မွာ ထဘီလွန္ ပင္တီ ေအာက္ဆြဲခ်လို႔ ဘယ္ခ်ိန္ထဲက ေအာင့္ထားမွန္း မသိတဲ့ ဆီးေတြကို တေျဖာေျဖာ ျမည္ေအာင္ ပန္းခ်ေနတာ။ ေႏြမို႔ ပူတယ္ ဆိုၿပီး ေန႔ခင္းအခ်ိန္ အိမ္ေနာက္က ပိေတာက္ပင္ရိပ္မွာ ႀကိမ္ပက္လက္ ကုလားထိုင္ေလး ကို စံပါယ္႐ုံေလးေတြၾကား ခ်ၿပီး ဇိမ္က်ေနတုန္း ဖတ္ဖတ္ ဖတ္ဖတ္ ဆိုတဲ့ ေျပးလာတဲ့ ဖိနပ္သံ အဆုံး က်ေနာ့္ညာဘက္ ၅ ေပေလာက္ အကြာ စံပါယ္႐ုံေဘးကို မမသီတာ တစ္ေယာက္ အထက္က ေျပာခဲ့သလို အႏၲရာယ္ ကိစၥ လာရွင္းတဲ့ ျမင္ကြင္း။ အေမြြး မဲမဲေတြၾကားက ျပဴးေနတဲ့ အစိႀကီးနဲ႔ ခုံးထေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တအံ့တၾသနဲ႔ က်ေနာ္လဲ အသက္မရႉမိေအာင္ ေငးေနမိတယ္။ အသက္သာ မရႉတာ ေပါင္ၾကားက ညီက အတင္း ေခါင္းေထာင္ ၾကည့္တာ။ ေသး စ ေပါက္တုန္းကေတာ့ ကိုယ့္ဟာကို ငုံံၾကည့္ေနၿပီး ဆီးကုန္ခါနီး ေဝဒနာ သက္သာမွ ေဘးဘီ ေလွ်ာက္ၾကည့္မွ က်ေနာ့္ ကို ျမင္သြားေတာ့တယ္။

“အို – ” ဆိုၿပီး ထရမလို ထိုင္ရမလို ျပာယာခတ္ေနမွ က်ေနာ္လဲ မ်က္ႏွာလြြဲဖို႔ သတိ ရေတာ့ တယ္။ က်ေနာ္ ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ မမသီတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ရင္ကေတာ့ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေန သလို ညီဘြားကလဲ အလိုမၾကလို႔ ငိုေတာင္ ငိုျပေနတယ္။ အဲ့ညက အိပ္မယ္ ႀကံတိုင္း မမသီတာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးပဲ ျမင္ေယာင္ေနလို႔ ေနာက္ဆုံး ေရအိမ္ ဝင္ၿပီး ထုပစ္လိုက္မွပဲ အိပ္လို႔ ရေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ေနာက္အခန္းၾကမွ က်ေနာ္နဲ႔ မမသီတာတို႔ အျဖစ္ကို ေျပာျပပါမယ္။က်ေနာ့္အျဖစ္ေလးကို အရင္ ေျပာခဲ့ေပမယ့္က်ေနာ့္ အေၾကာင္းကို မေျပာရေသးတာမို႔ အရင္ဆုံး က်ေနာ္ရဲ႕အေၾကာင္းေလး ေျပာပါရေစေနာ္။ က်ေနာ့္နာမည္က ေကာင္းျပည့္စုံ။ အိမ္ကေရာ ရင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကပါ က်ေနာ့္ကို ေကာင္းလို႔ပဲေခၚၾကပါ တယ္။ က်ေနာ့္ေဖေဖက ဦးေကာင္းေသာ္ ဌာနတစ္ခုက စာေရးႀကီး တစ္ေယာက္။ ေဖေဖက အသား လတ္လတ္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ခန႔္ညား တည္ၾကည္တဲ့ ႐ုပ္ရည္နဲ႔ ေမေမကေတာ့ ညိဳတဲ့ဘက္ လိုက္တယ္။ အရပ္က ၅ ေပ ၃ လက္မေလာက္ ခါးေသး ရင္ခ်ီ မိန္းမလွ အဂၤါနဲ႔ ျပည့္စုံတယ္။

ေမေမ နာမည္က ေဒၚခင္တင့္ပါ။ က်ေနာ့္မွာ အစ္မ တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ အစ္မ နာမည္က ေမျမတ္ႏိူးခင္။ မမနဲ႔ က်ေနာ္က အသက္ ရ ႏွစ္ ကြာတယ္။ မမ ေမြးၿပီးတဲ့ေနာက္ ေမေမ့မွာ ကိုယ္ဝန္မရေတာ့လို႔ ေနာက္ထပ္ ကေလး မရေတာ့ဘူးေတာင္ ထင္ေနၾကတာ။ ေနာက္မွ က်ေနာ့္ကိုေမြး။ ေယာက္်ားလဲ ျဖစ္ျပန္ ဆိုေတာ့ အားလုံးက ဖူးဖူးမႈတ္ေပါ့။ မမကလဲ အေဖ အေမေတြ ဆီက အေမြ ရထားလို႔ မိန္းမေခ်ာ စာရင္းဝင္ပဲေလ။ မမက ဆယ္တန္း က်တာနဲ႔ ဆက္မတက္ဘဲ အပ္ခ်ဳပ္ သင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေလးကို ေစ်းထဲမွာ ဖြင့္ထားႏိုင္ၿပီ။ တပည့္အျဖစ္ က်ေနာ္က မမသီတာလို႔ ေခၚတဲ့ မသီတာျမင့္ကိုေခၚထားတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ထြန္းႏိုင္တို႔ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္မွာ ဝင္လုပ္ၿပီး စာေပး စာယူနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းဆက္တက္တာ ဒုတိယႏွစ္ ျမန္မာစာ ေက်ာင္းသားေပါ့။ က်ေနာ္က အသားက အေမတူလို႔ နည္းနည္း ညိဳတယ္။ အရပ္က အေဖ့လိုပဲ ၅ ေပ ၈ လက္မ။ မ်က္လုံး မ်က္ခုံး ေကာင္းေကာင္း ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ မဟုတ္ေသာ္ျငားလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မိန္းကေလးေတြက ေျမာင္းေပးခ်င္ေနၾကတယ္။

ဒါနဲ႔ က်ေနာ့္မင္းသမီးေလး ျဖစ္လာမယ့္ မမသီတာျမင့္ အေၾကာင္း ေျပာရအုန္းမယ္။ မမသီတာက က်ေနာ့္ အစ္မနဲ႔ ႐ြယ္တူဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ကံမေကာင္းတာက မမသီတာ ၁၉ အ႐ြယ္မွာ ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ခိုးရာ လိုက္ေျပး ဖူးတယ္။ မိဘေတြကလဲ သေဘာမတူ သူ႔ေယာက္်ားကလဲ ေဆးသမား ေနာက္ေဆးမႈနဲ႔ ေထာင္က်၊ ေထာင္ထဲမွာေသ၊ ဒုကၡေတြ ေပြၿပီး အေဖအေမအိမ္ ျပန္ေရာက္ လာခဲ့တာေပါ့။ ဘဝ အက်ိဳးေပး မေကာင္းေပမယ့္ မမသီတာ က အလွ အက်ိဳးေပးကေတာ့ မိုက္တယ္။ အရပ္က ၅ ေပ ၁ လက္မ နည္းနည္းေလး ပုတယ္ ဆိုရေပမယ့္ ကိုယ္အတိုင္းအတာကေတာ့ ၃၄. ၂၈. ၃၈ ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ သိရသလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြက စက္ခ်ဳပ္သမားေတြေလ သူမ်ားတိုင္းရင္း မိန္းကေလးပီပီ ကိုယ့္ပစၥည္းလဲ တိုင္းၾကည့္ေနၾကလို႔ သိတာ။ မမသီတာက ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ဘယ္ဘက္အေပၚမွာ မွဲ႔ေလး တစ္လုံးနဲ႔ ေကာ့ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ ေအာက္က မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးေတြက ျမင္သူ ရင္ဖိုစရာေပါ့။ မမသီတာရဲ႕ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက တြဲတြဲေလး အဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တပ္မက္စြာ စုပ္နမ္းခ်င္မိတယ္။

က်ေနာ္ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ လုပ္ေနတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ရွိမွ မမဆီကို မမသီတာ အလုပ္ ဝင္တာ။ မမဆီ အလုပ္ စဝင္ထဲက မမသီတာရဲ႕အလွကို က်ေနာ္ ညိတြယ္ ေနခဲ့တာ။ လူကလဲ လူလားေျမာက္စ အ႐ြယ္ ေလတိုက္လို႔ သစ္႐ြက္ ေႂကြတာေတာင္ ခံစားခ်င္တဲ့ အ႐ြယ္ေလ။ က်ေနာ့္မမကို မမလို႔ ေခၚသလို သူ႔ကိုလဲ က်ေနာ္က မမသီတာ လို႔ပဲ ေခၚတယ္။ မမသီတာက တစ္ခါ ေသဖူးၿပီမို႔ ထင္တယ္ ေယာက္်ားေလးေတြကိုဆို သိပ္ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရွိဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္က ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္မွာကိုလဲ ဂ႐ုျပဳတာ ေနမယ္။ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ မမရဲ႕ေမာင္မို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံ ပါတယ္။ မမသီတာကို ကပ္ခ်င္လို႔ ႀကံေနဖန္ေနတဲ့ သူေတြေတာ့ အမ်ားသား တစ္ခ်ိဳ႕လဲ မုဆိုးမမို႔ အကဲစမ္းခ်င္ၾကတာေနမယ္။ ထြန္းႏိုင္ကေတာင္ “ေဟ့ေကာင္ မင္းအမ အလုပ္သမားက မိုက္တယ္ကြ” လို႔ ေျပာလာေသးတယ္။ “မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ သနားပါတယ္” ဆိုေတာ့ “မင္း သနားတာ ငါ သိတယ္” တဲ့။ က်ေနာ္လဲ သြားၿဖဲ ျပေနလိုက္ရတယ္။ က်ေနာ္ အလုပ္ အျပန္ မမကို ဆိုင္ဝင္ ႀကိဳၿပီး ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ေနၾကေလ။

တစ္ခါတေလ က်ေနာ္ ေရာက္လို႔ သူတို႔ လက္စ မျပတ္ေသးရင္ ထိုင္ေစာင့္ရတယ္။ အဲ့အခါမ်ိဳးဆို က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ ထလိုက္ ထိုင္လိုက္ ကုန္းလိုက္ ကြလိုက္ လုပ္ေနတဲ့ မမသီတာကို မသိေအာင္ ရႈိးရတာက အလုပ္ တစ္လုပ္။ ညညက်ရင္ အလြတ္ရေနတဲ့ မမသီတာရဲ႕ေကာက္ေၾကာင္းနဲ႔ ညီဘြားကိုေခ်ာ့ရတာ အခါခါ။ ေပၚတင္လဲ မရွိတ္ရဲျပန္ဘူးဗ်။ အိမ္က အေဖ အေမနဲ႔ မမက သေဘာတူၾကမွာ မဟုတ္မွန္း သိေနလို႔။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္သူ႔ကို ျပစ္မွားေနတာေတာ့ မမသီတာ သိေနတယ္။ ဒါလဲ မိန္းကေလးတို႔ တတ္အပ္တဲ့ ေမြးရာပါ ပညာလား၊ က်ေနာ္ရဲ႕ မထိန္းႏိုင္တဲ့ အၾကည့္႐ိုင္းေၾကာင့္လား မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ ခိုးၾကည့္တာ မိသြားရင္ မ်က္ႏွာ လြြဲလြြဲ သြားတယ္။ မမတို႔ ေခၚသလိုပဲ က်ေနာ့္ကို ေကာင္း လို႔ပဲ ေခၚပါတယ္။ အဲ အစက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဟာက အဲ့ေန႔က မနက္ပိုင္း အိမ္မွာ အႏၲရာယ္ကင္း ဆြမ္းကပ္တယ္။ ဘုန္းႀကီး သုံးပါးေပါ့။ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြေတြလဲ ဖိတ္ၿပီး ထမင္းနဲ႔ ဧည့္ခံ ေကြၽးေမြးတာမို႔ မမသီတာက လာၿပီး ေဝယ်ာဝစၥ ဒါန ျပဳတာ။ မနက္ခင္း တရားနာၿပီး ဧည့္သည္ေတြ ေကြၽးေမြးလို႔ ေန႔လည္ထိ ေဆးၾက ေၾကာၾက သိမ္းၾက ဆည္းၾကေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေန႔ခင္း အရိပ္မွာ အနားယူ စာဖတ္ေနတုန္း။

အိမ္ထဲက ေရအိမ္မွာ လူဝင္ေနလို႔ မမသီတာလဲ မေအာင့္ႏိုင္ မထိန္း ႏိုင္နဲ႔ ကိစၥ လာအရွင္း က်ေနာ့္ကို သက္သက္ ျပသလို ျဖစ္သြားတာ။ အဲ့လိုျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေန႔ေတြ ဆိုင္ကို က်ေနာ္ ေရာက္ရင္ မမသီတာက မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ဘူး။ က်ေနာ္ကလဲ သူ႔ျမင္ရင္ သူ႔ပစၥည္းကိုပဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေနေတာ့တာဘဲ။ ေနာက္ေလးငါးရက္ေလာက္ ၾကာမွ ျပန္ၿပီး စကားေျပာတယ္။ က်ေနာ္လဲ မမသီတာကို ဘယ္လို ကပ္ရမလဲ ဒါပဲ ေတြးေနတယ္။ ဆိုင္မွာက မမနဲ႔ ဆိုေတာ့ မလြတ္ျပန္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရွးကနည္းပဲ သုံးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ အာ့ကေတာ့ စာေပးတာပဲ။ က်ေနာ္ စာေရးၿပီး မမကို ျပန္ႀကိဳလို႔ ဆိုင္ပိတ္ ကူတဲ့အခါ သူ႔ျခင္းေတာင္းထဲ စာထည့္ ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မမ မသိေအာင္ တစ္ေတာင္ နဲ႔ တြက္ေတာ့ ေမာ့အၾကည့္မွာ ျခင္းေတာင္းထဲက စာကို ေမးေငါ့ ျပလိုက္ေတာ့ မမသီတာေလ အပ်ိဳေလး လို ရွက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို ရဲလို႔။ စာေပးထားခဲ့တဲ့ ညက တစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ မမသာ ျပန္တုန႔္ျပန္ လာရင္ ဘယ္လို ခ်စ္လိုက္မယ္နဲ႔ အေတြးေတြနဲ႔ မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္လို႔ မနက္ကို မမျမတ္ႏိူး လာႏႈိး ရတယ္။

“ဟယ္ ထေတာ့ေလ ေကာင္း ညက မအိပ္ဘဲ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ” တဲ့ ရင္ထဲကေတာ့ မမသီတာနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြား ကေနတာ မမ လို႔ ျပန္ေျပာေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့ ဟီးးး လို႔ ရီျပၿပီး ထလိုက္ ရတယ္ေလ။ မနက္ဆို မမက အိမ္က အရင္ ထြက္တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၈ နာရီ ခြဲေလာက္မွ ဆိုင္သြားတာ။ ဒီေန႔ေတာ့ မေန႔က စာေပးခဲ့တဲ့ အေျခအေန သိခ်င္လို႔ “မမ ေကာင္းလိုက္ပို႔မယ္” ဆိုေတာ့ မမက ဘာျဖစ္လို႔ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ အၾကည့္ကို “ေကာင္း ထြန္းႏိုင္နဲ႔ လက္ဘက္ရည္ ေသာက္မို႔ ခ်ိန္းထားလို႔” ဆိုၿပီး အေၾကာင္း ျပလိုက္တယ္။ မမကို ဆိုင္ကယ္ေနာက္ တင္ၿပီး ေစ်းကို လာခဲ့တဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္ မမသီတာ ဘယ္လိုမ်ား က်ေနာ့္ကို တုန႔္ျပန္မလဲလို႔ ေတြးရင္း ရင္ခုန္ ေနမိတယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မမသီတာက ဆိုင္ဖြင့္ ထားႏွင့္ၿပီ။ မမနဲ႔ အတူ ပါလာတဲ့ က်ေနာ္ကို ျမင္ေတာ့ မ်က္ႏွာ မထားတတ္သလိုနဲ႔ စားပြဲေပၚက ညႇပ္လက္စ အဝတ္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတယ္ေလ။ မမက တစ္ခန္း ေက်ာ္က သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဆီ အသြား။ က်ေနာ္ မမသီတာနား ကပ္ၿပီး “မမ စာဖတ္ၿပီးၿပီလားဟင္” ဆိုေတာ့ မမသီတာက မမထြက္သြားတဲ့ဘက္ကို ၾကည့္ရင္း မလုံမလဲနဲ႔ “ေကာင္း ညေနၾကမွ စာေရးထားမယ္. သြားေတာ့ ျမတ္ႏိူးသိရင္ မေကာင္းဘူး” တဲ့။

“အင္းပါ ေကာင္း သြားပါ့မယ္.. မမသာ စာေရးထားေနာ္” ဆိုေတာ့ ေခါင္းညိတ္ ျပတယ္။ က်ေနာ္လဲ မ်က္စိမွိတ္ ၿပဳံးျပေတာ့ မမသီတာက သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေခါင္းငုံ႔ သြားတယ္။ တစ္ေနကုန္ အလုပ္သာ လုပ္ေနရတယ္ စိတ္က မမသီတာဆီမွာ။ ထြန္းႏိုင္ကေတာင္ “ဟေကာင္ ဒီေန႔ ဘယ္လို ျဖစ္ေနလဲဟ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ခ်ည္းဘဲ” တဲ့။ ညေန အလုပ္ သိမ္းတာနဲ႔ ကမန္းကတမ္း ဆိုင္ကယ္ ခြေတာ့ “ေကာင္း ဆိုင္ထိုင္ရေအာင္ကြာ” လို႔ ေခၚတဲ့ ထြန္းႏိုင္ကို “ေနာက္ေန႔မွကြာ ခု သြားစရာရွိလို႔” လို႔ သူ႔စကားေတာင္ မေစာင့္ဘဲ ေျပာရင္း ထြက္လာ လိုက္တယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မမျမတ္ႏိူးက “ေကာင္း ခဏ ေစာင့္အုန္းေနာ္ လက္စသပ္လိုက္အုန္းမယ္” တဲ့။ က်ေနာ္ ေခါင္းညိတ္ ျပၿပီး ဆိုင္ထဲက ထိုင္ခုံမွာထိုင္ရင္း မမသီတာကို လွမ္းၾကည့္ေနမိတယ္။ လွလိုက္တဲ့ မမသီတာရယ္ ပန္းေရာင္ ဝမ္းဆက္ အေၾကသားေလးနဲ႔ ေအာက္က ေကာက္ေၾကာင္း အလွပန္းခ်ီက ၾကည့္မဝေအာင္ပါပဲ။ မမသီတာကလဲ က်ေနာ့္ကို ခိုးခိုး ၾကည့္ေနတာကို က်ေနာ္ သိတယ္။ ခဏေန ဆိုင္သိမ္းေတာ့ က်ေနာ္လဲ ပစၥည္ေတြကို ကူၿပီး ဟိုေ႐ြြ႕ ဒီေ႐ြြ႕ လုပ္ေပးေနတယ္။

အဲ့ခ်ိန္မွာပဲ မမသီတာက စာ႐ြက္ေခါက္ေလး တစ္ခု မမ မသိေအာင္ က်ေနာ့္လက္ထဲ ထိုးထည့္ေပးသြားတယ္။ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ။ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ အေပ်ာ္က အိမ္ေရာက္လို႔ အိပ္ရာထဲမွာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေငြ႕ျပန္ၿပီး ေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္။ မမသီတာ ေရးထားတာက ‘ ေကာင္း မမ စာျပန္ေရးလိုက္တယ္ေနာ္။ ေကာင္းနဲ႔ မမက မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ေကာင္းရယ္။ မမက အေႂကြပန္းပါ။ ေကာင္းလိုသူ တစ္ေယာက္နဲ႔ မတန္ေတာ့ပါဘူး။ ျမတ္ႏိူးနဲ႔ ေကာင္းမိဘေတြကလဲ ၾကည္ျဖဴမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ မမကို ခ်စ္ရင္ ေကာင္း မမကို ေမ့ၿပီး မမထက္ အစစအရာရာသာတဲ့ တစ္ျခား မိန္းကေလးကို ရွာပါ ေကာင္း။ မမ ေကာင္းကို ျပန္မခ်စ္သင့္လို႔ မခ်စ္တာ နားလည္ေပးပါ။ ေကာင္း ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ မမ ‘ သြားၿပီ စိတ္ကူးယဥ္ ကမာၻေလး ၿပိဳပ်က္ၿပီ။ က်ေနာ္ ရင္ထဲမွာ နင့္ေနတယ္။ ဘာလုပ္ရမလဲ မမသီတာ ေျပာသလို တစ္ျခား မိန္းကေလးေတြ ရွာရမလား။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္ ခ်စ္တာ မမသီတာ။ မမသီတာကို ရေအာင္ခ်စ္မယ္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ခ်ၿပီး က်ေနာ္ အခန္းရွိရာ အေပၚထပ္က ေအာက္ကို အဆင္း မမက ျမင္ေတာ့ လက္ထဲက ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္ကို ၾကည့္ၿပီး။

“ေကာင္း ေမာင္ေလး အဲ့ဒါကဘယ္သြားမွာလဲ” တဲ့ “အျပင္ခဏ မမ” လို႔ေျပာၿပီး ထြက္လာ။ ထြက္လာထဲက ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား ဆိုင္ကယ္ကို မမသီတာတို႔အိမ္ကို ဦးတည္တယ္။ မမသီတာတို႔က ၿမိဳ႕ရဲ႕ေတာင္ဘက္ပိုင္း က်ေနာ္တို႔က ေျမာက္ဘက္ပိုင္း။ ဆိုင္ကယ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေတာ့ စီးရတယ္။ မမသီတာတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ထဘီရင္လ်ားနဲ႔ ေရစည္ေဘးမွာ ေရခ်ိဳးဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ မမသီတာ။ က်ေနာ့္ျမင္ေတာ့ အံ့အားသင့္ ေနတယ္။ “ေကာင္း ေမာင္ေလး ဘာကိစၥလဲ” တဲ့။ အိမ္ထဲက ဆိုင္ကယ္သံ ၾကားလို႔ ထြက္လာတဲ့ မမသီတာ အေမကိုပဲ “ေဒၚေလး မမျမတ္ႏိူးက ကိစၥ ရွိလို႔တဲ့.. မမသီတာကို လာေခၚခိုင္းလို႔” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ မမသီတာ အေမက “ေၾသာ္ ဟုတ္လား သမီးေရ ေရျမန္ျမန္ ခ်ိဳးၿပီး လိုက္သြားလိုက္ေလ” တဲ့။ က်ေနာ့္ကိုလဲ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး ဟင္းအိုး တန္းလန္းမို႔ ဆိုၿပီး ေနာက္ျပန္ဝင္ သြားတယ္။ က်ေနာ္ ထိုင္ေနရာက မမသီတာ ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာကို ျမင္ေနရတယ္ေလ။ ေရစိုလို႔ ထဘီက အသားမွာ ကပ္ေနေတာ့ ပကတိ အရွိကို ျမင္ေနရသလို ျဖစ္ေနေလေတာ့ ေအာက္က ေကာင္က ေငါထြက္ လာတယ္။

အသာ ေခါင္းႏွိမ္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးနဲ႔ ညႇပ္ထား ရတယ္ဗ်ာ။ မမသီတာလဲ ေရအျမန္ ခ်ိဳးၿပီး အခန္းထဲဝင္ အဝတ္အစားလဲ သနပ္ခါးေရက်ဲေလး လိမ္းၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဟားး လွလိုက္တဲ့ မမရယ္လို႔ ရင္ထဲက ဆိုမိတယ္။ “အေမ သမီး လိုက္သြားလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္” “ေအး ေအး သမီး သြားသြား” သူတို႔ သားအမိေတြ အျပန္အလွန္ ေျပာၿပီး မမသီတာက က်ေနာ့္ဆိုင္ကယ္ရဲ႕အေနာက္ကို အတက္မွာ မမသီတာဆီက သနပ္ခါးနံ႔ေလးက ႏွာဝကို လာၿပီး မိတ္ဆက္တယ္။ တစ္ခါတေလ ဒီလိုပဲ မမျမတ္ႏိူးက ေခၚခိုင္းေနၾက မို႔ မမသီတာေရာ သူ႔အေမပါ သံသယ မျဖစ္ၾကဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ထြက္လာေပမယ့္ အခုတကယ္ သြားရမယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္သြားရမွန္း မသိဘူး။ ဟိုတယ္ သြားဖို႔ကလဲ က်ေနာ္တို႔က ဘာမွျဖစ္ေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသြားမယ္ ဆိုေတာ့လဲ ေဖ့ဘြတ္ ေပၚမွာ ေတြ႕သလို ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္သာသနာကို ညႇိးႏြမ္းေစတာမို႔ မသြားခ်င္။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ထိုင္မယ္ ဆိုျပန္ေတာ့ မမသီတာကို သိတဲ့သူေတြက ဒီၿမိဳ႕မွာက အမ်ားသား။

ကိုယ့္ ဟာကို တိုင္ပတ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ကို ေတြ႕ရာ စီးေနေတာ့ “ဟဲ့ ေကာင္း ဘယ္ေတြ ေမာင္းေနတာလဲ အိမ္ကို မေမာင္းဘဲနဲ႔” တဲ့။ အဲ့ေတာ့မွ က်ေနာ္လဲ “မမ မေခၚခိုင္းဘူး ေကာင္း ဘာသာ ေကာင္း မမကို ေျပာစရာ ရွိလို႔ ေခၚလာတာ” “ဟာ ကြာ ေကာင္း မေကာင္းဘူးကြာ.. အဲ့လို မလုပ္နဲ႔ မမကို ျပန္ပို႔ေပး” တဲ့။ ရမယ္ အားႀကီးႀကီး။ သူ႔ကို ေျပာစရာေတြ ေျပာခ်င္လို႔ ေခၚလာတာကိုမ်ား ျပန္ပို႔ခိုင္း ေနေသးတယ္။ သူ႔ကို ျပန္မေျပာဘဲ ဦးေနွာက္ကို အျမန္ အသုံးခ် ေနရတယ္။ ႀကံစမ္း ဘာလုပ္ရမလဲ ဘယ္သြားရလဲ။ ထြက္စမ္း ထြက္စမ္း အႀကံေတြ။ ေနာက္မွ သတိ သြားရတယ္။ တျခား ဟုတ္႐ိုးလား။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ေလးေပါ့။ ထြန္းႏိုင္တို႔က ဆိုင္နဲ႔ အိမ္ တြဲထားေပမယ့္ အိမ္နဲ႔က နည္းနည္း လွမ္းတယ္။ ညဆို ဆိုင္ထဲမွာ ထြန္းႏိုင္ပဲ ေစာင့္အိပ္တာ။ သူ႔မိသားစုေတြက အိမ္မႀကီးမွာပဲမို႔ လြတ္လပ္တယ္ေလ။ အာ့နဲ႔ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ကို ဦးတည္လိုက္တယ္။ မမသီတာက “ေကာင္း ဘယ္ကိုလဲ” တဲ့။ မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္ေလ။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ေနဝင္စ အေမွာင္ လြြမ္းေနၿပီ။ က်ေနာ့္ ဆိုင္ကယ္သံ ၾကားေတာ့ ထြန္းႏိုင္က အိမ္ကေန ထြက္လာတယ္။

“ေကာင္း ဘာလိုလို႔လဲကြ” တဲ့ က်ေနာ္လဲ ထြန္းႏိုင္လက္ ဆြဲၿပီး “ေဟ့ေကာင္ ငါ မမသီတာနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကား ေျပာခ်င္လို႔ဟ မင္းဆိုင္ထဲ ေျပာလို႔ ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား” ဆိုေတာ့ ဒီေကာင္က သေဘာ ေပါက္တယ္။ “ဘာလို႔ မျဖစ္ရမွာလဲ.. ေနအုန္း ဆိုင္ေသာ့ သြားယူလိုက္အုန္းမယ္” ဆိုၿပီး အိမ္မႀကီးဘက္ ျပန္သြားေတာ့ မမသီတာက “ေကာင္းရယ္ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ.. ငါေတာ့ နင့္ယုံမိတာ မွားၿပီ” တဲ့။ “ဟာ မမကလဲ ခဏေလးပါ မမနဲ႔ စကား ေျပာခ်င္လို႔ပါ” ဆိုေတာ့ “ဒုကၡပါပဲ ေကာင္းရယ္ ျမတ္ႏိူးနဲ႔ ဦးေလးတို႔ အေဒၚတို႔ သိရင္ မမပဲ အျပစ္ျဖစ္မွာ” လို႔ ပူပန္စြာ ေျပာတဲ့ မမကို ၾကည့္ၿပီး သနား ေနမိတယ္။ ထြန္းႏိုင္ ျပန္လာၿပီးေတာ့ ဆိုင္ေလး ဖြင့္ေပးတယ္။ “မင္းတို႔ေအးေဆးေနကြာ” တဲ့ “ေက်းဇူးပဲ” လို႔ ေျပာၿပီး မမသီတာလက္ကို ဆြဲလို႔ ဆိုင္ထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး တံခါးျပန္ပိတ္ ခ်က္ထိုးတာကို မမသီတာက ၾကည့္ရင္း မလုံမလဲ စိုးရိမ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ေပါ့။ ဆိုင္ထဲမွာက မီးလုံးငယ္ တစ္ပြင့္ပဲ ထြန္းထားတာမို႔ အလင္း အားနည္းေနတယ္။ မမလက္ကို ဆြဲၿပီး ထြန္းႏိုင္အိပ္တဲ့ ခုတင္မွာ ႏွစ္ဦးသား တင္ပါးလြဲ ထိုင္ၿပီး မမလက္ ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္းကေန “မမ ေကာင္းကို မခ်စ္ဘူးလား” လို႔ေမးေတာ့ ေခါင္းငုံ႔ရင္းကပဲ “ေကာင္းရယ္ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ မေျပာပါနဲ႔လားကြယ္” ။

“မမရယ္ ဘာလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ.. ေကာင္း မမကို ခ်စ္တယ္” “ဟင့္အင္း မခ်စ္နဲ႔ ေကာင္း မမတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး စိတ္ဆင္းရဲရမွာ” “ဟာ အခု မခ်စ္ရတာကမွ စိတ္ဆင္းရဲတာ မမရဲ႕.. မမကို ေကာင္း ခ်စ္တယ္” လို႔ေျပာၿပီး မမရဲ႕ေမးေလးကို လက္မ လက္ညႇိးနဲ႔ ကိုင္လို႔ ဆြဲေမာ့ လိုက္တယ္။ ေမာ့လာတဲ့ မမရဲ႕မ်က္ဝန္းက ရီေဝလို႔ မဟတဟ ႏႈတ္ခမ္းလြြာေလးကို ငုံခဲလိုက္မိေတာ့ “အင္” ဆိုတဲ့ အသံေလး ထြက္ၿပီး က်ေနာ့္အနမ္းကို ေက်နပ္စြာ ခံယူ ေနတယ္။ မမပါးစပ္ထဲ လွ်ာထည့္ၿပီး ေမြြေတာ့ မမကလဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႔ အတြန္းအထုတ္ အစုပ္အဆြဲလုပ္လာတယ္။ က်ေနာ္လဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ႏႈတ္ခမ္း နမ္းေနရင္းက မမႏို႔အုံေပၚကို လက္ေရာက္ၿပီး အေပၚက ဆုပ္ၾကည့္ေတာ့ ဘရာ အေပ်ာ့စားေလးေၾကာင့္ အိစက္စက္ အရသာကို ထိေတြ႕ ခံစားရတယ္။ ခါးကို လက္ တစ္ဖက္ကဖက္ တစ္ဖက္က ႏို႔ကိုကိုင္ ႏႈတ္ခမ္းကလဲ အနမ္း မပ်က္ေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္သား အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းလို႔ ကာမအဆိပ္ေတြ က ငယ္ထိပ္ ေရာက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္လဲ အားမရေတာ့တာေၾကာင့္ မမရဲ႕ရင္ဖုံးအက်ႌ ႏွိပ္သီးေတြကို တျဗဳတ္ျဗဳတ္ ျမည္ေအာင္ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္တယ္။

“အို ေကာင္း ရယ္” လို႔ မမႏႈတ္က ေရ႐ြတ္သံေလး ထြက္လာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ ေနာက္ကို လ်ိဳလို႔ ဘရာခ်ိတ္ေလး ျဖဳတ္ေပးတယ္။ အခ်ဳပ္အေနွာင္က လြတ္လာတဲ့ မမႏို႔ေလးေတြက အျပင္ကို ခုန္အထြက္ ကတြဒ္ေပါက္က ဗ်ိဳင္းေစာင့္သလို ေစာင့္ေနတဲ့ က်ေနာ္ မမရဲ႕ႏို႔သီးေလးကို ေျပးဟပ္ လိုက္တယ္။ “အာ အာ့ ဟင္းး” ဆိုတဲ့ အသံေတြ မမဆီက ထြက္လာၿပီး ရင္ေကာ့ၿပီး ႏို႔ေပးစို႔ေနတဲ့ မမ တစ္လုံးစို႔ တစ္လုံးကိုင္နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အရာရာကို ေမ့လို႔ ကာမ အရသာကို တစ္ဆင့္ခ်င္း တစ္ဆင့္ခ်င္း ေရွ႕တိုး ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္လက္က ႏို႔ကိုင္ရာက တစ္ဆင့္ မမရဲ႕ေပါင္ၾကားဆီကို ဦးတည္လိုက္တယ္။ မိန္းမနဲ႔ အျပင္မွာ တစ္ခါမွ မလိုးဖူးေပမယ့္ အျပာစာ အျပာကားေတြ ၾကည့္ထားၿပီး ျမင္ဆရာ တင္ထားတာမို႔ အခု လက္ေတြ႕လုပ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ အဆင္ေျပသား။ က်ေနာ္ရဲ႕ လက္က မမေပါင္ၾကား ဝင္ေတာ့ မမက အတင္း ေပါင္စိထားၿပီး ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ကြာ နဲ႔ ျငင္းဆန္ ေနတယ္။ က်ေနာ္က မုန္ထ ေနၿပီ အတင္း မမေပါင္ကို ၿဖဲၿပီး လက္အတင္း ထည့္ေတာ့ ေႏြးေနတဲ့ မမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို လက္နဲ႔ အုပ္မိသြားတယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ဝါးနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္ေပး လိုက္ေတာ့ မမရယ္ေလ အီး အားနဲ႔ တြန႔္တြန႔္ သြားတာဘဲ။

က်ေနာ္လဲ လက္ခလည္နဲ႔ ထဘီေပၚကေန အကြဲေၾကာင္း တေလွ်ာက္ ထက္ေအာက္ ဆြဲလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လက္မွာ တေရာ္ ကင္ပြန္းရည္လို အရည္ေတြ လူးကုန္တယ္။ မမ ထန္ၿပီး အရည္ ထြက္ေနတာ။ အဲ့ခ်ိန္မွာ မမ သတိ ဝင္လာတယ္။ က်ေနာ္သူ႔ေစာက္ဖုတ္ ႏႈိက္ေနတဲ့ လက္ကို အတင္း ဖမ္းဆြဲၿပီးေတာ့ “ေကာင္း မမကို ခ်စ္ရင္မလုပ္နဲ႔ကြာ” ဆိုၿပီး အတင္း ႐ုန္းတာ။ က်ေနာ္ကလဲ “အတင္း ခ်စ္လို႔ပါ မမရယ္” နဲ႔ အတင္း ျပန္႐ုန္းတာ။ ေနာက္မမက က်ေနာ္မ်က္ႏွာကို သူ႔လက္ ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ညႇပ္ၿပီး ေမာ့ေစၿပီးမွ “ေကာင္း မမကို ၾကည့္စမ္း.. မမကို ေကာင္း ခ်စ္လား” တဲ့။ “က်ေနာ္လဲ ခ်စ္တယ္ မမ တအား ခ်စ္တာ” ဆိုေတာ့ “အင္း မမလဲ ေကာင္းကို ခ်စ္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မမတို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္ရေအာင္ေနာ္.. သူမ်ားေနရာမွာ မသင့္ေတာ္ဘူး” လို႔ မမက ေျပာလာေတာ့ “မမ တကယ္ ေကာင္းကို ခ်စ္လား” ဆိုေတာ့ “ခ်စ္တာေပါ့ ေကာင္း ရယ္ ေကာင္းက မမကို ခ်စ္ရင္ မမရဲ႕စကား နားေထာင္ ရမယ္ေနာ္” တဲ့။ က်ေနာ္လဲ ကေလးငယ္လို ေခါင္းေလး ညိတ္ျပတာေပါ့။

အဲ့ေတာ့ မမက က်ေနာ့္နဖူးကို ႐ြြတ္ကနဲ႔ ျမည္ေအာင္နမ္းၿပီး “လိမၼာလိုက္တာ အာ့ေၾကာင့္ေကာင္းကို ခ်စ္တာ ကဲ ေကာင္း ျပန္ရေအာင္” ဆိုၿပီး အဝတ္ေတြကို ေသသပ္ေအာင္ လုပ္တယ္။ မမ ရဲ႕ထဘီ ျဖန႔္ဝတ္ေတာ့ အရည္ေတြ ကြက္ေနေတာ့ လွည့္ ဝတ္တာကို ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္က ရီေတာ့ လူဆိုးေၾကာင့္ ဆိုၿပီး က်ေနာ္လက္ေမာင္းကို ဆြဲဆိတ္တယ္။ နာေပမယ့္ မနာသလိုပဲ။ ေက်နပ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ အဲညက မမကို သူ႔အိမ္ ျပန္ပို႔ၿပီး မိုးမျမင္ ေလမျမင္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ မမသီတာနဲ႔ က်ေနာ္ ခ်စ္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္ စကားေလးေတာင္ ေန႔တိုင္း မေျပာရဘူး။ ဆိုင္မွာ ေတြ႕တုန္း မမ မသိေအာင္ ခိုးၿပဳံးျပ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခိုးၾကည့္။ ဒီလိုပဲ ေနေနရတယ္။ ထြန္းႏိုင္က ေမးတယ္။ “ေကာင္း မင္းနဲ႔ မင္းမမကဘယ္လိုလဲ” တဲ့ “ဘယ္လိုမွမလဲဘူး ေမာင္ေရ မင္းဆီလာတဲ့ ညကပဲ ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ရေသးတယ္” ဆိုေတာ့ “ေကာင္း ရာ ေတြ႕ဖို႔ ႀကံအုန္းေလ.. အခ်စ္ဆိုတာက အၿမဲ ထိေတြ႕ ေနမွကြ.. အေန ေဝးရင္ ေအးသြားမယ္” တဲ့။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေအးလဲ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ေတြ႕ဖို႔ကလဲ သူလဲ သူ႔အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္က အခ်ိန္ေပးႏိုင္ေတာင္ သူက အေျခေန မေပးႏိုင္ဘူး။ မမျမတ္ႏိူး သိလို႔ မရ အိမ္က သိလို႔ မရ ဆိုေတာ့ ပိုဆိုး။

မမနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ တခဏတာ အေတြ႕ေလးကိုပဲ ျပန္လြမ္း ေနရတယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ တစ္လေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ က်ေနာ့္ကို ကံဆရာက မ်က္ႏွာသာ ေပးလာခဲ့တယ္။ တျခား မဟုတ္ဘူး အေမ့႐ြာက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ အေဖ အေမတို႔က ဇရပ္ တစ္ေဆာင္ လႉဒါန္းထားတာ ဆရာေတာ္ႀကီး ေမြးေန႔နဲ႔ တိုက္ၿပီး ေရစက္ခ်ပြဲ လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က လြဲလို႔ အေဖ အေမနဲ႔ မမျမတ္ႏိူးတို႔ ႐ြာကို သုံးရက္ေလာက္ သြားၾကမယ္ေပါ့။ မမဆိုင္က ေဖာက္သည္ အပ်က္ မခံခ်င္တာမို႔ မမသီတာကို ဆက္ဖြင့္ ထားဖို႔ လြြဲထားခဲ့တယ္ေလ။ ဒါက က်ေနာ့္အတြက္ အကြက္ ျဖစ္သြားတယ္။ မမ မရွိေတာ့ မမအစား ဆိုင္ကို က်ေနာ္က သြားသြား ၾကည့္ေပးဖို႔ မမျမတ္ႏိူးက အမွာ ပါးခဲ့ေတာ့ အဆင္ ေျပၿပီေလ။ ပထမရက္ကေတာ့ က်ေနာ္ မမကို ဆိုင္ထဲမွာ ထိုင္ရင္းပဲ စကား ေျပာရတယ္။ က်ေနာ္ မမကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ အတင္း ပူဆာလို႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မမက လိုက္ေလ်ာေပးတယ္။ ေနရာ ကေတာ့ တျခားေနရာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ပဲေပါ့။ အိမ္ကိုက မမသီတာက မၾကာခဏ လာေနၾက ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ သိပ္ဂ႐ုမျပဳဘူး။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ က်ေနာ္ သြားေခၚလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္က ဆိုင္ကို တစ္ရက္ ခြင့္ေတာင္းၿပီး အိမ္က ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။

မမကေတာ့ ပုံမပ်က္ ဆိုင္ဖြင့္ၿပီးမွ က်ေနာ္တို႔ အိမ္မွာ အဝတ္စ ယူစရာ ရွိတယ္ ဆိုၿပီးေဘးက ဆိုင္ကို ဆိုင္အပ္ခဲ့ၿပီး အိမ္ကို လာလိုက္ အားလုံး ေဒါင့္ကိုေစ့ေနေရာ။ မမက ၉ နာရီေလာက္မွ လာမယ့္ဟာ မနက္ အိပ္ရာထၿပီးထဲက က်ေနာ္ ဃဏာ မၿငိမ္ဘူး။ ၈ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ေရခ်ိဳးတယ္ ဆပ္ျပာကို အထပ္ထပ္တိုက္ ညီေလးကိုလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာလို႔ေပါ့ လက္ထဲမွာ ညီေလး ကိုင္ရင္း မမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ လာတယ္။ ဟိုညက အနမ္းေတြ အထိအေတြ႕ေတြကို ျပန္သတိရတာနဲ႔ ထိပ္က အရည္ေတာင္ စို႔လာတယ္။ မေနႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ တစ္ခ်ီ ၿပီးေအာင္ ထုပလိုက္တယ္။ ၉ နာရီေက်ာ္ေတာ့ ထီးေလး ေဆာင္းလို႔ မိုးျပာေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ မမ အိမ္ထဲ ဝင္တာနဲ႔ က်ေနာ္ အေပါက္ဝကေန ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ၿပီး ဘယ္သူမွ မရွိတာနဲ႔ တံခါးကို အျမန္ပိတ္ ခ်က္ထိုး လိုက္တယ္။ ၿပီး မမလက္ကို ဆြဲလို႔ အေပၚထပ္ က်ေနာ့္အခန္းကို ေခၚလာလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္အခန္းထဲကို ေရာက္တာနဲ႔ မမကိုေပြ႕ဖက္လို႔ နမ္းရင္း “ခ်စ္လိုက္တာ မမရယ္” ဆိုေတာ့ မမက အဖက္မခံဘဲ “ေနပါအုန္း ေကာင္း ရယ္ အဝတ္ေတြေၾကကုန္မယ္” ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က “ေၾကမွာ ေၾကာက္ရင္ ခြၽတ္လိုက္ေလ မမ” ဆိုေတာ့ မ်က္ေစာင္း ထိုးၿပီး “ဒါမ်ိဳးက် မသင္ရဘူး တတ္တယ္” တဲ့။

ပါးစပ္က ေျပာေပမယ့္ က်ေနာ့္အလိုေတာ့ လိုက္ရွာပါတယ္။ မမရဲ႕အက်ႌနဲ႔ ထဘီ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ မမ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘရာ နီရဲရဲေလးနဲ႔ ပင္တီ ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ လွခ်င္တိုင္း လွေနတဲ့ မမကို ရင္ထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး အနမ္းေတြေခြၽလိုက္ရင္း ခုတင္ေပၚ ဆြဲတင္ လိုက္တယ္။ မမကလဲ စိတ္ကို လြြတ္ေပးလိုက္တယ္ ထင္တယ္။ လူးလြန႔္လို႔ ခံစားေနတယ္။ မမရဲ႕ဘရာေလးကို ခြၽတ္ၿပီး လုံးဝန္းၿပီး လွပတဲ့ႏို႔ကို က်ေနာ္ လွ်ာၾကမ္းနဲ႔ အားရပါးရ ဆြဲဆြဲ စုပ္လိုက္ေတာ့ မမလဲ ရႈီးရႈီး ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔ ရင္ကို ေကာ့ေကာ့ ေပးေနတယ္။ မမႏို႔ေလးက ကေလး မတိုက္ဖူးေသးတာမို႔ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက ေသးေသးေလး အဲ့ ႏို႔သီးေလးကို ငုံလိုက္ စို႔လိုက္ လုပ္ရာကေန လက္က မမေပါင္ကို ျဖစ္ညႇစ္ရင္း ထက္ေအာက္ စုံဆန္ သြားေနလိုက္တယ္။ မမ က အေတြ႕ႀကဳံ ရွိၿပီးသားမို႔ တကယ္ ခတ္ကြင္းလဲ ျပင္ေရာ အိေျႏၵသိကၡာေတြ အကုန္ ခြာခ်လိုက္ၿပီး မမလက္က က်ေနာ့္ပုဆိုးေျဖၿပီး လီးကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ၿပီး ထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေပးေတာ့ မိန္းမရဲ႕အထိအေတြ႕ မခံဖူးတဲ့ က်ေနာ့္လီးႀကီးက ဒစ္ႀကီး ကားလို႔ အစြမ္းကုန္ ေထာင္ေနေရာ။

မမက က်ေနာ့္ဒစ္ကို သူ႔လက္မနဲ႔ ပြတ္ၿပီး ဝလုံးေရး ေနရင္းက “ေကာင္း ရယ္ မင္းဟာႀကီးက မတရားပဲ” တဲ့။ “ဘာမတရားတာလဲ မမ” ဆိုေတာ့ “ႀကီးတာေလ” တဲ့။ “ဟုတ္ရဲ႕လား မမရယ္ မမ ေယာက္်ား လီးနဲ႔ ဘယ္သူ ႀကီးလဲ” “ဟာ ၾကာ” တဲ့။ ရွက္လို႔ မေျဖတဲ့ မမကို “ေျပာပါ မမကလဲ ဘယ္သူ ႀကီးလဲလို႔” ထပ္ေမးေတာ့မွ တိုးတိုးေလးနဲ႔ “ေကာင္းဟာ ႀကီးတယ္” တဲ့။ က်ေနာ္လဲ မမရဲ႕ အေျဖ ၾကားေတာ့ ပိုစိတ္ထလာၿပီး ကမန္းကတမ္း ထၿပီး မမရဲ႕ပင္တီကို ဆြဲခြၽတ္ေတာ့ မမက ခြၽတ္လြယ္ေအာင္ ဖင္ကို ႂကြေပးတယ္။ ပင္တီေလး ကြၽတ္သြားတာနဲ႔ အေမြြး မဲမဲေလးေတြ ဖုံးေနတဲ့ မမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈက အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ၿပီး ၿပီးခ်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲလိုက္ေတာ့ အစိ ျပဴးျပဴးနဲ႔ ကာမေရၾကည္ေတြ ႐ြြဲေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ ကုန္းၿပီး လွ်ာနဲ႔ လ်က္လိုက္ေတာ့ “အို ေအမ့” ဆိုၿပီး တြန႔္သြားၿပီး မမက သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔ အတင္း အုပ္ၿပီး “ေကာင္း မလုပ္နဲ႔ကြာ ႐ြံစရာႀကီး” တဲ့။ “႐ြံပါဘူး မမကလဲ မမကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔” ေျပာလဲေျပာ မမလက္ကို အတင္း ဖယ္ၿပီး အစိ ျပဴးျပဴးႀကီးကို ငုံစုပ္လိုက္တယ္။

ညႇီစို႔စို႔ အနံ႔ နဲ႔ ငံက်ိက်ိ အရသာ ကို ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ မမကို ေကာင္းေစခ်င္တာရယ္ ၾကည့္ထားတဲ့ အျပာကား ထဲက ပညာေတြကို လက္ေတြ႕ အသုံးခ် ၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ပဲ မနားတန္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လွ်ာျပားႀကီးနဲ႔ လ်က္လိုက္ လွ်ာနဲ႔ အထဲကို ေရာက္ႏိုင္သမွ် ထိုးထည့္ၿပီး ကစား ေပးလိုက္တယ္။ မမကလဲ ကာမစည္းစိမ္ကို မ်က္လုံး စုံမွိတ္ က်ေနာ့္ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္ၿပီး တအီးအီး တအားအားနဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္လဲ မေနႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ “မမ ေကာင္း ခ်စ္ခ်င္ၿပီ။ ခ်စ္ခ်င္ၿပီလို႔” အသံေတြတုန္ ရင္ေတြခုန္ရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ မမက “ေကာင္း ခ်စ္ခ်င္ ခ်စ္ေလ ခ်စ္ေလ” ဆိုၿပီး ဒူးေထာင္ၿပီး ေပါင္ကား ေပးထားေတာ့ က်ေနာ္လဲ ေပါင္ၾကား ဝင္ၿပီး မမေစာက္ဖုတ္ဝကို လီးေတ့ၿပီး ေဆာင့္ထိုး လိုက္တယ္။ အာ့ အ လို႔ မမဆီက အသံ ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္ ထိုးသြင္း လိုက္တာက အထဲ မဝင္ဘဲ အေပၚကို ေခ်ာ္ၿပီး မမအစိကို ကေလာ္ ထိုးသလို ျဖစ္သြားတာေလ။ မမက ေခ်ာ္သြားတဲ့ က်ေနာ့္လီးကို သူကိုယ္တိုင္ကိုင္ၿပီး အဝကို ျပန္ေတ့ ေပးတယ္။ က်ေနာ္လဲ ခါးအားနဲ႔ ေနာက္တစ္ခါ ေဆာင့္ထဲ့ လိုက္ေတာ့ ႁဗြတ္ ဆို ဝင္သြားတယ္ လီးတေလွ်ာက္လုံး မႀကဳံဖူး တဲ့ အထိအေတြ႕နဲ႔ ေႏြးေထြး တင္းၾကပ္မႈ အရသာကို ခံစားလိုက္ရသလို။

မမကလဲ “အမေလး ေသပါၿပီ ေကာင္းရယ္ တအား လုပ္ရလားဟဲ့” ဆိုတဲ့ အသံလဲ ၾကားေရာ က်ေနာ့္စိတ္က ပိုထန္လာၿပီး မမေစာက္ဖုတ္ကို အတင္း ေဆာင့္ပစ္လိုက္တာ ဆယ္ခ်က္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ ထင္တယ္ လီးတေလွ်ာက္ က်ဥ္သလိုလို ျဖစ္လာၿပီး လီးေရေတြ ပန္းထြက္သြားေတာ့ လီးကို မမေစာက္ဖုတ္ထဲကို အဆုံး ထိုးထည့္ၿပီး အတင္း ကပ္ထားလိုက္တယ္။ မမက လင္ရဖူးေတာ့ က်ေနာ့္ အေျခအေနကို သိတယ္။ က်ေနာ့္ဖင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ ဆြဲၿပီး ကပ္ထား ေပးတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခဏ ၿငိမ္ေနၿပီ အရသာ ခံေနၾကတယ္။ မမက သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ၿငိမ္ၿပီး ဇိမ္ခံေနတဲ့ က်ေနာ့္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဖြဖြေလး သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားရင္းက “ေကာင္း မမကို ခ်စ္ရတာ ေကာင္းလား” လို႔ ေမးေတာ မမပါး ႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ညာ တ႐ြြတ္႐ြြတ္ နမ္း ရင္း “ေကာင္းတယ္ မမ တအား ေကာင္းတာပဲ မမေရာ ေကာင္းလားဟင္” ဆိုေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး “အင္းး” တဲ့ “မမ ေကာင္းလုပ္တာ ခဏေလးေနာ္” ဆိုေတာ့ “ေအာ္ အာ့က ေကာင္းကမွ မလုပ္ဖူးေသးတာ ေနာက္က်ရင္ ၾကာမွာေပါ့” ဆိုေတာ့။

“မမ ေကာင္း ထပ္ခ်စ္အုန္းမွာေနာ္ မဝေသးဘူး” ဆိုေတာ့၊ “သေဘာ သေဘာ ေကာင္းသေဘာ မမေတာ့ မွားၿပီထင္တယ္” တဲ့။“မမက ဘာမွားလို႔” ဆိုေတာ့ “မွားတာေပါ့ ေကာင္းရယ္ ေကာင္းက မမထက္ အမ်ားႀကီး ငယ္တယ္ ေနာက္လူပ်ိဳေလး မမက မုဆိုးမေလ” “ဟင့္အင္း ေကာင္း အာ့ေတြ မသိဘူး မမကို ခ်စ္တာပဲ သိတယ္.. မမေရာ ေကာင္းကို မခ်စ္ဘူးလား” “ေအာ္ ေကာင္းေလးရယ္ ေကာင္းေလးကို ခ်စ္လို႔ ခုလို အလိုလိုက္မိတာေပါ့” တဲ့။ “မမ ေကာင္းကို တကယ္ ခ်စ္တာေနာ္ မညာရဘူး” “မညာပါဘူး ေကာင္း ရယ္ ေနပါအုန္း ေကာင္းေရာ မမကို ဘယ္တုန္း က စခ်စ္တာလဲ” လို႔ေမးေတာ့ မမမ်က္ႏွာေလးကို စိုက္ၾကည့္ရင္းက “ဟိုေလ မမ ေကာင္းကို လာျပတုန္းက” လို႔ေျပာေတာ့ မမ တစ္ေယာက္ မ်က္ေမွာင္ေလး ၾကဳတ္ၿပီး စဥ္းစားၿပီး “ေနပါအုန္း မမကဘာလာ ျပတာလဲ” တဲ့။ အဲ့ေတာ့မွ က်ေနာ္လဲ ဟီးးး ဆိုရီၿပီး “စံပါယ္႐ုံနားမွာ လာျပတာေလ” ဆိုေတာ့မွ သေဘာ ေပါက္ၿပီး “ဟာ ေကာင္း ကြာ မေကာင္းဘူး ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္” တဲ့။ “ဟားဟား မဟုတ္ဘူးလား ေကာင္းကို လာျပတာေလ” ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကို မနာေအာင္ ဆြဲကိုက္ၿပီး “သြားးအဲ့ေန႔က ရွက္လိုက္တာ မေျပာနဲ႔” တဲ့။

ေျပာဆို ေနရင္းက စိတ္ျပန္ထ လာေတာ့ “မမ ခ်စ္အုန္းမယ္ေနာ္” ဆိုေတာ့ မမက ေခါင္းညိတ္ ျပတယ္။ “မမ ေကာင္း ေအာက္ကေနမယ္” ဆိုေတာ့ “အင္းပါ” တဲ့။ က်ေနာ္ ေအာက္က ပက္လက္ လွန္အိပ္ေပးေတာ့ မမက အေပၚက ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က လီးကို ကိုင္ၿပီး အဝေတ့ၿပီး အသာ ဖိသြင္းတယ္။ “အာ ေကာင္းရယ္ မင္းဟာက ႀကီးတယ္ကြာ” တဲ့။ “ႀကီးတာ မေကာင္းလို႔လား မမ” ဆိုေတာ့ “နာတယ္ကြ” တဲ့။ အဲ့အသံလဲ ၾကားေရာ မမခါးကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္ လိုက္တယ္။ “အား ေသပီ ေကာင္းရယ္ သူ႔အသား မဟုတ္တိုင္း” တဲ့။ မ်က္ႏွာေလး ရႉံ႔လို႔ ေျပာေနတဲ့ မမကို ကာမစိတ္ေတြ ထန္ေနတဲ့ က်ေနာ္ ဘာမွ မေျပာဘဲ အတင္း ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္ ေနေတာ့တာပဲ။ မမကလဲ ျပန္ေဆာင့္ လိုးေပးတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕အေဆာင့္ နားခ်ိန္ဆို မမက ႀကိတ္ၿပီး ပြတ္တာ ခံလို႔ ေကာင္းလိုက္တာ။ လီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆုံးထိ ထည့္ၿပီး ဝိုက္ဝိုက္ၿပီး ႀကိတ္တာက မမအစိကိုေခ်သလိုမို႔ ထင္တယ္ မမ တအား ႀကိဳက္ပုံပဲ။

မမနဲ႔ က်ေနာ္ အဲ့ေန႔က သုံးခ်ီ သုံးလား လိုးၾကတယ္။ ၿပီးေရမိုးခ်ိဳးၿပီး မမျမတ္ႏိူးရဲ႕မွန္တင္ခုံက ပစၥည္းေတြနဲ႔ ျပန္ျပင္ၿပီး မမလဲ ဆိုင္ကို ျပန္တယ္။ ေနာက္မို႔ဆို က်ေနာ္ ၾကမ္း ထားလို႔ မ်က္ႏွာမွာ လိမ္းထားတဲ့ မႈန္နံ႔သာေတြ တစ္စက္မွ မက်န္ဘူးေလ။ ေနာက္ေန႔မွာပဲ အေဖတို႔ ျပန္ေရာက္ လာၿပီး မမနဲ႔ က်ေနာ္ ဆုံဖို႔ အခြင့္ေရး မရသလို မမလဲ သူ႔အိမ္က သေဘာတူတဲ့ လူနဲ႔ လက္ထပ္ၿပီး သူ႔ေယာက္်ား တာဝန္က်တဲ့ ၿမိဳ႕ကို လိုက္သြားလို႔ က်ေနာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဦးဆိုဆို ကာမ အစ ေျပာေျပာ မမနဲ႔ ဇာတ္လမ္းက ျပည့္ဖုံးကားေလး ခ်လိုက္ ရပါေတာ့တယ္။ ကာလေတြ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ပိေတာက္ရိပ္နဲ႔ စံပါယ္႐ုံေလးနား ေရာက္ရင္ေတာ့ ရင္ခုန္သံ စည္းခ်က္ ခပ္သြက္သြက္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ မမနဲ႔ ခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးကို သတိရ ေနမိတယ္ ဆိုတာကို ဒီေနရာကေန ဝန္ခံ လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ……… ၿပီးပါၿပီ။

Read More

အညှာလွယ်သူ

အညှာလွယ်သူ

 

 

ကလင်…ကလင်…ကလင်…ကလင် အလုပ်တက်ဘဲလ်သံနဲ့အတူ လုပ်ငန်းခွင်သို့ အပြေးလေးလှမ်း ဝင်ခဲ့ပြီး တနေ့တာအလုပ်ခွင်ကိုစတင်လိုက်ပါသည်။ အော်မေ့နေလို့ ကျနော့်နာမည်နဲ့ မိတ်လိုက် အဲလေ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမှာပဲ ကျနော်နာမည်က ‘မိုးမခ’ ခင်မင်သူအများစုကတော့ ကိုမိုးပဲခေါ်ကြတာပေါ့ သချာင်္နဲ့ကျောင်းပြီးထားပြီး ရေသန့်စက် ရုံလေးတခုမှာ လခစား ဝန်ထမ်းလေးတဦးပေါ့ဗျာ……… ဒီအလုပ်မှာကျနော်လုပ်တာ၅နှစ်လောက်တော့ရှိပြီ ဒါပေမဲ့ စွန်တော့မစွန်သေးဘူး (ကြွားတာ)… ဒီနေ့တော့အလုပ်သမားလိုအပ်ချက်အရ အင်တာဗျူးခေါ်ထားလို့စက်ရုံအပြင်မှာပွဲတော်ကြီးဖြစ် နေပြီလေ မန်နေဂျာကဗျူး ကိုယ်ကဘူးပေါ့ ဟဟ အဲပြောရင်းနဲ့ ချာတိတ်လေးတဘွေ ရုံးခန်း ထဲဝင်လာပြီး မန်နေဂျာကြီးကစမေးနေပါပြီ………’သမီးနာမည်က’……’သန္တာ ပါဆရာ’……’သမီးအသက်က ၁ရနှစ်ပဲရှိသေးတာပဲ……ကျောင်းဆက်မတက်ပဲဘာလို့အလုပ်လာလုပ်တာလဲ’ ……’သမီးက အဖွားနဲ့နေရတာပါ ဆရာ…အလုပ်မလုပ်ရင်အဆင်မပြေတော့လို့ အိမ်နားကအဒေါ် တယောက်က။

ဒီမှာအလုပ်ခေါ်နေတယ် သူပြောပေးမယ်ဆိုလို့ လာခဲ့တာပါ ဆရာ’………အေးပါကွယ် ဒီမှာကမိသားစုစက်ရုံ သဘောမျိုုးလုပ်နေကြတာပါ သမီးလုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ဦးတို့ဘက်ကပြန်ဆက်သွယ်ပေးပါ့မယ်နော်……ဟုတ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ……အေးအေးပြန်လို့ရပြီသမီး ညနေ သမီးအိမ်နားကအဒေါ်နဲ့ အကြောင်းပြန်ပေးလိုက်မယ်နော်…… ဒီနေ့ တနေ့လုံးအလုပ်ထဲစိတ်မပါတော့ဘူးဗျာ သန္တာဆိုတဲ့ ချာတိတ်မလေးပဲ စိတ်ထဲမှာပေါ်နေ တယ်………။ မနက်ဖြန် မြန်မြန်ရောက်ချင်နေပြီ မန်နေဂျာကြီးကသဘောကောင်းချက် သန္တာ ကို မင်းအဖွဲ့ထဲခေါ်ထားလိုက် လိုတာမင်းသင်ပေးလိုက်ကွာတဲ့ ရင်ထဲကုလားဘုရားလှည့်နေပြီလေ ချာတိတ်မလေးက လူသာငယ်တာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က ပြစ်မှားချင်စရာအတော်ကောင်းပဲ ရုပ်လေးကလည်းချစ်စရာလေး မေးနှစ်ခွလေးနဲ့ အဝေးကကြည့်ရင် အိန္ဒြာကျော်ဇင်ပဲ ဟဟ “ကလင်…ကလင်…ကလင်…ကလင်” ……လာညီမ ညီမက သန္တာ နော်……ဟုတ်ကဲ့………အော် အေးအေး ညီမကအကို့အဖွဲ့မှာ လုပ်ရမှာ လာအကို့နောက်လိုက်ခဲ့……’ညဏ်လင်းရေ’ ဒါကဒီနေ့မှအလုပ်စဝင်တာ သန္တာ တဲ့ ငါတို့အဖွဲ့မှာလူလိုနေလို့ခေါ်လာတာ ”စက်မောင်းတာလေး သင်ပေးလိုက်ပါကွာ……။

ဟုတ်ကဲ့ အကို ကျနော်သင်ပေးလိုက်မယ်…… ရှေ့မှာစကားပြောနေပေမဲ့ ကျနော့မျက်လုံးတွေက ‘သန္တာ’ ဆီကခွာမရပေ ဒါကိုသူလည်းသိလို့ထင် ပါရဲ့ မျက်နာကပြုံးရောင်သန်းပြီး ကျနော်ကိုပြန်စိုက်ကြည့်နေတယ် ကျနော်ရင်ထဲစက်သေနတ် ပြစ်နေသလိုပဲဗျာ ဒက်ဒက် ဒက်ဒက် နဲ့……… ‘သန္တာ’ အလုပ်ဝင်ပြီး သုံးလေးရက်ကြာတော့သူနဲ့ကျနော် ရင်းနီးစတော့ပြုလာတယ်ဗျ……သူကအိမ်မှာ မောင်လေးတစ်ယောက် ညီမလေးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့အမေဖက်ကအဖွားနဲ့နေကြတာ သူအဖေနဲ့အမေက သူငယ်ငယ်ထဲကကွဲသွားကြတာ သူအဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ သူ အမေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့ ဖွားအေနဲ့ပဲနေကြ ရတာပေါ့……… အဲမှာသူကို သနားပြီး မေတ္တာတွေရော ဂရုဏာတွေရော အားလုံးပေါင်းပြီး ရည်းစာစကားပြော ပလိုက်တယ်ဗျာ အေးရော အစတော့စဉ်းစားဦးမယ်ဘာညာပေါ့သိတယ်မလား…… ဒါပေမဲ့ မရဘူးလေ ဒီကကောင်က ရည်းစားအရမ်းလိုချင်နေတာ ဆိုတော့ လူလစ်တုန်းအတင်း ဖက်ထားပြီးအဖြေမပေးရင်မလွတ်ဘူးဘာညာပေါ့။

သူ့လိုပဲ ကိုယ်ကလည်း ကြမ်းပလိုက်တော့ အဖြေရလိုက်တာပေါ့ဗျာ ကျနော်လည်းစက်ရုံထဲ ပတ်ကြွားပလိုက်တယ် ကြွားချင်လွန်းလို့တော့ မဟုတ်ဘူး တခြားကောင်တွေ ကိုအသိပေးထားရတာမဟုတ်ရင် အပြိုင်လိုက်ကြမှာလေ…။‘ခေး’……ဒီတပတ်အလုပ်ပိတ်ရင်အပြင်သွားမယ်ကွာ အိမ်ကို အချိန်ပို ဆင်းရမယ်ပြောထားလိုက်……ဟာ ကိုကြီး ကလည်းမသွားချင်ပါဘူး တခြားသူတွေ မြင်ရင် အိမ်ကိုပြန်ပြောလိမ့်မယ်……လုပ်ပါ ‘ခေး’ ရယ် တခါမှအေးဆေးမတွေ့ရ လို့ပါ……ကိုကြီးက အရမ်းဂျီကျတာပဲ…… ပိတ်ရက်ရောက်တော့ သူကိုချော့ပြီး ကျနော်တို့မြို့ရဲ့ နာမည်ကြီးပန်ခြံတခုကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ပန်းခြံကလူရှင်းနေတော့ လွတ်လပ်တယ်လေ ကျောင်းသားဘဝကတဲက သွားနေကျပန်းခြံ ပေါ့ ဟိုရောက်တော့နေရာကောင်းလေးတခုရွေးပြီး ဘေးဝဲယာလည်းကြည့်ရသေးတယ် ချောင်းကိုကို တွေကပေါတယ်လေ လူလည်းလစ်ပြီဆိုတာနဲ့ နှုပ်ခမ်းခြင်းကို ခွာမပေးတော့တော့ဘူး တော်တော် လေးကြာတော့သူလည်းမျက်လုံးလေးတွေ မှေးလာပြီတွန့်လိမ်လာတော့ လက်က နို့လေးနှစ်လုံး ကိုအသာဖမ်းကိုင်ပလိုက်တာပေါ့……။

အာ ကိုကြီး ကလည်း ဘာတွေလိုက်ကိုင်နေတာလည်း လွတ်ပါ………ခေး ကလည်းချစ်လို့ပါ……ခေး နို့လေးတွေကတင်းနေတာပဲ ခဏလောက် စို့ကြည့်မယ်နော်…အာ ရှက်စရာကြီးဘယ်လိုဖြစ်နေတာလည်း လွတ်ပါ…… အကျႌကိုအသာမပြီးအတင်းစို့ ပြစ်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေးကိုစင်းနေတာပဲ ကောင်းနေတာလေ… တော်တော်ကြာကြာစို့ပလိုက်ပြီး သတိရလို့ဘေးဘီကြည့်လိုက်တော့…”အောင်မြတ်လေး”… ချောင်းကိုကို တယောက်ကခြုံထဲကအထူးတန်းကနေ ကောင်းကောင်းအားပေးနေလိုက်တာများ ချွေးတွေကိုပြန်လို့။ ချောင်းနေတာတွေ့တော့ကိုယ်လည်းစိတ်က နည်းနည်းပိုကြွသွားပြီး နို့ကို အကုန်ပေါ်အောင် လှန်ပြီး ထပ်စို့ ပြပလိုက်တယ်……… ချောင်းကိုကိုလည်း ငြိမ်ပြီးချောင်းနေတာနဲ့ ကိုယ်လဲနဲနဲရဲလာပြီး ……ခေး ကိုကြီးခဏလောက်နေချင်တယ်ကွာ……ဟာ ကိုကြီးကလည်း ပန်းခြံကြီးထဲမှာ သူများ တွေ မြင်ကုန်လိမ့်မယ်……ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးကွာခဏလေးပါ ……ပြောလည်းပြောစကပ်ကိုအသာ မပြီးအတွင်းခံလေးကိုချွတ်ပလိုက်တယ် ညီလေးကိုအသာထုတ်ပြီး ညီမလေးနဲ့အသာတေ့ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တော့ အံမယ် အသာပဲ အားတောင်မစိုက်လိုက်ရဘူး ရွတ်ခနဲပဲ တဆုံးဝင်သွားတာ ပေါ့။

ကိုယ်တောင်နဲနဲအံ့သြ သွားတယ် မထူးဘူး နောက်မှမေးမယ်ဆိုပြီး ဖိတွယ်လိုက်တာ ချောင်းကိုကိုတွေများလာတယ်ဗျ သုံးလေးယောက်ပဲ ပေါ်တင်ကိုလာချောင်းတော့တာ…… ……အ အင့် အင့် ဘလွတ် ဗြွတ် အာ ကိုကြီးဟိုမှာ လာချောင်းနေတယ်………အမ် ဘယ်မှာလည်း အာ အေး ဟုသားပဲ……ခဏလေး ခေး ကိုကြီးပြီးတော့မယ် ……အသာလေး မသိခြင်ထောင်ထောင်နေနော် ခဏလေး ကိုကြီးပြီးတော့မယ်…………မြန်မြန်လုပ် ကိုကြီး အင့် အင့် ဟိုမှာပေါ်တင်ကြီး ဘလွတ် ဗြွတ် သေချာလာကြည့်နေတယ်……ချောင်းကိုကိုတွေ ကျေးဇူးနဲ့အရှိန်တွေတက်လာပြီး အသားကုန်ဆောင့်ပေး လိုက်တာညီလေးလည်း မျက်ရည်တွေထွက်လာတော့တာပဲ။ သူလည်းပြီးသွားတယ်ထင်တယ် အရည်တွေကိုရွဲ နှစ်နေတာပဲ တစ်ရှူးတစ်ထုပ်ကုန်သွားတယ် … ……ကိုကြီးမကောင်းဘူး ချောင်းနေကြတာကိုအကြာကြီးလုပ်နေတယ်……ဘာဖြစ်လည်းခေးရယ် နောက်ပြန်တွေ့မှာမှမဟုတ်တာ သူတို့ချောင်းကြည့်နေတော့ ပိုတောင်လိုးလို့ကောင်းသေးတယ်……အယ် ဘာလိုးတာလည်းနားရိုင်းလိုက်တာ ……ဘာလို့နားရိုင်းရမှာလည်း ခေးကလည်း အရင်ကရောအလိုခေးလုပ်ဖူးတယ်မလားမှန်မှန်ပြော………။

ဘာလို့အလိုမေးတာလည်း ခေးကိုအထင်သေးသွားပြီလားဟင်……အလိုသဘောနဲ့မေးတာမဟုတ်ပါဘူး သိချင်ယုံသက်သက်ပါ ခေးကိုအထင်လည်းမသေးဘူး အချစ်လည်းလျော့မသွားပါဘူး……ဟုတ်ကဲ့ပါ ညီမပြောပြပါ့မယ် ……ညီမဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ အလုပ်မရှိတာနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အလုပ်လိုက်ရှာကြတာ ကားပေါ်လည်းရောက်ရောရက်ကွက်ထဲကအကိုကြီးသုံးယောက်နဲ့ တွေ့ပြီးသူတို့ကလည်းကူပြီးလိုက်ရှာပေးကြတယ် ပြီးတော့သူတို့နဲ့ညီမတို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်နဲ့ရင်းနီး သွားကြတယ်။ သူတို့ထဲက ကျော်သူရဆိုတဲ့အကိုကြီးကအသက်က၂၅လောက်ရှိပြီ ညီမကိုစိတ်ဝင်စားလို့ပါတဲ့ ညီမအသက်က၁၅နှစ်ရည်းစားကလည်းအရမ်းထားချင်နေတော့ စမ်းကြည့်ချင်တာနဲ့ချက်ချင်းအဖြေပေးလိုက်မိတယ်…… ……ငါအဖြေပေးလိုက်တာ မြန်များမြန်သွားလားဆိုပြီးသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့လည်း အတွဲကိုယ်ဆီ ဖြစ်ကုန်ပြီ မြန်ချက် အဲလိုနဲ့အလုပ်ပတ်ရှာတာ တနေသာကုန်သွားတယ် အလုပ်ကမရ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ အိမ်ပြန်မယ်လုပ်တော့။

ကိုသူရက မပြန်ပါနဲ့ဦးဘုရားသွားပြီး အေးဆေးစကား ပြောရအောင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကလည်းသွားမယ် ဆိုတော့ပြီးရောဆိုပြီးလိုက်သွား လိုက်တယ်…………ဘုရားရောက်တော့ဘုရားပေါ် မတက်တော့ဘူးတဲ့ဘုရားဝင်းထဲကညောင်ပင်ကြီးအောက်မှာစကားပြောမယ်ဆိုပြီး ညောင်ပင်ပတ်လည်မှာ သုံးတွဲ နေရာယူပြီးထိုင်လိုက်ကြတယ် ညောင်ပင်ကမီးမထွန်ထားတော့ မှောင်နေတဲ့အတွက်ကိုယ်တွေကိုဘယ်သူမှ မမြင်ရဘူးလေ စကားပြောမယ်သာပြောတာ ထိုင်လိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ ဘာစကားမှမပြောဘူးလူကိုအတင်းနမ်းတော့တာပဲ ………အာ ဘာလုပ်တာလဲဘုရားပေါ်ကြီးမှာ……ဘုရားပေါ်မှမဟုတ်တာ ဘုရားနဲ့အဝေးကြီး ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ချစ်လို့ပါ… ပြောလည်းပြော လက်ကလည်း နို့ကိုလာကိုင်တယ် လူလည်းဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး ပူထူသွားတာပဲ။ တခါမှအသလို အကိုင်မခံဘူးတော့ ရင်တွေအရမ်းတုန်လာတယ် ပထမတော့နို့ကို အကျႌအပေါ်ကနေ ကိုင်နေသေးတယ် ခနကြာတော့ အကျီကျၤယ်သီးတွေ ဖြုတ်အတွင်းခံကိုမပြီး အတင်းစို့တော့တာပဲ…… ညီမလည်းရှက်လာတာနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလည်း အနားမှာသူငယ်ချင်းတွေရှိတယ် ရှက်စရာကြီး……။

ဘာလို့ရှက်ရမှာလည်း သူတို့ကိုလည်း လှမ်းကြည့်လိုက်ဦး…… ညီမလည်းလှမ်းကြည့်လိုက်တော့မှ မျက်နာတောင်ဘယ်သွားထားရမှန်းမသိဘူး ရှက်လိုက်တာ။သူတို့တွေက အကျီတွေကျွတ်ပြီးမျက်နာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီးဆောင့်နေကြတာ ပထမတော့ ဘာလုပ်နေမှန်းမသိဘူး ကိုသူရကသူတို့လိုးနေကြတာပြောတော့မှ လိုးနေကြမှန်းသိတာ ……သူတို့တွေလိုးနေမှန်းသိတော့ကိုယ်လည်းစမ်းကြည့်ချင်လာတယ် တွေးနေတုန်းရှိသေးတယ် ကိုသူရကလည်း ထမီကိုလာလှန်တော့တာပဲ ကိုယ်ကလည်းလုပ်ကြည့်ချင်နေတော့ အသာပဲနေပေးလိုက်တာပေါ့ ညီမကစိတ်ပါလာမှန်းသိတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်ပြီး သူညီလေးကို အဖေါ်စွတ်ပြီး သူတို့လိုပဲ မျက်နာချင်းဆိုင်ထိုင် လိုက်တယ် ညီမပေါင်ကိုဆွဲကားပြီး သူညီလေးကို ညီမပိပိလေးထဲအတင်းထိုးထည့်တော့တာပဲ ပထမတော့မဝင်ဘူးဘေးပဲချော်ချော်ထွက်နေတာ နောက်တော့သူလည်းစိတ်မရှည်တော့ပဲ ညီမပိပိကို အသာဖြဲပြီး ထိုးထည့်တော့မှ အထဲကို ထိတ်ဖူးကဝင်လာတယ်………အားးးး သေပါပြီ နာလိုက်တာ ပြန်ထုတ်ပေး ပြန်ထုတ်ပေး……။

ညီမလေးကလည်းဘာဖြစ်နေတာလည်း ခနနေမနာတော့ဘူး သွင်းခါစမို့လို့ပါ အရမ်းမအော်နဲ့လေ သူများတွေကြားကုန်လိမ့်မယ်……။ ထပ်မထည့်ပါတော့နဲ့တော်တော်နာနေပြီ…… အေးပါ ဖြည်းဖြည်းလေး ထည့်ပေးမယ်နော် စိတ်တင်းမထား နဲ့ ပေါင်ကိုကားထား ဟုတ်ပြီလား…အင်း ဖြည်းဖြည်းနော် နာရင်ပြန်ထုတ်ပေး ထပ်မထည့်နဲ့…… စိတ်ကိုလျော့လိုက်ပြီးပေါင်ကိုအသာကားပေးလိုက်တယ် ……အင့် ဗျစ် အမလေးးးးး သေပြီ သေပြီ ကိုသူရကထိတ်ဖူးဝင်နေရာကနေညီမခါးကိုကိုင်ပြီး အသားကုန်စောင့်ထည့်လိုက်တာ သူလီးကညီမပိပိလေးထဲ အရှိန်နဲ့ တဆုံးကိုဝင်သွားတာ……… သေပါပြီအကိုရယ် ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ…… တောင်းပန်ပါတယ်ညီမရယ် ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်နေရင် တော်တော်နဲ့ဝင်မှာမဟုတ်ဘူး ညီမလည်းခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး ဒါကြောင့်တခါထဲ တဆုံးဝင်အောင်စောင့်ထည့်လိုက်တာပါ အသာလေးငြိမ်နေ တချက်နှစ်ချက်လောက်စောင့်ပြီးရင်ညီမနေလို့ကောင်းသွားလိမ့်မယ် ……။ ဇွတ် ဗျစ် ဇွတ် ဗျစ် အင့် အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် မနာတော့ဘူးမလား ညီမ…… အင့် ခုနလိုတော့မနာတော့ဘူး စပ်တော့စပ်နေတယ် အေးပါ ခနကြာရင်သက်သာသွားလိမ့်မယ်………။

အားးးး မိနစ်၂၀လောက်စောင့်ပြီး သူလည်းပြီးသွားတယ်……သူငယ်ချင်းတွေကိုလှန်းကြည့်တော့သူတို့ လည်းပြီးသွားကြလို့ညီမတို့အတွဲကို လာကြည့်နေကြတယ် ခနကြာတော့အားလုံးအတူတူ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် အိမ်ရောက်တော့ ည၉နာရီတောင်ကျော်နေပြီ အဖွားကတော့နောက်ကျလို့ ဆူတာပေါ့အသာပဲရေမိုးချိုးပြီးအိပ်ယာဝင်လိုက်တယ် တော်တော်နဲ့အိပ်မရဘူးလေ…………နောက်ရက်တွေမှာ ကိုသူရနဲ့ နေ့ပိုင်းမတွေ့ဖြစ်ကြပေမဲ့ ညပိုင်းတွေမှာချိန်းတွေ့ဖြစ်ကြတာပေါ့ လူပျက်တဲ့ မှောင်ရိပ်ကောင်းကောင်းနေရာမျိုးတွေမှာ အဆင်ပြေရင်ပြေသလို လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတယ်လေ ဒါပေမဲ့သူကညီမနဲ့ချိန်းတွေ့ရင်သူ တယောက်ထဲမလာပဲ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေပါပြောပြီးလာချောင်းခိုင်းတယ် ပထမတော့ ညီမလည်းမသိဘူး မှောင်နေတာနဲ့ မွန်နေတာနဲ့သတိမထားဖြစ်ဘူး နောက်ပိုင်းကျတော့သူ့ သူငယ်ချင်းတွေကအတင့်ရဲလားပြီး အနားထိလာပြီး ကြည့်တော့မှညီမနဲ့သူနဲ့ကွိုင်တက်ပြီး ပျက်သွားတာ နောက်မှသူငယ်ချင်းတွေ ပြောပြတော့မှသူက မိန်းကလေးငယ်ငယ်တွေကို အလိုပဲလိုက်ဖျက်စီးနေတယ် ဆိုတာသိရတာ ညီမလည်းတော်တော် လန့်သွားတယ် ညီမအပျိုရည်ပျက်သွားတာပဲအဖတ်တင်တာပေါ့ ။

အဲသလိုနဲ့ စိတ်လေနေတုန်း ဒီအလုပ်ကိုဝင်ခဲ့ရာက ကိုကြီးနဲ့တွေ့ခဲ့ရတာပါ ခုလိုညီမအကြောင်းသိရတော့ ကိုကြီးစိတ်ထဲမှာညီမကိုအထင်သေး သွားပြီလား……ဘာလို့အထင်သေးရမှာလဲ အရင်ကဘာပဲဖြစ်ခဲ့ ဖြစ်ခဲ့ ကိုကြီးကခွင့်လွတ်ပြီးသားပါ သိချင်လို့သာမေးရတာ အခုပိုတောင်ချစ်လာ သေးတယ်။ နားမလည်သေးတဲ့ အရွယ်မှာ မှားတတ်ကြတာပဲလေ……ခုလိုကိုကြီးစိတ်ကိုသိရတော့ ညီမအရမ်းဝမ်းသာတာပဲ……သြော်..ခေးရယ် အပြန်မှာတော့ ဆေးဆိုင်တခုဝင်ပြီး အကာအကွယ်ဆေးဝယ်တိုက်ပြီး ဆေးဆရာလုပ်လိုက်တယ်ပေါ့ဗျာ……။သူနဲ့ကျနော်ရည်းစားသက်တမ်းကြာလာတာနဲ့ အမျှသွားနေကျ ပန်းခြံလေးကိုခနခန ရောက်ဖြစ်တယ်ဗျာ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ အချောင်းခံရတဲ့ ဖီးလ် ကိုကျနော့်မသိစိတ်ကစွဲလန်းနေမိပြီဗျ သူလည်းအရင်လိုမကြောက်တော့ဘူးလေ ပန်းခြံသွားတော့မယ်ဆို အတွင်းခံဝတ်မလာခိုင်းတော့ ဘူး ဒါမှလုပ်ရတာလွတ်လပ်တာလေ အတွင်ခံမပါတော့သူလည်းစိတ်ပို ပါလာတာပေါ့ ပန်းခြံထဲရောက်ရင်သူကို ပေါင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး အကျီကျယ်သီးတွေအကုန်ဖြုတ်ထားလိုက်တယ် ဒါဆိုအဆင်သင့်ကိုင်နေယုံပဲလေ လာချောင်းပြီဆိုတာနဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နို့နှစ်ဖက်လုံး ကို လှန်ပြီကိုင်ပြလိုက်တာပဲ။

တယောက်တွေ့သွားလို့ကတော့ နောက်လူတွေလက်တို့ပြီးခေါ်လာတာပဲ လူများလာတာနဲ့ ကျနော့်ငပဲကလည်း ထောင်ထလာတော့တာပဲ အခြေနေကောင်းရင်ပေါ်တင်ပဲလှန်ပြီး လိုးပြစ်လိုက်တယ် အမ်မယ် ချောင်းကိုကိုတွေကလည်း လူလည်တွေ နို့ကိုင် နေတုန်းတော့ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ ချောင်းပြီး လိုးပြီဆိုရင်တော့ ပေါ်တင်ကိုလာချောင်းတော့တာလေ ကျနော်လည်းချောင်းပစေဆိုပြီး ပေါ်တင်ပြ ပြီးတော့ကို စိတ်ကြိုက်လိုးပြစ်လိုက်တယ် တော်တော်အရသာရှိတာဗျ လူကြားထဲလိုးရတာ……… အဲသလိုပေါ်တင်လိုးပါများတော့ ချောင်းကိုကိုတွေနဲ့တောင် ရင်းနီးလာပြီလေ ကိုယ်တွေအတွဲလာပြီဆို သိနေပြီ အဝေးမသွားတော့ဘူး အနီးနား မှာပဲလာထိုင်ကြတော့တာ သူတို့ထိုင်နေလည်း ကျနော်ကတော့ထုံးစံအတိုင်း နို့တွေကိုလှန်ကိုင်တာပဲ သန္တာ ကတော့နားကြပ်ကလေးတပ်သီချင်း လေးဖွင့်ပြီအိပ်ခိုင်းထားလိုက်တယ်။ ဒါမှကျနော်လုပ်ချင်တာလုပ်ရမှာလေ ချောင်းကိုကိုတွေနဲ့ရင်းနီးလာတော့ သူတို့ကလည်းတဆင့်တက်လာ တယ် ကျနော် နို့တွေလှန်ပြနေတာတောင် သူတို့လည်း ခနလောက်ကိုင်ကြည့်ပါရစေတဲ့ကျနော်ကလည်း ဒါမျိုးတော့ စေတနာအလွန်ကောင်း ပဲဗျို့ ပေးကိုင်ချင်တာပေါ့။

ဒါပေမဲ့ သန္တာ သိပြီးထသောင်းကြမ်းမှာလည်းကြောက်ရသေးတယ် ဒါပေမဲ့ကျနော့်စိတ်ကို ကျနော်မနိုင်ဘူးလေဗျာ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး……… ခင်ဗျားကိုင်ချင် ခနစမ်းကိုင်ကြည့်ဗျာ အသာကိုင်နော် သူသိသွားရင်ပြသနာတက်မှာ ……ကျေးဇူးပါဗျာ အသာပဲကိုင်မှာပါဗျ ခင်ဗျားစော်လေးက နို့တွေအရမ်းမိုက်တော့ ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာကြာပြီ……ပြောလည်းပြော အကျီလှန်ထားတဲ့ သန္တာ့ ညာဘက်နို့အုံကို အသာလာကိုင်လိုက်တယ် အေးအေး ဆေးဆေးပဲ ဘာမှမဖြစ်ဘူး မဆိုးဘူးဟ ကျနော်လည်းဘာမှမပြောပဲဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ် နို့အုံကိုအသာညစ်ပြီးချေနေပြီ ဒါပေမဲ့ အခြေအနေကကောင်းနေသေးတယ် မရွေချောကလွုပ်တောင်မလွုပ်ဘူး ကျနော်လည်းအကြိုက်ပေါ့ ဆက်လုပ်ဆိုပြီမျက်စ ပစ်ပြလိုက်တာနဲ့ ငနဲသားကလည်း နို့ဖက်လုံးကို စုံကိုင်ချေတော့တာပဲ။ ချေလည်းချေ နိုးသီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း လက်ညိုးလက်မနဲ့ညှပ်ပြီး ဖိပွတ်လိုက် ခေါင်း လေးတွေကိုဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ စိတ်ကြိုက်ကိုမနားတမ်း ကိုင်တော့တာ ကျနော်လည်းကိုယ့်စော်ကို သူများလာကိုင်တာကြည့်ပြီး ခံစားရတာ ပြော တောင်မပြတတ်ဘူးဗျာ ရေလည်ကောင်းတဲ့ခံစားချက်တခုပဲ သူလည်းအားရအောင်ကိုင်ပြီး ခနလောက် စို့ကြည့်မယ်ဗျာ။

တားချိန်တောင်မရလိုက် ဘူးပြောလည်းပြော နို့သီးခေါင်းလေးတဖက်ကို အတင်းကုန်းစို့တော့တာပဲ သန္တာ လည်းသူ့နို့လေးအစို့ခံလိုက်ရတော့ မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်လာ တယ်။ သူနို့ကိုစို့နေတာကျနော်မဟုတ်မှန်းလည်းသိရော မျက်နာလေးမဲ့သွားပြီးကျနော်ကိုမော့်ကြည့်တယ် နို့စို့နေတဲ့ငတိကဘာမှမသိဘူး နို့ငတ် လားသလားအောင့်မေ့ရတယ်ခေါင်းကိုမဖော်ဘူး အပီစို့နေလိုက်တာ ကျနော်လည်းဘာလုပ်ရမှန်းသိတော့ဘူး သေပြီပေါ့ မထူးပါဘူးဆိုပြီး သန္တာ ကို လက်ဟန်ခြေဟန်နဲ့ အသာညိမ်နေဖို့ပြောလိုက်တော့ မျက်လုံးပြန်မှိတ်ထားပြီး ပြန်ညိမ်သွားတော့မှ သက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်ဟူးးးးးးးးးး သကောင့်သားကလည်း အပေါ်မှာဘာဖြစ်နေလဲ သတိတောင်မရတော့ဘူး နို့တွေကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ညစ်ပြီး အမှန်းကိုစို့နေတာ နို့သီးခေါင်း လေးတွေထောင်ရှည်ထွက်လာသလိုပဲ သူအားရအောင်စို့လိုက်ညစ်လိုက်လုပ်လို့ ဝတော့မှ ကျနော်ကိုတလဲပေးကိုင်တော့တယ်ဗျာ ကျတော်လည်းစိတ်ကပါနေပြီဆိုတော့ ချောင်းတဲ့သူကိုအဝေးသွားခိုင်းလိုက်ပြီး အမုန်းလိုးပစ်လိုက်တာလူကိုမျော့သွားတာပဲဗျာ စိတ်ထဲရှိသလို လုပ်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲမှာကျေနပ်နေမိတာတော့အမှန်ပဲ သန္တာ ဘက်ကလည်းခုလိုအထိလိုက်ရော ပေးနေပြီဆိုတော့ မကြာခင်နောက်ထပ် တဆင့်တက်ဖို့ ကြိုးစားရတော့မှာပေါ့ဗျာ……ပြီး။

 

 

 

Zawgyi

 

အညွာလြယ္သူ

 

 

 

ကလင္…ကလင္…ကလင္…ကလင္ အလုပ္တက္ဘဲလ္သံနဲ႔အတူ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ အေျပးေလးလွမ္း ဝင္ခဲ့ၿပီး တေန႔တာအလုပ္ခြင္ကိုစတင္လိုက္ပါသည္။ ေအာ္ေမ့ေနလို႔ က်ေနာ့္နာမည္နဲ႔ မိတ္လိုက္ အဲေလ မိတ္ဆက္ေပးရဦးမွာပဲ က်ေနာ္နာမည္က ‘မိုးမခ’ ခင္မင္သူအမ်ားစုကေတာ့ ကိုမိုးပဲေခၚၾကတာေပါ့ သခ်ာနၤဲ့ေက်ာင္းၿပီးထားၿပီး ေရသန႔္စက္ ႐ုံေလးတခုမွာ လခစား ဝန္ထမ္းေလးတဦးေပါ့ဗ်ာ……… ဒီအလုပ္မွာက်ေနာ္လုပ္တာ၅ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီ ဒါေပမဲ့ စြန္ေတာ့မစြန္ေသးဘူး (ႂကြားတာ)… ဒီေန႔ေတာ့အလုပ္သမားလိုအပ္ခ်က္အရ အင္တာဗ်ဴးေခၚထားလို႔စက္႐ုံအျပင္မွာပြဲေတာ္ႀကီးျဖစ္ ေနၿပီေလ မန္ေနဂ်ာကဗ်ဴး ကိုယ္ကဘူးေပါ့ ဟဟ အဲေျပာရင္းနဲ႔ ခ်ာတိတ္ေလးတေဘြ ႐ုံးခန္း ထဲဝင္လာၿပီး မန္ေနဂ်ာႀကီးကစေမးေနပါၿပီ………’သမီးနာမည္က’……’သႏၲာ ပါဆရာ’……’သမီးအသက္က ၁ရႏွစ္ပဲရွိေသးတာပဲ……ေက်ာင္းဆက္မတက္ပဲဘာလို႔အလုပ္လာလုပ္တာလဲ’ ……’သမီးက အဖြားနဲ႔ေနရတာပါ ဆရာ…အလုပ္မလုပ္ရင္အဆင္မေျပေတာ့လို႔ အိမ္နားကအေဒၚ တေယာက္က။

ဒီမွာအလုပ္ေခၚေနတယ္ သူေျပာေပးမယ္ဆိုလို႔ လာခဲ့တာပါ ဆရာ’………ေအးပါကြယ္ ဒီမွာကမိသားစုစက္႐ုံ သေဘာမ်ိဳုးလုပ္ေနၾကတာပါ သမီးလုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဦးတို႔ဘက္ကျပန္ဆက္သြယ္ေပးပါ့မယ္ေနာ္……ဟုတ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ……ေအးေအးျပန္လို႔ရၿပီသမီး ညေန သမီးအိမ္နားကအေဒၚနဲ႔ အေၾကာင္းျပန္ေပးလိုက္မယ္ေနာ္…… ဒီေန႔ တေန႔လုံးအလုပ္ထဲစိတ္မပါေတာ့ဘူးဗ်ာ သႏၲာဆိုတဲ့ ခ်ာတိတ္မေလးပဲ စိတ္ထဲမွာေပၚေန တယ္………။ မနက္ျဖန္ ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္ေနၿပီ မန္ေနဂ်ာႀကီးကသေဘာေကာင္းခ်က္ သႏၲာ ကို မင္းအဖြဲ႕ထဲေခၚထားလိုက္ လိုတာမင္းသင္ေပးလိုက္ကြာတဲ့ ရင္ထဲကုလားဘုရားလွည့္ေနၿပီေလ ခ်ာတိတ္မေလးက လူသာငယ္တာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္က ျပစ္မွားခ်င္စရာအေတာ္ေကာင္းပဲ ႐ုပ္ေလးကလည္းခ်စ္စရာေလး ေမးႏွစ္ခြေလးနဲ႔ အေဝးကၾကည့္ရင္ အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္ပဲ ဟဟ “ကလင္…ကလင္…ကလင္…ကလင္” ……လာညီမ ညီမက သႏၲာ ေနာ္……ဟုတ္ကဲ့………ေအာ္ ေအးေအး ညီမကအကို႔အဖြဲ႕မွာ လုပ္ရမွာ လာအကို႔ေနာက္လိုက္ခဲ့……’ညဏ္လင္းေရ’ ဒါကဒီေန႔မွအလုပ္စဝင္တာ သႏၲာ တဲ့ ငါတို႔အဖြဲ႕မွာလူလိုေနလို႔ေခၚလာတာ ”စက္ေမာင္းတာေလး သင္ေပးလိုက္ပါကြာ……။

ဟုတ္ကဲ့ အကို က်ေနာ္သင္ေပးလိုက္မယ္…… ေရွ႕မွာစကားေျပာေနေပမဲ့ က်ေနာ့မ်က္လုံးေတြက ‘သႏၲာ’ ဆီကခြာမရေပ ဒါကိုသူလည္းသိလို႔ထင္ ပါရဲ႕ မ်က္နာကၿပဳံးေရာင္သန္းၿပီး က်ေနာ္ကိုျပန္စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ က်ေနာ္ရင္ထဲစက္ေသနတ္ ျပစ္ေနသလိုပဲဗ်ာ ဒက္ဒက္ ဒက္ဒက္ နဲ႔……… ‘သႏၲာ’ အလုပ္ဝင္ၿပီး သုံးေလးရက္ၾကာေတာ့သူနဲ႔က်ေနာ္ ရင္းနီးစေတာ့ျပဳလာတယ္ဗ်……သူကအိမ္မွာ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ ညီမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔အေမဖက္ကအဖြားနဲ႔ေနၾကတာ သူအေဖနဲ႔အေမက သူငယ္ငယ္ထဲကကြဲသြားၾကတာ သူအေဖကလည္းေနာက္အိမ္ေထာင္နဲ႔ သူ အေမကလည္းေနာက္အိမ္ေထာင္နဲ႔ဆိုေတာ့ ဖြားေအနဲ႔ပဲေနၾက ရတာေပါ့……… အဲမွာသူကို သနားၿပီး ေမတၱာေတြေရာ ဂ႐ုဏာေတြေရာ အားလုံးေပါင္းၿပီး ရည္းစာစကားေျပာ ပလိုက္တယ္ဗ်ာ ေအးေရာ အစေတာ့စဥ္းစားဦးမယ္ဘာညာေပါ့သိတယ္မလား…… ဒါေပမဲ့ မရဘူးေလ ဒီကေကာင္က ရည္းစားအရမ္းလိုခ်င္ေနတာ ဆိုေတာ့ လူလစ္တုန္းအတင္း ဖက္ထားၿပီးအေျဖမေပးရင္မလြတ္ဘူးဘာညာေပါ့။

သူ႔လိုပဲ ကိုယ္ကလည္း ၾကမ္းပလိုက္ေတာ့ အေျဖရလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ က်ေနာ္လည္းစက္႐ုံထဲ ပတ္ႂကြားပလိုက္တယ္ ႂကြားခ်င္လြန္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး တျခားေကာင္ေတြ ကိုအသိေပးထားရတာမဟုတ္ရင္ အၿပိဳင္လိုက္ၾကမွာေလ…။‘ေခး’……ဒီတပတ္အလုပ္ပိတ္ရင္အျပင္သြားမယ္ကြာ အိမ္ကို အခ်ိန္ပို ဆင္းရမယ္ေျပာထားလိုက္……ဟာ ကိုႀကီး ကလည္းမသြားခ်င္ပါဘူး တျခားသူေတြ ျမင္ရင္ အိမ္ကိုျပန္ေျပာလိမ့္မယ္……လုပ္ပါ ‘ေခး’ ရယ္ တခါမွေအးေဆးမေတြ႕ရ လို႔ပါ……ကိုႀကီးက အရမ္းဂ်ီက်တာပဲ…… ပိတ္ရက္ေရာက္ေတာ့ သူကိုေခ်ာ့ၿပီး က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ႀကီးပန္ၿခံတခုကို ေခၚသြားလိုက္တယ္ ပန္းၿခံကလူရွင္းေနေတာ့ လြတ္လပ္တယ္ေလ ေက်ာင္းသားဘဝကတဲက သြားေနက်ပန္းၿခံ ေပါ့ ဟိုေရာက္ေတာ့ေနရာေကာင္းေလးတခုေ႐ြးၿပီး ေဘးဝဲယာလည္းၾကည့္ရေသးတယ္ ေခ်ာင္းကိုကို ေတြကေပါတယ္ေလ လူလည္းလစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ႏႈပ္ခမ္းျခင္းကို ခြာမေပးေတာ့ေတာ့ဘူး ေတာ္ေတာ္ ေလးၾကာေတာ့သူလည္းမ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးလာၿပီတြန႔္လိမ္လာေတာ့ လက္က ႏို႔ေလးႏွစ္လုံး ကိုအသာဖမ္းကိုင္ပလိုက္တာေပါ့……။

အာ ကိုႀကီး ကလည္း ဘာေတြလိုက္ကိုင္ေနတာလည္း လြတ္ပါ………ေခး ကလည္းခ်စ္လို႔ပါ……ေခး ႏို႔ေလးေတြကတင္းေနတာပဲ ခဏေလာက္ စို႔ၾကည့္မယ္ေနာ္…အာ ရွက္စရာႀကီးဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလည္း လြတ္ပါ…… အက်ႌကိုအသာမၿပီးအတင္းစို႔ ျပစ္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးကိုစင္းေနတာပဲ ေကာင္းေနတာေလ… ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာစို႔ပလိုက္ၿပီး သတိရလို႔ေဘးဘီၾကည့္လိုက္ေတာ့…”ေအာင္ျမတ္ေလး”… ေခ်ာင္းကိုကို တေယာက္ကၿခဳံထဲကအထူးတန္းကေန ေကာင္းေကာင္းအားေပးေနလိုက္တာမ်ား ေခြၽးေတြကိုျပန္လို႔။ ေခ်ာင္းေနတာေတြ႕ေတာ့ကိုယ္လည္းစိတ္က နည္းနည္းပိုႂကြသြားၿပီး ႏို႔ကို အကုန္ေပၚေအာင္ လွန္ၿပီး ထပ္စို႔ ျပပလိုက္တယ္……… ေခ်ာင္းကိုကိုလည္း ၿငိမ္ၿပီးေခ်ာင္းေနတာနဲ႔ ကိုယ္လဲနဲနဲရဲလာၿပီး ……ေခး ကိုႀကီးခဏေလာက္ေနခ်င္တယ္ကြာ……ဟာ ကိုႀကီးကလည္း ပန္းၿခံႀကီးထဲမွာ သူမ်ား ေတြ ျမင္ကုန္လိမ့္မယ္……ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူးကြာခဏေလးပါ ……ေျပာလည္းေျပာစကပ္ကိုအသာ မၿပီးအတြင္းခံေလးကိုခြၽတ္ပလိုက္တယ္ ညီေလးကိုအသာထုတ္ၿပီး ညီမေလးနဲ႔အသာေတ့ၿပီး ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ အံမယ္ အသာပဲ အားေတာင္မစိုက္လိုက္ရဘူး ႐ြြတ္ခနဲပဲ တဆုံးဝင္သြားတာ ေပါ့။

ကိုယ္ေတာင္နဲနဲအံ့ၾသ သြားတယ္ မထူးဘူး ေနာက္မွေမးမယ္ဆိုၿပီး ဖိတြယ္လိုက္တာ ေခ်ာင္းကိုကိုေတြမ်ားလာတယ္ဗ် သုံးေလးေယာက္ပဲ ေပၚတင္ကိုလာေခ်ာင္းေတာ့တာ…… ……အ အင့္ အင့္ ဘလြတ္ ႁဗြတ္ အာ ကိုႀကီးဟိုမွာ လာေခ်ာင္းေနတယ္………အမ္ ဘယ္မွာလည္း အာ ေအး ဟုသားပဲ……ခဏေလး ေခး ကိုႀကီးၿပီးေတာ့မယ္ ……အသာေလး မသိျခင္ေထာင္ေထာင္ေနေနာ္ ခဏေလး ကိုႀကီးၿပီးေတာ့မယ္…………ျမန္ျမန္လုပ္ ကိုႀကီး အင့္ အင့္ ဟိုမွာေပၚတင္ႀကီး ဘလြတ္ ႁဗြတ္ ေသခ်ာလာၾကည့္ေနတယ္……ေခ်ာင္းကိုကိုေတြ ေက်းဇူးနဲ႔အရွိန္ေတြတက္လာၿပီး အသားကုန္ေဆာင့္ေပး လိုက္တာညီေလးလည္း မ်က္ရည္ေတြထြက္လာေတာ့တာပဲ။ သူလည္းၿပီးသြားတယ္ထင္တယ္ အရည္ေတြကို႐ြဲ ႏွစ္ေနတာပဲ တစ္ရႉးတစ္ထုပ္ကုန္သြားတယ္ … ……ကိုႀကီးမေကာင္းဘူး ေခ်ာင္းေနၾကတာကိုအၾကာႀကီးလုပ္ေနတယ္……ဘာျဖစ္လည္းေခးရယ္ ေနာက္ျပန္ေတြ႕မွာမွမဟုတ္တာ သူတို႔ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေတာ့ ပိုေတာင္လိုးလို႔ေကာင္းေသးတယ္……အယ္ ဘာလိုးတာလည္းနား႐ိုင္းလိုက္တာ ……ဘာလို႔နား႐ိုင္းရမွာလည္း ေခးကလည္း အရင္ကေရာအလိုေခးလုပ္ဖူးတယ္မလားမွန္မွန္ေျပာ………။

ဘာလို႔အလိုေမးတာလည္း ေခးကိုအထင္ေသးသြားၿပီလားဟင္……အလိုသေဘာနဲ႔ေမးတာမဟုတ္ပါဘူး သိခ်င္ယုံသက္သက္ပါ ေခးကိုအထင္လည္းမေသးဘူး အခ်စ္လည္းေလ်ာ့မသြားပါဘူး……ဟုတ္ကဲ့ပါ ညီမေျပာျပပါ့မယ္ ……ညီမဆယ္တန္းေျဖၿပီးေတာ့ အလုပ္မရွိတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အလုပ္လိုက္ရွာၾကတာ ကားေပၚလည္းေရာက္ေရာရက္ကြက္ထဲကအကိုႀကီးသုံးေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီးသူတို႔ကလည္းကူၿပီးလိုက္ရွာေပးၾကတယ္ ၿပီးေတာ့သူတို႔နဲ႔ညီမတို႔သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္နဲ႔ရင္းနီး သြားၾကတယ္။ သူတို႔ထဲက ေက်ာ္သူရဆိုတဲ့အကိုႀကီးကအသက္က၂၅ေလာက္ရွိၿပီ ညီမကိုစိတ္ဝင္စားလို႔ပါတဲ့ ညီမအသက္က၁၅ႏွစ္ရည္းစားကလည္းအရမ္းထားခ်င္ေနေတာ့ စမ္းၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းအေျဖေပးလိုက္မိတယ္…… ……ငါအေျဖေပးလိုက္တာ ျမန္မ်ားျမန္သြားလားဆိုၿပီးသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔လည္း အတြဲကိုယ္ဆီ ျဖစ္ကုန္ၿပီ ျမန္ခ်က္ အဲလိုနဲ႔အလုပ္ပတ္ရွာတာ တေနသာကုန္သြားတယ္ အလုပ္ကမရ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့။

ကိုသူရက မျပန္ပါနဲ႔ဦးဘုရားသြားၿပီး ေအးေဆးစကား ေျပာရေအာင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္းသြားမယ္ ဆိုေတာ့ၿပီးေရာဆိုၿပီးလိုက္သြား လိုက္တယ္…………ဘုရားေရာက္ေတာ့ဘုရားေပၚ မတက္ေတာ့ဘူးတဲ့ဘုရားဝင္းထဲကေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္မွာစကားေျပာမယ္ဆိုၿပီး ေညာင္ပင္ပတ္လည္မွာ သုံးတြဲ ေနရာယူၿပီးထိုင္လိုက္ၾကတယ္ ေညာင္ပင္ကမီးမထြန္ထားေတာ့ ေမွာင္ေနတဲ့အတြက္ကိုယ္ေတြကိုဘယ္သူမွ မျမင္ရဘူးေလ စကားေျပာမယ္သာေျပာတာ ထိုင္လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဘာစကားမွမေျပာဘူးလူကိုအတင္းနမ္းေတာ့တာပဲ ………အာ ဘာလုပ္တာလဲဘုရားေပၚႀကီးမွာ……ဘုရားေပၚမွမဟုတ္တာ ဘုရားနဲ႔အေဝးႀကီး ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ခ်စ္လို႔ပါ… ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း ႏို႔ကိုလာကိုင္တယ္ လူလည္းဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး ပူထူသြားတာပဲ။ တခါမွအသလို အကိုင္မခံဘူးေတာ့ ရင္ေတြအရမ္းတုန္လာတယ္ ပထမေတာ့ႏို႔ကို အက်ႌအေပၚကေန ကိုင္ေနေသးတယ္ ခနၾကာေတာ့ အက်ီက်ၤယ္သီးေတြ ျဖဳတ္အတြင္းခံကိုမၿပီး အတင္းစို႔ေတာ့တာပဲ…… ညီမလည္းရွက္လာတာနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလည္း အနားမွာသူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္ ရွက္စရာႀကီး……။

ဘာလို႔ရွက္ရမွာလည္း သူတို႔ကိုလည္း လွမ္းၾကည့္လိုက္ဦး…… ညီမလည္းလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ မ်က္နာေတာင္ဘယ္သြားထားရမွန္းမသိဘူး ရွက္လိုက္တာ။သူတို႔ေတြက အက်ီေတြကြၽတ္ၿပီးမ်က္နာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီးေဆာင့္ေနၾကတာ ပထမေတာ့ ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိဘူး ကိုသူရကသူတို႔လိုးေနၾကတာေျပာေတာ့မွ လိုးေနၾကမွန္းသိတာ ……သူတို႔ေတြလိုးေနမွန္းသိေတာ့ကိုယ္လည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္လာတယ္ ေတြးေနတုန္းရွိေသးတယ္ ကိုသူရကလည္း ထမီကိုလာလွန္ေတာ့တာပဲ ကိုယ္ကလည္းလုပ္ၾကည့္ခ်င္ေနေတာ့ အသာပဲေနေပးလိုက္တာေပါ့ ညီမကစိတ္ပါလာမွန္းသိေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို အတင္းဆြဲခြၽတ္ၿပီး သူညီေလးကို အေဖၚစြတ္ၿပီး သူတို႔လိုပဲ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ လိုက္တယ္ ညီမေပါင္ကိုဆြဲကားၿပီး သူညီေလးကို ညီမပိပိေလးထဲအတင္းထိုးထည့္ေတာ့တာပဲ ပထမေတာ့မဝင္ဘူးေဘးပဲေခ်ာ္ေခ်ာ္ထြက္ေနတာ ေနာက္ေတာ့သူလည္းစိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ ညီမပိပိကို အသာၿဖဲၿပီး ထိုးထည့္ေတာ့မွ အထဲကို ထိတ္ဖူးကဝင္လာတယ္………အားးးး ေသပါၿပီ နာလိုက္တာ ျပန္ထုတ္ေပး ျပန္ထုတ္ေပး……။

ညီမေလးကလည္းဘာျဖစ္ေနတာလည္း ခနေနမနာေတာ့ဘူး သြင္းခါစမို႔လို႔ပါ အရမ္းမေအာ္နဲ႔ေလ သူမ်ားေတြၾကားကုန္လိမ့္မယ္……။ ထပ္မထည့္ပါေတာ့နဲ႔ေတာ္ေတာ္နာေနၿပီ…… ေအးပါ ျဖည္းျဖည္းေလး ထည့္ေပးမယ္ေနာ္ စိတ္တင္းမထား နဲ႔ ေပါင္ကိုကားထား ဟုတ္ၿပီလား…အင္း ျဖည္းျဖည္းေနာ္ နာရင္ျပန္ထုတ္ေပး ထပ္မထည့္နဲ႔…… စိတ္ကိုေလ်ာ့လိုက္ၿပီးေပါင္ကိုအသာကားေပးလိုက္တယ္ ……အင့္ ဗ်စ္ အမေလးးးးး ေသၿပီ ေသၿပီ ကိုသူရကထိတ္ဖူးဝင္ေနရာကေနညီမခါးကိုကိုင္ၿပီး အသားကုန္ေစာင့္ထည့္လိုက္တာ သူလီးကညီမပိပိေလးထဲ အရွိန္နဲ႔ တဆုံးကိုဝင္သြားတာ……… ေသပါၿပီအကိုရယ္ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ…… ေတာင္းပန္ပါတယ္ညီမရယ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္ေနရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ဝင္မွာမဟုတ္ဘူး ညီမလည္းခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ဒါေၾကာင့္တခါထဲ တဆုံးဝင္ေအာင္ေစာင့္ထည့္လိုက္တာပါ အသာေလးၿငိမ္ေန တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ေစာင့္ၿပီးရင္ညီမေနလို႔ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္ ……။ ဇြတ္ ဗ်စ္ ဇြတ္ ဗ်စ္ အင့္ အင့္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ မနာေတာ့ဘူးမလား ညီမ…… အင့္ ခုနလိုေတာ့မနာေတာ့ဘူး စပ္ေတာ့စပ္ေနတယ္ ေအးပါ ခနၾကာရင္သက္သာသြားလိမ့္မယ္………။

အားးးး မိနစ္၂၀ေလာက္ေစာင့္ၿပီး သူလည္းၿပီးသြြားတယ္……သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလွန္းၾကည့္ေတာ့သူတို႔ လည္းၿပီးသြားၾကလို႔ညီမတို႔အတြဲကို လာၾကည့္ေနၾကတယ္ ခနၾကာေတာ့အားလုံးအတူတူ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ည၉နာရီေတာင္ေက်ာ္ေနၿပီ အဖြားကေတာ့ေနာက္က်လို႔ ဆူတာေပါ့အသာပဲေရမိုးခ်ိဳးၿပီးအိပ္ယာဝင္လိုက္တယ္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မရဘူးေလ…………ေနာက္ရက္ေတြမွာ ကိုသူရနဲ႔ ေန႔ပိုင္းမေတြ႕ျဖစ္ၾကေပမဲ့ ညပိုင္းေတြမွာခ်ိန္းေတြ႕ျဖစ္ၾကတာေပါ့ လူပ်က္တဲ့ ေမွာင္ရိပ္ေကာင္းေကာင္းေနရာမ်ိဳးေတြမွာ အဆင္ေျပရင္ေျပသလို လိုးျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ ဒါေပမဲ့သူကညီမနဲ႔ခ်ိန္းေတြ႕ရင္သူ တေယာက္ထဲမလာပဲ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြပါေျပာၿပီးလာေခ်ာင္းခိုင္းတယ္ ပထမေတာ့ ညီမလည္းမသိဘူး ေမွာင္ေနတာနဲ႔ မြြန္ေနတာနဲ႔သတိမထားျဖစ္ဘူး ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကအတင့္ရဲလားၿပီး အနားထိလာၿပီး ၾကည့္ေတာ့မွညီမနဲ႔သူနဲ႔ကြိဳင္တက္ၿပီး ပ်က္သြားတာ ေနာက္မွသူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာျပေတာ့မွသူက မိန္းကေလးငယ္ငယ္ေတြကို အလိုပဲလိုက္ဖ်က္စီးေနတယ္ ဆိုတာသိရတာ ညီမလည္းေတာ္ေတာ္ လန႔္သြားတယ္ ညီမအပ်ိဳရည္ပ်က္သြားတာပဲအဖတ္တင္တာေပါ့ ။

အဲသလိုနဲ႔ စိတ္ေလေနတုန္း ဒီအလုပ္ကိုဝင္ခဲ့ရာက ကိုႀကီးနဲ႔ေတြ႕ခဲ့ရတာပါ ခုလိုညီမအေၾကာင္းသိရေတာ့ ကိုႀကီးစိတ္ထဲမွာညီမကိုအထင္ေသး သြားၿပီလား……ဘာလို႔အထင္ေသးရမွာလဲ အရင္ကဘာပဲျဖစ္ခဲ့ ျဖစ္ခဲ့ ကိုႀကီးကခြင့္လြြတ္ၿပီးသားပါ သိခ်င္လို႔သာေမးရတာ အခုပိုေတာင္ခ်စ္လာ ေသးတယ္။ နားမလည္ေသးတဲ့ အ႐ြယ္မွာ မွားတတ္ၾကတာပဲေလ……ခုလိုကိုႀကီးစိတ္ကိုသိရေတာ့ ညီမအရမ္းဝမ္းသာတာပဲ……ေၾသာ္..ေခးရယ္ အျပန္မွာေတာ့ ေဆးဆိုင္တခုဝင္ၿပီး အကာအကြယ္ေဆးဝယ္တိုက္ၿပီး ေဆးဆရာလုပ္လိုက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ……။သူနဲ႔က်ေနာ္ရည္းစားသက္တမ္းၾကာလာတာနဲ႔ အမွ်သြားေနက် ပန္းၿခံေလးကိုခနခန ေရာက္ျဖစ္တယ္ဗ်ာ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အေခ်ာင္းခံရတဲ့ ဖီးလ္ ကိုက်ေနာ့္မသိစိတ္ကစြဲလန္းေနမိၿပီဗ် သူလည္းအရင္လိုမေၾကာက္ေတာ့ဘူးေလ ပန္းၿခံသြားေတာ့မယ္ဆို အတြင္းခံဝတ္မလာခိုင္းေတာ့ ဘူး ဒါမွလုပ္ရတာလြတ္လပ္တာေလ အတြင္ခံမပါေတာ့သူလည္းစိတ္ပို ပါလာတာေပါ့ ပန္းၿခံထဲေရာက္ရင္သူကို ေပါင္ေပၚပက္လက္အိပ္ခိုင္းၿပီး အက်ီက်ယ္သီးေတြအကုန္ျဖဳတ္ထားလိုက္တယ္ ဒါဆိုအဆင္သင့္ကိုင္ေနယုံပဲေလ လာေခ်ာင္းၿပီဆိုတာနဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ႏို႔ႏွစ္ဖက္လုံး ကို လွန္ၿပီကိုင္ျပလိုက္တာပဲ။

တေယာက္ေတြ႕သြားလို႔ကေတာ့ ေနာက္လူေတြလက္တို႔ၿပီးေခၚလာတာပဲ လူမ်ားလာတာနဲ႔ က်ေနာ့္ငပဲကလည္း ေထာင္ထလာေတာ့တာပဲ အေျခေနေကာင္းရင္ေပၚတင္ပဲလွန္ၿပီး လိုးျပစ္လိုက္တယ္ အမ္မယ္ ေခ်ာင္းကိုကိုေတြကလည္း လူလည္ေတြ ႏို႔ကိုင္ ေနတုန္းေတာ့ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔ ေခ်ာင္းၿပီး လိုးၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေပၚတင္ကိုလာေခ်ာင္းေတာ့တာေလ က်ေနာ္လည္းေခ်ာင္းပေစဆိုၿပီး ေပၚတင္ျပ ၿပီးေတာ့ကို စိတ္ႀကိဳက္လိုးျပစ္လိုက္တယ္ ေတာ္ေတာ္အရသာရွိတာဗ် လူၾကားထဲလိုးရတာ……… အဲသလိုေပၚတင္လိုးပါမ်ားေတာ့ ေခ်ာင္းကိုကိုေတြနဲ႔ေတာင္ ရင္းနီးလာၿပီေလ ကိုယ္ေတြအတြဲလာၿပီဆို သိေနၿပီ အေဝးမသြားေတာ့ဘူး အနီးနား မွာပဲလာထိုင္ၾကေတာ့တာ သူတို႔ထိုင္ေနလည္း က်ေနာ္ကေတာ့ထုံးစံအတိုင္း ႏို႔ေတြကိုလွန္ကိုင္တာပဲ သႏၲာ ကေတာ့နားၾကပ္ကေလးတပ္သီခ်င္း ေလးဖြင့္ၿပီအိပ္ခိုင္းထားလိုက္တယ္။ ဒါမွက်ေနာ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရမွာေလ ေခ်ာင္းကိုကိုေတြနဲ႔ရင္းနီးလာေတာ့ သူတို႔ကလည္းတဆင့္တက္လာ တယ္ က်ေနာ္ ႏို႔ေတြလွန္ျပေနတာေတာင္ သူတို႔လည္း ခနေလာက္ကိုင္ၾကည့္ပါရေစတဲ့က်ေနာ္ကလည္း ဒါမ်ိဳးေတာ့ ေစတနာအလြန္ေကာင္း ပဲဗ်ိဳ႕ ေပးကိုင္ခ်င္တာေပါ့။

ဒါေပမဲ့ သႏၲာ သိၿပီးထေသာင္းၾကမ္းမွာလည္းေၾကာက္ရေသးတယ္ ဒါေပမဲ့က်ေနာ့္စိတ္ကို က်ေနာ္မႏိုင္ဘူးေလဗ်ာ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီး……… ခင္ဗ်ားကိုင္ခ်င္ ခနစမ္းကိုင္ၾကည့္ဗ်ာ အသာကိုင္ေနာ္ သူသိသြားရင္ျပသနာတက္မွာ ……ေက်းဇူးပါဗ်ာ အသာပဲကိုင္မွာပါဗ် ခင္ဗ်ားေစာ္ေလးက ႏို႔ေတြအရမ္းမိုက္ေတာ့ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနတာၾကာၿပီ……ေျပာလည္းေျပာ အက်ီလွန္ထားတဲ့ သႏၲာ့ ညာဘက္ႏို႔အုံကို အသာလာကိုင္လိုက္တယ္ ေအးေအး ေဆးေဆးပဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး မဆိုးဘူးဟ က်ေနာ္လည္းဘာမွမေျပာပဲဆက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္ ႏို႔အုံကိုအသာညစ္ၿပီးေခ်ေနၿပီ ဒါေပမဲ့ အေျခအေနကေကာင္းေနေသးတယ္ မေ႐ြြေခ်ာကလြဳပ္ေတာင္မလြဳပ္ဘူး က်ေနာ္လည္းအႀကိဳက္ေပါ့ ဆက္လုပ္ဆိုၿပီမ်က္စ ပစ္ျပလိုက္တာနဲ႔ ငနဲသားကလည္း ႏို႔ဖက္လုံးကို စုံကိုင္ေခ်ေတာ့တာပဲ။ ေခ်လည္းေခ် ႏိုးသီးေခါင္းေလးေတြကိုလည္း လက္ညိဳးလက္မနဲ႔ညႇပ္ၿပီး ဖိပြတ္လိုက္ ေခါင္း ေလးေတြကိုဆြဲထုတ္လိုက္နဲ႔ စိတ္ႀကိဳက္ကိုမနားတမ္း ကိုင္ေတာ့တာ က်ေနာ္လည္းကိုယ့္ေစာ္ကို သူမ်ားလာကိုင္တာၾကည့္ၿပီး ခံစားရတာ ေျပာ ေတာင္မျပတတ္ဘူးဗ်ာ ေရလည္ေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္တခုပဲ သူလည္းအားရေအာင္ကိုင္ၿပီး ခနေလာက္ စို႔ၾကည့္မယ္ဗ်ာ။

တားခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ ဘူးေျပာလည္းေျပာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးတဖက္ကို အတင္းကုန္းစို႔ေတာ့တာပဲ သႏၲာ လည္းသူ႔ႏို႔ေလးအစို႔ခံလိုက္ရေတာ့ မ်က္လုံးေလးဖြင့္ၾကည့္လာ တယ္။ သူႏို႔ကိုစို႔ေနတာက်ေနာ္မဟုတ္မွန္းလည္းသိေရာ မ်က္နာေလးမဲ့သြားၿပီးက်ေနာ္ကိုေမာ့္ၾကည့္တယ္ ႏို႔စို႔ေနတဲ့ငတိကဘာမွမသိဘူး ႏို႔ငတ္ လားသလားေအာင့္ေမ့ရတယ္ေခါင္းကိုမေဖာ္ဘူး အပီစို႔ေနလိုက္တာ က်ေနာ္လည္းဘာလုပ္ရမွန္းသိေတာ့ဘူး ေသၿပီေပါ့ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး သႏၲာ ကို လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ အသာညိမ္ေနဖို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးျပန္မိွတ္ထားၿပီး ျပန္ညိမ္သြားေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္ဟူးးးးးးးးးး သေကာင့္သားကလည္း အေပၚမွာဘာျဖစ္ေနလဲ သတိေတာင္မရေတာ့ဘူး ႏို႔ေတြကိုပယ္ပယ္နယ္နယ္ညစ္ၿပီး အမွန္းကိုစို႔ေနတာ ႏို႔သီးေခါင္း ေလးေတြေထာင္ရွည္ထြက္လာသလိုပဲ သူအားရေအာင္စို႔လိုက္ညစ္လိုက္လုပ္လို႔ ဝေတာ့မွ က်ေနာ္ကိုတလဲေပးကိုင္ေတာ့တယ္ဗ်ာ က်ေတာ္လည္းစိတ္ကပါေနၿပီဆိုေတာ့ ေခ်ာင္းတဲ့သူကိုအေဝးသြားခိုင္းလိုက္ၿပီး အမုန္းလိုးပစ္လိုက္တာလူကိုေမ်ာ့သြားတာပဲဗ်ာ စိတ္ထဲရွိသလို လုပ္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာေက်နပ္ေနမိတာေတာ့အမွန္ပဲ သႏၲာ ဘက္ကလည္းခုလိုအထိလိုက္ေရာ ေပးေနၿပီဆိုေတာ့ မၾကာခင္ေနာက္ထပ္ တဆင့္တက္ဖို႔ ႀကိဳးစားရေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ……ၿပီး။

Read More

ကောင်းနေပါပြီဆို

ကောင်းနေပါပြီဆို

 

 

ကျွန်တော်ကျောင်းပြီးကတည်းကဘာအ လုပ်အကိုင်ကလဲမရှိတော့အမြဲဆူးခံနေရတာလေဒါတွေကိုအပြောမခံချင်တာကတစ် ပိုင်းကလေကလင်တာနဲ့အိမ်ကကားနောက်လိုက်ခိုင်းတာကိုလက်ခံပြီးလိုက်ရတာပေါ့ဗျာပထမဆုံးနေ့အဝေးပြေးကားလမ်းပေါ်ရောက်တော့ရောင်ချာချာနဲ့လူ အပေါ့ဗျာခိုင်တာလုပ်ပေးရတာပေါ့အဲ့နေ့မှာဇတ်လမ်းစတတာပဲဗျျာညရနာရီရောကက်ပြီခရီးးသယ်များဂိတ်ဆုုံးဗျာအိတ်ချပေးနေရင် နောက်ကနေ ဟိတ် …ဟိတ် ဆိုပြီးလမ်းခေါ်လိုက်လို့ကျွန်တော်လန့်သွားတာပဲနောက်လည့်ကြည့်လိုက်တော့တော်တော်တောင့်ပြီးဖြောင့်တဲ့မမကြီးပေါ့ဗျာ။ ကိုယ်လုံးကလည်းကြီးနို့တွေကလဲကားနေတာပေါ့ဒါကိုငေးရင်းစိတ်ကူရင်ပြီးလီးတောင်နေတာကိုသတိမထားမိလိုက်ဘူး ဟိတ်ကောင်လေးဘာငန်းနေတာတုန်ဆိုမှသတိဝင်လာ တော့ရှက်သွားတာပဲဗျာ။

လီးကလဲတောင် အောက်ခံကမဝတ်ထားဆိုတော့သိသာနေတော့သူ့အိတ်တောင်မချပေးရဲလို့နေတာကို။အတင်းလက်လာဆွဲလိုက်တော့ကျွန်တော်လဲမထူးဘူးဆိုပြီးမမသန်းဌေးနောက်မလိုက်ချင်လိုက်ချင်နဲ့ပါသွားတာအရှိန်လွန်ပြီးကျွန်တော့လီးနဲ့သူ့ဖင်နဲ့သွားထိတော့တာပေါ့ဗျာအဲ့အချိန်သူကရှက်သွားပြီးကမန်းကတန်းသူ့အိပ်ကိုသူဆွဲချပြီးကားပေါ်ကဆင်းပြေးတုန်းသူ့ဖုန်းပြုတ်ကျနေတာကိုမြင်လို့လိုက်ပေးမယ်လုပ်တုန်း ……မင်းအောင်ထမင်းသွားမယ်ဆရာကလမ်းခေါ်တော့မပေးလိုက်ရဘူး ခဏလောက်လမ်းလျှောက်ပြီးတော့ဆိုင်ဝင်ထဲဝင်ပြီးထမင်းစားကြသောက်ကြပြီးမူးမူးနဲ့ကားဆီပြန်လာပြီးအိပ်မယ်လုပ်တုန်းဖုန်းဝင်လာတယ် ….ဟိုက်ဖုန်းလာနေတယ်ကိုင်လိုက်လေရှေ့ကလမ်းပြောလို့သာကိုင်လိုက်ရတယ် ဟယ်လိုး မောင်လေးမင်းအောင်လား ဟုတ် ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ်ဗျ။

အမဖုန်းကျနေခဲ့လို့လမ်းဆက်တာမနက်မပဲယူတော့မယ်။ အိမ်လည်ခေါ်ရင်းနဲ့လာတော့မယ်ခုမမဖုန်းကိုသိမ်းထားပေးနော် videoတွေမဖွင့်ကြည့်နဲ့ကြားလားလို့မှာပြီးဖုန်းချသွားတယ် ကျွန်တော်လဲမလုပ်နဲ့ဆိုတာကိုလုပ်ချင်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ဖုန်းဖွက့်ပြီးvideo ထဲကြည့်လိုက်တာအေားကားတွေကြီးမျက်လုံးတောင်ပြူးသွားတယ်။ဟား ယောက်ကျားလေးမှကြည့်တာလားလို့မိန်းမတွေလဲကြည့်တယ်ဟဆိုပြီးစိတ်ထဲလိုးချင်စိတ်ပိုပေါက်လာတာနဲ့ပူးကားကြည့်ပြီးဂွင်းချလိုက်တာမကြားဘူး၃မိနစ်ပဲလုပ်လိုက်ရတယ်ထွက်ကုန်ပင်ပမ်းပြီးးအိပ်ပျော်သွားလိုက်တာမနက်10နာရီမနိုးတယ် ထထချင်းညစ်ပတ်နေတာနဲ့ရေချိုးပြီးကေကိုအပြတ်ရွိုင်းမမနဲ့တွေ့မယ်ဆိုပြီးစိတ်ကူးယဉ်နေတုန်းကားတကားကို ဒေါက်.. ခေါက်.. ခေါက် ဘယ်သူလာခေါ်က်တာလဲကြည့်လိုက်တော့ယဉ်တွေခုန်တဲ့မမကြီးရောက်နေတာကို ဆိုပြီးတခါးဖွင့်ပေးလိုက်တာ။

တန်းပြီးတောင်းတော့တာပါပဲ ကျွန်တော်လဲမခံချင်စိတ်နဲ့ပစပ်ကလူကိုမယုံတာလိုလိုနဲ့ပြောပြီးရော့မမဖုန်အထဲတဲ့ကပစ္စည်းတွေစုံမစုံစက်ကြည့်အုံဆိုပြီးပေးလိုက်ရတယ်။ စိတ်ဆိုးချင်ဟန်ဆောင်လိုက်တာ မမကပြန်ချော့တော့တာပါပဲမောင်လေးမမကိုမခင်ရင်စိတ်မဆိုးပါနဲ့အိမ်လိုက်ခဲ့နော် ကျွန်တော်လဲမူးတာပေါ့လိုက်ဘူးဗျာ မမကိုအဲ့လိုမ ပြောပါနဲ့အိမ်ရောက်ရင်မောင်လေးစားချင်တာကျွေးမယ်နော်ခဏလေးဖြစ်ဖြစ်လိုက်ခဲ့နော်ကျေးဇူးဆပ်မလို့ပါဆိုပြီးအိမ်းလိုက်သွားတာအိမ်ရောက်တော့ဘယ်သူမှမရှိကြဘူးဗျာ။ထိုင်မောင်လေးဒီမှာထိုင်ပီးဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတုန်းvideoပလပ်ပေါက်ထိုးနေတဲ့မမဖင်းကြီးကိုလမ်းကြည့်ရင်းလီးကတောင်လာတော့ပြီ ငါတော့ဒုက္ခတော့ရောက်ပြီ ဆိုပြီးကြံရာမရတင်ကလင်ချိတ်ထိုင်နေရတာပေါ့ထကလဲမထရဲ ဒီကြားတဲ့ကြိုက်တဲ့ခွေထိုးကြည့်မောင်လေးပျင်းမာစိုးလို့ဆိုပြီးစီတီခွေကိုလမ်းပေးလိုက်လိုယူနေတုန်း။

ပုဆိုးထဲကတောင်နေတဲ့လီးကိုမြင်ပြီးရှက်ပြုံးလေးပြုံးပြီးနောက်ဖေးအအေးဖျော်ဆိုပြီးသွားမှစိတ်ချလိုက်ရတော့တယ် ကျွန်တော်လဲတရားခွေးဆိုပြီးရေးထားတဲ့စီတီပြေားကိုထည့်ကြည့်လိုက်တတရားထင်နေတာမိန်းမထောင်ကားဖြစ်နေတာ။ ဟား ဆိုပြီးမပိတ်ပဲအကြံနဲ့ဆက်ကြည့်နေတာမမရောက်တော့ဇတ်လမ်းကမကြမ်းသေးဘူးကောင်မာလေးတွေဖမ်းနေတဲ့အခန်းရှိသေးတာ သူကလဲလက်ဖက်သူတ်ပန်းကန်ကိုစားပွဲးပေါ်ချပြီးကျွန်တော့ဘေးမှာထိုင်ကြည့်နေတုန်းဟားစပြီ မိန်ခလေးတွေကိုယ်လုံးတီးနဲ့လိုးနေတဲ့အခန်းရောက်တော့မမအိုဘာတွေပြနေတာလဲထပြေးတာပေါ့ဗျာ။ကျွန်တော်လဲစားရကံကြုတော့မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲဆိုသလိုတောင်ပန်ဖို့အခန်းထဲလိုက်သွားပြီးကြည့်လိုက်တော့မမကပြုံးပြလိုက်မှစိတ်အေးရတယ်။

မောင်လေးလာလေဘာရပ်နေတာလဲလာပါဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဆိုပြီးအတင်းဆွဲကာအခန်းတကားပိတ်လိုက်တော့ အဲ့အချိန်ရင်ခုံသံတွေမြန်ေိတာကိုကဘာမှမလုပ်တပ်ငယ်ကတဲကဂွင်းပဲထုလာတာစပ်ပတ်ဆိုတာတီဗီထဲပဲမြင်ဘူးတာအပြင်မှာမမြင်ဘူးတေည့စိတ်ထဲခက်ပြီငါဘာလုပ်ရမလဲဆိုပြီးတွေးနေတုန်းမမကပဆိုးဆွဲချွတ်ပြီးလီးကိုလာဆွပေးတော့အဆင်ပြေတာပေါ့ဆိုပြီးဇတ်ကားတဲ့ကအတိုင်းနို့ကြီးတွေကိုင်ကြည့်လိက်တာလက်ထဲဘူစီဘောင်းရသလိုပဲကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာအိစိစိနဲ့ အောက်ကလီးကလဲတောင်ပြီဆိုတော့လိုးချင်တော့တာကိုသိရဲ့သားနဲ့မမကလဲဗျာလိုးချင်ပြီလို့ ကဲဒါဆိုလဲလိုးမယ် ဟာ မမကမချွတ်သေးပဲနဲ့ဘယ်လိုလိုးမာလဲမောင်လေးခှွတ်ပေးလေ။ အော်ဘယ်သူချွတ်ချွတ်ပါဆိုပြီးထဘီကိုဆွဲချတ်လိုက်တော့အမွေးလေးတွေမဲးနေပြီးစောက်ပတ်မို့မို့ကြီးကိုတွေ့တော့ကားထားတဲ့ပေါင်ကြားထဲနေရာယူပြီး။

လိုးချင်ပြီမမ လိုးလေအဆင်သင့်ပဲ ဟင် ဘယ်ဟာကိုလိုးရမာလဲအပေါက်မသိဘူး ဟောခက်တာအေ အလိုက်တာ အပေါက်ကို့လီးတေ့ပြီးဆောင့်ခိုင်းတာအသကုန်ဆောင့်တာမဝင်ပဲချော်ထွက်သွားတယ် မောင်လေးဝင်ပြီးမဆောင့် အထဲတဲမရောက်သေးဘူး နောက်တစ်ခါထပ်တေ့ပေးတော့အားတောင်မစိုက်ရဘူးအလိုလိုဝင်သွားတာပဲ အားး ကျွတ် ..ကျွတ် အမလေးကောင်းလိုက်တာဆိုတဲ့အသံတွေမမပစပ်ကထွက်လာတော့ လိုးအားပိုရှိလာပြီးဆောင့်လိုက်တာဆယ်ချက်မရှိဘုးအရည်တွေပြီးသွားတယ် မမပြီးပြီ ဟင်မောင်လေးကမြန်လိုက်တာ ဆိုပြီးထခါလီးကိုကောင်စုပ်လိုက်တာကောင်းလိုက်တာဗျာ။

ဘာနဲ့မှလဲနိုင်ဘူးလီးပြန်မတ်လာပြီဆိုတာနဲ့မမကအပေါ်ကထောင်နေတဲ့လီးကိုထိုင်ချလိုက်တာ အား အား အီးအီး ကောင်းလိုက်တာ အူး အား အောက်ကနေရတဲ့ကျွန်တော်ကလဲချက်မှန်မှန်ပြန်တောင့်ပေးတော့ တစ်ခန်းလုံး ဗွတ် ပြွတ် ဘောင် း.ဘောင် နဲ့ဆူးနေတာပေါ့ကြာလာတော့ညှောင်းတာနဲ့ပုံစံပြောင်းမယ်ဆိုပြီးမမကိုကုန်းခိုင်တော့။ မမကလေးဘက်ထောက်ပြီးကားပေးထားတော့စပ်ပတ်ကပြူးထွက်နေတာကိုအသာတေ့ပြီးဗွတ် ဗြွတ် အား မောင်လေးလီးးက ကြီးတောံ့ခံကောင်းလိုက်တာ အား အိုးဘာလို့ချွတ်လိုက်တာလဲ ပြီချင်လာလို့ပါ မမကောင်းနေပြီလလိုးပါတော့ဆိုမလိုးတော့အဖုတ်မှာအရည်တွေရွဲနေတာပဲကြာလာတော့လီထိပ်တွေကျင်လာပြီးပြီးသွားတော့တာပဲ ………… ပြီးပါပြီ။

 

 

 

Zawgyi

 

ေကာင္းေနပါျပီဆို

 

 

 

ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းၿပီးကတည္းကဘာအ လုပ္အကိုင္ကလဲမရွိေတာ့အၿမဲဆူးခံေနရတာေလဒါေတြကိုအေျပာမခံခ်င္တာကတစ္ ပိုင္းကေလကလင္တာနဲ႔အိမ္ကကားေနာက္လိုက္ခိုင္းတာကိုလက္ခံၿပီးလိုက္ရတာေပါ့ဗ်ာပထမဆုံးေန႔အေဝးေျပးကားလမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ေရာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔လူ အေပါ့ဗ်ာခိုင္တာလုပ္ေပးရတာေပါ့အဲ့ေန႔မွာဇတ္လမ္းစတတာပဲဗ််ာညရနာရီေရာကက္ၿပီခရီးးသယ္မ်ားဂိတ္ဆုုံးဗ်ာအိတ္ခ်ေပးေနရင္ ေနာက္ကေန ဟိတ္ …ဟိတ္ ဆိုၿပီးလမ္းေခၚလိုက္လို႔ကြၽန္ေတာ္လန႔္သြားတာပဲေနာက္လည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေတာင့္ၿပီးေျဖာင့္တဲ့မမႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ္လုံးကလည္းႀကီးႏို႔ေတြကလဲကားေနတာေပါ့ဒါကိုေငးရင္းစိတ္ကူရင္ၿပီးလီးေတာင္ေနတာကိုသတိမထားမိလိုက္ဘူး ဟိတ္ေကာင္ေလးဘာငန္းေနတာတုန္ဆိုမွသတိဝင္လာ ေတာ့ရွက္သြားတာပဲဗ်ာ။

လီးကလဲေတာင္ ေအာက္ခံကမဝတ္ထားဆိုေတာ့သိသာေနေတာ့သူ႔အိတ္ေတာင္မခ်ေပးရဲလို႔ေနတာကို။အတင္းလက္လာဆြဲလိုက္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္လဲမထူးဘူးဆိုၿပီးမမသန္းေဌးေနာက္မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္နဲ႔ပါသြားတာအရွိန္လြန္ၿပီးကြၽန္ေတာ့လီးနဲ႔သူ႔ဖင္နဲ႔သြားထိေတာ့တာေပါ့ဗ်ာအဲ့အခ်ိန္သူကရွက္သြားၿပီးကမန္းကတန္းသူ႔အိပ္ကိုသူဆြဲခ်ၿပီးကားေပၚကဆင္းေျပးတုန္းသူ႔ဖုန္းျပဳတ္က်ေနတာကိုျမင္လို႔လိုက္ေပးမယ္လုပ္တုန္း ……မင္းေအာင္ထမင္းသြားမယ္ဆရာကလမ္းေခၚေတာ့မေပးလိုက္ရဘူး ခဏေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ဆိုင္ဝင္ထဲဝင္ၿပီးထမင္းစားၾကေသာက္ၾကၿပီးမူးမူးနဲ႔ကားဆီျပန္လာၿပီးအိပ္မယ္လုပ္တုန္းဖုန္းဝင္လာတယ္ ….ဟိုက္ဖုန္းလာေနတယ္ကိုင္လိုက္ေလေရွ႕ကလမ္းေျပာလို႔သာကိုင္လိုက္ရတယ္ ဟယ္လိုး ေမာင္ေလးမင္းေအာင္လား ဟုတ္ ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်။

အမဖုန္းက်ေနခဲ့လို႔လမ္းဆက္တာမနက္မပဲယူေတာ့မယ္။ အိမ္လည္ေခၚရင္းနဲ႔လာေတာ့မယ္ခုမမဖုန္းကိုသိမ္းထားေပးေနာ္ videoေတြမဖြင့္ၾကည့္နဲ႔ၾကားလားလို႔မွာၿပီးဖုန္းခ်သြားတယ္ ကြၽန္ေတာ္လဲမလုပ္နဲ႔ဆိုတာကိုလုပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့ဖုန္းဖြက့္ၿပီးvideo ထဲၾကည့္လိုက္တာေအားကားေတြႀကီးမ်က္လုံးေတာင္ျပဴးသြားတယ္။ဟား ေယာက္က်ားေလးမွၾကည့္တာလားလို႔မိန္းမေတြလဲၾကည့္တယ္ဟဆိုၿပီးစိတ္ထဲလိုးခ်င္စိတ္ပိုေပါက္လာတာနဲ႔ပူးကားၾကည့္ၿပီးဂြင္းခ်လိုက္တာမၾကားဘူး၃မိနစ္ပဲလုပ္လိုက္ရတယ္ထြက္ကုန္ပင္ပမ္းၿပီးးအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာမနက္10နာရီမႏိုးတယ္ ထထခ်င္းညစ္ပတ္ေနတာနဲ႔ေရခ်ိဳးၿပီးေကကိုအျပတ္႐ြြိဳင္းမမနဲ႔ေတြ႕မယ္ဆိုၿပီးစိတ္ကူးယဥ္ေနတုန္းကားတကားကို ေဒါက္.. ေခါက္.. ေခါက္ ဘယ္သူလာေခၚက္တာလဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ယဥ္ေတြခုန္တဲ့မမႀကီးေရာက္ေနတာကို ဆိုၿပီးတခါးဖြင့္ေပးလိုက္တာ။

တန္းၿပီးေတာင္းေတာ့တာပါပဲ ကြၽန္ေတာ္လဲမခံခ်င္စိတ္နဲ႔ပစပ္ကလူကိုမယုံတာလိုလိုနဲ႔ေျပာၿပီးေရာ့မမဖုန္အထဲတဲ့ကပစၥည္းေတြစုံမစုံစက္ၾကည့္အုံဆိုၿပီးေပးလိုက္ရတယ္။ စိတ္ဆိုးခ်င္ဟန္ေဆာင္လိုက္တာ မမကျပန္ေခ်ာ့ေတာ့တာပါပဲေမာင္ေလးမမကိုမခင္ရင္စိတ္မဆိုးပါနဲ႔အိမ္လိုက္ခဲ့ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္လဲမူးတာေပါ့လိုက္ဘူးဗ်ာ မမကိုအဲ့လိုမ ေျပာပါနဲ႔အိမ္ေရာက္ရင္ေမာင္ေလးစားခ်င္တာေကြၽးမယ္ေနာ္ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္လိုက္ခဲ့ေနာ္ေက်းဇူးဆပ္မလို႔ပါဆိုၿပီးအိမ္းလိုက္သြားတာအိမ္ေရာက္ေတာ့ဘယ္သူမွမရွိၾကဘူးဗ်ာ။ထိုင္ေမာင္ေလးဒီမွာထိုင္ပီးဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေနတုန္းvideoပလပ္ေပါက္ထိုးေနတဲ့မမဖင္းႀကီးကိုလမ္းၾကည့္ရင္းလီးကေတာင္လာေတာ့ၿပီ ငါေတာ့ဒုကၡေတာ့ေရာက္ၿပီ ဆိုၿပီးႀကံရာမရတင္ကလင္ခ်ိတ္ထိုင္ေနရတာေပါ့ထကလဲမထရဲ ဒီၾကားတဲ့ႀကိဳက္တဲ့ေခြထိုးၾကည့္ေမာင္ေလးပ်င္းမာစိုးလို႔ဆိုၿပီးစီတီေခြကိုလမ္းေပးလိုက္လိုယူေနတုန္း။

ပုဆိုးထဲကေတာင္ေနတဲ့လီးကိုျမင္ၿပီးရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးၿပီးေနာက္ေဖးအေအးေဖ်ာ္ဆိုၿပီးသြားမွစိတ္ခ်လိုက္ရေတာ့တယ္ ကြၽန္ေတာ္လဲတရားေခြးဆိုၿပီးေရးထားတဲ့စီတီေျပားကိုထည့္ၾကည့္လိုက္တတရားထင္ေနတာမိန္းမေထာင္ကားျဖစ္ေနတာ။ ဟား ဆိုၿပီးမပိတ္ပဲအႀကံနဲ႔ဆက္ၾကည့္ေနတာမမေရာက္ေတာ့ဇတ္လမ္းကမၾကမ္းေသးဘူးေကာင္မာေလးေတြဖမ္းေနတဲ့အခန္းရွိေသးတာ သူကလဲလက္ဖက္သူတ္ပန္းကန္ကိုစားပြဲးေပၚခ်ၿပီးကြၽန္ေတာ့ေဘးမွာထိုင္ၾကည့္ေနတုန္းဟားစၿပီ မိန္ခေလးေတြကိုယ္လုံးတီးနဲ႔လိုးေနတဲ့အခန္းေရာက္ေတာ့မမအိုဘာေတြျပေနတာလဲထေျပးတာေပါ့ဗ်ာ။ကြၽန္ေတာ္လဲစားရကံၾကဳေတာ့မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲဆိုသလိုေတာင္ပန္ဖို႔အခန္းထဲလိုက္သြားၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့မမကၿပဳံးျပလိုက္မွစိတ္ေအးရတယ္။

ေမာင္ေလးလာေလဘာရပ္ေနတာလဲလာပါဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဆိုၿပီးအတင္းဆြဲကာအခန္းတကားပိတ္လိုက္ေတာ့ အဲ့အခ်ိန္ရင္ခုံသံေတြျမန္ေိတာကိုကဘာမွမလုပ္တပ္ငယ္ကတဲကဂြင္းပဲထုလာတာစပ္ပတ္ဆိုတာတီဗီထဲပဲျမင္ဘူးတာအျပင္မွာမျမင္ဘူးေတည့စိတ္ထဲခက္ၿပီငါဘာလုပ္ရမလဲဆိုၿပီးေတြးေနတုန္းမမကပဆိုးဆြဲခြၽတ္ၿပီးလီးကိုလာဆြေပးေတာ့အဆင္ေျပတာေပါ့ဆိုၿပီးဇတ္ကားတဲ့ကအတိုင္းႏို႔ႀကီးေတြကိုင္ၾကည့္လိက္တာလက္ထဲဘူစီေဘာင္းရသလိုပဲကိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာအိစိစိနဲ႔ ေအာက္ကလီးကလဲေတာင္ၿပီဆိုေတာ့လိုးခ်င္ေတာ့တာကိုသိရဲ႕သားနဲ႔မမကလဲဗ်ာလိုးခ်င္ၿပီလို႔ ကဲဒါဆိုလဲလိုးမယ္ ဟာ မမကမခြၽတ္ေသးပဲနဲ႔ဘယ္လိုလိုးမာလဲေမာင္ေလးခွြတ္ေပးေလ။ ေအာ္ဘယ္သူခြၽတ္ခြၽတ္ပါဆိုၿပီးထဘီကိုဆြဲခ်တ္လိုက္ေတာ့အေမြးေလးေတြမဲးေနၿပီးေစာက္ပတ္မို႔မို႔ႀကီးကိုေတြ႕ေတာ့ကားထားတဲ့ေပါင္ၾကားထဲေနရာယူၿပီး။

လိုးခ်င္ၿပီမမ လိုးေလအဆင္သင့္ပဲ ဟင္ ဘယ္ဟာကိုလိုးရမာလဲအေပါက္မသိဘူး ေဟာခက္တာေအ အလိုက္တာ အေပါက္ကို႔လီးေတ့ၿပီးေဆာင့္ခိုင္းတာအသကုန္ေဆာင့္တာမဝင္ပဲေခ်ာ္ထြက္သြားတယ္ ေမာင္ေလးဝင္ၿပီးမေဆာင့္ အထဲတဲမေရာက္ေသးဘူး ေနာက္တစ္ခါထပ္ေတ့ေပးေတာ့အားေတာင္မစိုက္ရဘူးအလိုလိုဝင္သြားတာပဲ အားး ကြၽတ္ ..ကြၽတ္ အမေလးေကာင္းလိုက္တာဆိုတဲ့အသံေတြမမပစပ္ကထြက္လာေတာ့ လိုးအားပိုရွိလာၿပီးေဆာင့္လိုက္တာဆယ္ခ်က္မရွိဘုးအရည္ေတြၿပီးသြားတယ္ မမၿပီးၿပီ ဟင္ေမာင္ေလးကျမန္လိုက္တာ ဆိုၿပီးထခါလီးကိုေကာင္စုပ္လိုက္တာေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။

ဘာနဲ႔မွလဲႏိုင္ဘူးလီးျပန္မတ္လာၿပီဆိုတာနဲ႔မမကအေပၚကေထာင္ေနတဲ့လီးကိုထိုင္ခ်လိုက္တာ အား အား အီးအီး ေကာင္းလိုက္တာ အူး အား ေအာက္ကေနရတဲ့ကြၽန္ေတာ္ကလဲခ်က္မွန္မွန္ျပန္ေတာင့္ေပးေတာ့ တစ္ခန္းလုံး ဗြတ္ ႁပြတ္ ေဘာင္ း.ေဘာင္ နဲ႔ဆူးေနတာေပါ့ၾကာလာေတာ့ေညႇာင္းတာနဲ႔ပုံစံေျပာင္းမယ္ဆိုၿပီးမမကိုကုန္းခိုင္ေတာ့။ မမကေလးဘက္ေထာက္ၿပီးကားေပးထားေတာ့စပ္ပတ္ကျပဴးထြက္ေနတာကိုအသာေတ့ၿပီးဗြတ္ ႁဗြတ္ အား ေမာင္ေလးလီးးက ႀကီးေတာံ့ခံေကာင္းလိုက္တာ အား အိုးဘာလို႔ခြၽတ္လိုက္တာလဲ ၿပီခ်င္လာလို႔ပါ မမေကာင္းေနၿပီလလိုးပါေတာ့ဆိုမလိုးေတာ့အဖုတ္မွာအရည္ေတြ႐ြဲေနတာပဲၾကာလာေတာ့လီထိပ္ေတြက်င္လာၿပီးၿပီးသြားေတာ့တာပဲ ………… ျပီးပါျပီ။

Read More